گاواژ چیست؟

برخی از بیماری ها و حوادث، افراد را فلج می کند و مجبور می شوند در بیمارستان ها و خانه بمانند. در این شرایط مراقبت از افراد برای جلوگیری از بدتر شدن کیفیت زندگی و افزایش شانس درمان بسیار مهم است. مراقبت از بیمارانی که توانایی بلع را از دست داده اند یکی از چالش های مراقبت از بیماران بستری در بیمارستان است. مراقبت از بیماران گاواژی؛ آموزش تغذیه صحیح از طریق گاواژ، جلوگیری از تجمع مخلوط در ریه و بروز درد فشاری، وظیفه اصلی پرستار بیمار یا پرستار سالمند است.

سوند معده یا (NG tube) چیست ؟

لوله معده لوله ای است که در هنگام نفخ، غذا را به بدن می برد. در این مدت بیمار نمی تواند غذا بخورد یا آب بنوشد. لوله گاستروستومی یک لوله بلند و نازک است که غذا را از طریق بینی به معده می فرستد. این لوله از مواد نرم و انعطاف پذیر ساخته شده است. در برخی موارد بیمار با کاتتر از بیمارستان مرخص می شود و لازم است پرستار بیمار دستورالعمل هایی را در مورد نحوه مراقبت از بیماران مبتلا به گاواژ از طریق لوله معده بدانید.

گاواژ چیست؟

غذا یکی از نیازهای اساسی هر انسانی است. گاهی اوقات به دلیل بیماری های خاص، بی اشتهایی، اختلالات دهان، جراحی و … نمی توان این نیاز اساسی را با تغذیه خوراکی تامین کرد و باید از روش های تغذیه لوله ای استفاده کرد که به آن گاواژ می گویند. . معمولا با این روش لوله از طریق بینی وارد معده می شود. تغذیه لوله ای کوتاه مدت و بلندمدت است اما در اغلب موارد پس از مدت کوتاهی، فرد توانایی تغذیه از راه دهان را به دست می آورد و به حالت عادی باز می گردد.

محلول گاواژ چیست؟

غذایی که از طریق لوله وارد معده یا روده می شود محلول نامیده می شود. محلول های گاواژ را می توان به صورت دستی یا تجاری تهیه کرد. راه حل های تجاری شامل کربوهیدرات ها، پروتئین ها، چربی ها، ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز بدن است. طرز تهیه محلول های خانگی گاواژ بیمارستانی به این شکل است که موادی مانند گوشت، شیر، برنج، موز، عسل را با هم میکس کرده و از یک صافی رد می کنند. سپس از لوله گاواژ آن را به بیمار می دهند.

افراد نیازمند دریافت گاواژ

زمانی که بیمار از نظر جسمی قادر به خوردن غذا از طریق دهان نباشد، دچار سوء تغذیه شدید و کاهش وزن و آتروفی عضلانی می شود، در این زمان با کمک ویزیت پزشک در منزل تغذیه با لوله و گاواژ برای بیمار تجویز می کند.

برخی از شرایطی که در آن بیمار نیاز به گاواژ دارد نشان داده شده است:

اختلالات عصبی

بیماری های حاد ایدز

بیماری سیستیک فیبروزیس

آسیب های خاص مغز

آسیب های خاص در صورت و مری

بیماری های تنفسی

جراحی فک و صورت

آسیب نخاعی

بی اشتهایی در نارسایی احتقانی قلب یا سرطان

زنان باردار که گرفتگی شدید را تجربه می کنند

در مواردی که متابولیسم بدن بسیار بالاست مانند سوختگی شدید

بیماری که از کمبود انرژی-پروتئین یا اختلال رشد رنج می برد

نحوه مراقبت از بیماران گاواژی در منزل

گاهی به دلیل مشکلات دیگری مانند ناتوانی در بلع ناشی از سکته مغزی، Als، بیماری های عصبی عضلانی و غیره، بیمار نیاز به تغذیه از طریق لوله بینی معده (لوله معده) دارد. این روش برای مدت طولانی 4-6 هفته برای بیمار مناسب است و در صورت ادامه مشکل بلع، پزشک روش دیگری را برای تغذیه انتخاب می کند. در این صورت با ایجاد یک icu  در منزل (پرستاری ویژه ) برای بیماران مبتلا به گاواژ باید کارهای زیر را انجام دهید:

اطمینان حاصل می کند که لوله بینی معده در جای خود قرار دارد و آن را به سمت جلو هل می دهد.

نظارت مستمر بر وضعیت بیمار و ایجاد عملکرد لوله و مراقبت از دهان و بینی و رعایت بهداشت بیمار امری ضروری و لازم است.

پایش مداوم عوارض احتمالی و برداشتن لوله به موقع برای اذیت نشدن بیمار از وظایف پرستار است.

نحوه کاهش فشار داخل شکم بیمار گاواژی

ممکن است پزشک به شما بگوید که فشار معده سالمندان را با تخلیه هوا قبل و بعد از غذا کاهش دهید. برای کاهش فشار، لوله را برای مدت زمانی که پزشک تجویز کرده است ببندید و به آرامی با مایع موجود در معده مخلوط کنید. برای شستشوی لوله تغذیه و جلوگیری از انسداد باید 30 تا 60 میلی لیتر آب گرم به هر تغذیه یا دارو اضافه شود. در مورد افزایش یا کاهش مصرف آب با پزشک خود صحبت کنید. سالمندانی که از کمبود آنزیم لاکتاز رنج می برند (کسانی که پس از مصرف شیر دچار سوزش سر دل و اسهال می شوند باید از قرص لاکتاز یا سایر لبنیات استفاده کنند).

کاری که خانواده بیمار گاواژ باید انجام دهند، تعیین پرستار بر اساس نیاز بیمار و تعیین تکلیف پرستار وظیفه خصوصی در منزل بیمار است. در صورت نیاز به راهنمایی برای تصمیم گیری در این زمینه، از مشاوره رایگان خدمات پرستاری در منزل ارسطو می توانید بهره مند شوید.

نحوه دادن دارو به بیماران گاواژی

اگر داروی بیمار به صورت قرص است، ابتدا آن را در 1 سی سی آب گرم حل کنید، سپس دارو را در 3 سرنگ بکشید، لوله تغذیه را باز کرده و دارو را به کمک یک سرنگ کاملا استریل وارد گاواژ کنید.

مراقبت از بیمار گاواژی در زمان پریدن غذا به داخل ریه

مقداری غذا یا استفراغ در ریه های بزرگسالان می تواند باعث اسهال شود. اگر بیمار نفس می کشد یا تنفس مشکل دارد، باید فوراً غذا دھی را قطع کنید، بیمار را روی زمین بگذارید و با پزشک تماس بگیرید. اگر بیمار استفراغ کرد پس از یک ساعت دوباره تغذیه او را شروع کنید.

تفاوت لاواژ و گاواژ

1- گاواژ

تغذیه غذا و تغذیه مایعات به معده از طریق لوله را گاواژ گویند. یکی از کاربردهای این کار، تغذیه بیمارانی است که نمی توانند غذا را از طریق دهان مصرف کنند.

کاربرد: تغذیه بیماران با سطح هوشیاری پایین با استفاده از لوله معده.

2- لاواژ

لاواژ فرآیند تخلیه محتویات معده یا شستشوی معده است.

کاربرد:

– لاواژ معمولاً برای افرادی که سم بلعیده اند یا بیش از حد دارو یا الکل مصرف کرده اند استفاده می شود.

– برای تمیز کردن دستگاه گوارش قبل از جراحی نیز استفاده می شود.

بررسی مداوم بیمار و برقراری عملکرد لوله

اگر از لوله بینی معده برای کاهش فشار معده استفاده شده باشد، معمولاً با ساکشن متناوب و فشار کم همراه است. در صورت استفاده برای تغذیه، نوک آن در فواصل تغذیه مسدود می شود. قبل از دادن هر دارو یا مایعی و انجام سرم تراپی در منزل، باید مطمئن شوید که لوله در محل مناسب قرار گرفته است. در صورت برداشتن تصادفی لوله پس از جراحی مری یا معده، تعویض آن باید توسط پزشک انجام شود. مقدار تمام مایعات، غذا و مواد شوینده باید به دقت ثبت شود. هر 6 ساعت یکبار با سالین شستشو دهید تا بیمار با ترشحات دچار کاهش الکترولیت نشود. مقدار، رنگ و نوع تمام ترشحات باید هر 8 ساعت بررسی و ثبت شود.

چگونگی خارج کردن لوله گاواژ در منزل

24 ساعت قبل، قرار دادن متناوب لوله برایجلوگیری از حالت تهوع، استفراغ یا نفخ شکم لازم و ضروری است.

لوله را با 10 میلی لیتر آب یا سالین بشویید.

هنگام برداشتن لوله از دستکش استفاده کنید.

15 تا 20 سانتی متر را به آرامی از لوله جدا کنید. در این زمان انتهای لوله به مری می رسد. بقیه لوله را به سرعت از سوراخ بینی بیرون بکشید.

اگر لوله به راحتی بیرون نیامد نباید فشاری وارد کرد و مشکل را به پزشک گزارش داد.

پس از برداشتن لوله، قسمت بیرون آورده شده را با پارچه بپیچید، زیرا دیدن این منظره ممکن است برای بیمار خوشایند نباشد. در عین حال از ایجاد لکه بر روی لباس بیمار و لباس خود شما جلوگیری می کند. شستشوی دهان پس از برداشتن لوله بسیار مهم است.

نشانه های مهم در زمان مراقبت از بیماران گاواژی

در صورت مشاهده مشکل سریعاً از یک تیم خدماتی درخواست اعزام آمبولانس به محل کرده و بیمار را به مرکز بهداشت برسانید.

در صورت بروز علائم خونریزی معده مانند استفراغ، مدفوع خونی یا ترشح خونی از پگ سریعا با پزشک معالج تماس گرفته و دستور العمل های لازم را اجرا کنید.

در صورت بروز علائم انسداد روده مانند تهوع، استفراغ، تورم وجود یک پزشک حاذق در کنار بیمار و کمک گرفتن از راهنمایی های او امری مهم است.

عنوان های جستجو شده برای این مطلب:

• https://nurse21 com/گاواژ-چیست؟/
• لوله نازک پلاستیکی سبز رنگ یکبار مصرف که در ساکشن برای مکش استفاده میشود

ان جی تیوب ng tube سیلیکونی

اگر نمی توانید غذا بخورید یا قورت دهید، ممکن است نیاز به قرار دادن لوله بینی معده (NG) باشد. در طول لوله گذاری NG، پزشک یا پرستار سالمند یک لوله پلاستیکی نازک را به داخل بینی، پایین مری و معده شما وارد می کند. توصیه اکثر پزشکان و پرستاران استفاده از لوله NG سیلیکونی است زیرا بسیار نرم و منعطف بوده و محل آن را تحت تأثیر قرار می دهد.

NG Tube چیست ؟

مواردی وجود دارد که بیماران به دلیل سکته مغزی و دلایل دیگر در غذا خوردن مشکل دارند. به این بیماری در پزشکی دیسفاژی گفته می شود. ممکن است بیمار برای مدت طولانی تری این مشکل را داشته باشد و شدیدتر هم شود. اگر مشکل مزمن باشد، مواردی مانند خفگی، سوء تغذیه و غیره هم به دنبال آن می توان در بیمار مشاهده کرد. برای حل این مشکل، ویزیت پزشک در منزل انجام شده و پس از تشخیص لوله ای را در معده بیمار نصب و غذا خوردن را برای بیمار آسان می کند. لوله ای که در معده قرار می گیرد و به بیمار اجازه می دهد غذا بخورد، لوله بینی معده یا NG-Tube نامیده می شود. لوله های هوا که باید برای مدت طولانی در معده بیمار بمانند از سیلیکون ساخته شده اند. لوله ng سیلیکونی را می توان برای مدت طولانی در معده بیمار نگه داشت. در مواردی که نیاز به لوله بینی معده طولانی مدت باشد، از لوله سیلیکونی NG استفاده می شود. لوله سیلیکونی NG نیز برای تخلیه داروها و سموم از معده استفاده می شود. خرید تیوب سیلیکونی NG از مراکز مورد اعتماد توصیه می شود. با توجه به حساسیت استفاده حتما در هنگام خرید از اصالت محصول اطمینان حاصل نمایید.

انواع برند ان جی تیوب

1. ان جی تیوب سیلیکونی clinodevice
2. ان جی تیوب سیلیکونی bexen
3. ان جی تیوب سیلیکونی گالنا

انواع ng tube

• سوند و گاواژ معده
• لوله ngt مدل لوین ( مناسب غذارسانی و دارورسانی)
• لوله ان جی تیوب مدل سالم سمپر (کاهش فشار منفی، جلوگیری از ریزش معده)
• لوله آندرسن
• لوله داپ هاف

  ng tube سیلیکونی در چه رنگ هایی موجود است؟

لوله ان جی تیوب گاواژ قرمز

NGT نارنجي

گاواژ معده سبز

لوله مشكي

سوند معده سفيد

سایز انواع سوند معده / لوله معده

اندازه  مناسب سوند معده برای بیماران بالغ:

سایزهای 12 – 14 – 16 – 18

اندازه  مناسب سوند معده برای کودکان:

سایزهای 10 الی 14

اندازه  مناسب سوند معده برای نوزادان:

سایزهای5  تا 8

گاهی اوقات پزشک معالج بنا به شرایط موجود تشخیص می دهد تا از سایز لوله های بالا در بیماران تبعیت نکند هدف از این کار انتقال غذا و دارو به داخل معده است.

چه افرادی به ان جی تیوب (NG tube) بیشتر احتیاج دارند؟

لوله گذاری بیشتر موارد برای بیمارانی که مشخصات زیر را دارند انجام می شود:

• در ناحیه گردن یا صورت خود آسیب دیده اند.
• جراحی روی گردن یا صورت خود انجام داده اند.
• تهویه مکانیکی برای تنفس لازم دارند.
• دچار انسداد یا انسداد روده هستند.
• افرادی که مبتلا به مشکلات بلع (سکته مغزی، نوزادان، بیماری پارکینسون و غیره) باشند.
• افرادی که بیهوش هستند.
• برای درمان برخی از نوزادان نارس با کمک پرستار کودک استفاده می شود.

پزشک یا پرستار شما می تواند از طریق لوله NG به شما غذا و دارو بدهد. آنها ممکن است از یک دستگاه مکنده استفاده کنند که اجازه می دهد محتویات معده برداشته شود. به عنوان مثال، یک پزشک ممکن است بعد از نمونه گیری خون در منزل از لوله گذاری مجدد NG برای کمک به درمان مسمومیت تصادفی یا مصرف بیش از حد دارو استفاده کند.

بهترین توصیه ها برای آمادگی بیمار در زمان لوله گذاری داخل بینی

اگر به لوله NG نیاز دارید، در بیشتر موارد، نیازی به انجام اقدامات خاصی برای آماده سازی نیست. ممکن است قبل از انجام این کار، لازم باشد تا بینی خود را باد کنید یا چند قطره آب بنوشید تا فرآیند جذب آسان تر شود.

هنگامی که لوله بینی معده در جای خود قرار گرفت، تغذیه از راه لوله شروع می شود. انتهای لوله به یک “کیسه تغذیه” و انتهای آن به یک پمپ تغذیه متصل می شود که با سرعتی که پزشک تجویز می کند، بیمار را تغذیه می کند. اگر به مدت 5 روز یا بیشتر غذا نخورده اید، قبل از شروع تغذیه تزریقات در منزل صورت می گیرد تا مشخص شود که آیا معده شما برای خوردن آماده است یا خیر.

پس از تشخیص پزشک برای شما یک نوع غذای مایع تجویز می شود که می توانید از داروخانه تهیه کنید، این غذا حاوی تمام مواد مغذی روزانه مورد نیاز بیمار است. بسته به شرایط پزشکی و نیاز شما ممکن است برخی یا تمام وعده های غذایی روزانه خود را از طریق لوله تغذیه دریافت کنید. پزشک مقدار و سرعت تغذیه را با توجه به نیاز بدن شما تنظیم می کند.

ان جی تیوب گذاری (NG TUBE)  چگونه انجام می گیرد؟

در حالی که در رختخواب دراز کشیده اید، پزشک یک لوله NG را وارد بینی می کند. پزشک از بیمار می خواهد که با خم کردن سر، گردن و بدن به زوایای مختلف، کمک کنید تا ان جی تیوب ng tube سیلیکونی راحت تر در دستگاه گوارش حرکت کند. برای سهولت در حرکت لوله NG در بدن فرد، پزشک به  بیمار دستور می دهد که آب بنوشد و همیشه بزاق خود را ببلعد. با ساکشن معده بینی، پزشک لوله NG را از معده خارج می کند و بررسی می کند که آیا لوله NG در معده است یا خیر؟

مزایای لوله گذاری بینی

اگر نمی توانید بخورید یا بنوشید، یک لوله NG می تواند به شما کمک کند تا غذا و داروی مورد نیاز خود را تهیه کنید. یک لوله سیلیکونی NG همچنین می تواند به پزشک شما در درمان انسداد روده با روش های کمتر تهاجمی نسبت به کولونوسکوپی کمک کند. آنها همچنین ممکن است از یک لوله NG سیلیکونی برای نمونه برداری از معده شما برای تجزیه و تحلیل استفاده کنند که ممکن است به تشخیص سایر شرایط کمک کند.

خطرات لوله گذاری داخل بینی

1. احساس ناراحتی می کنید (زیرا مجرای بینی شما وارد معده شما می شود)
2. اگر لوله NG به درستی وارد نشده باشد. می تواند به بافت بینی، سینوس ها، گلو، مری یا معده آسیب برساند.
3. با قرار دادن نادرست لوله NG در ریه ها، می توانند به طور تصادفی غذا یا دارو را به داخل ریه ها فشار دهند.
4. حالت تهوع و استفراغ در فرد بیمار در بیشتر موارد احساس می شود.

 چگونه می توان خطرات لوله سیلیکونی NG را کاهش داد؟

برای کاهش خطر عوارض لوله سیلیکونی NG، بیمار باید کارهای زیر را به صورت مرتب انجام دهد:

• بهتر است بیمار دندان های خود را به صورت مرتب مسواک بزند.
• بینی خود را اغلب تمیز کنید.
• لوله را محکم به صورت بچسبانید.
• لوله را از نظر علائم نشتی، گرفتگی بررسی کنید.
• در طول تغذیه و یک ساعت پس از آن سر را بالا نگه دارید.
• مراقب علائم خراش، زخم یا عفونت باشید.

بیمار باید از پزشک در مورد برنامه درمانی فردی و دید خود اطلاعاتی کسب کند. علائم فیزیکی عدم تحمل مایع گاواژ تزریقی توسط ان جی تیوب را می توان شامل نفخ و برجسته شدن شکم، سفتی شکم ، تهوع، استفراغ ، اسهال، یبوست و وارد شدن غذا به ریه دانست.

عوارض ان جی تیوب (Ng tube)

استفاده طولانی مدت از لوله NG می تواند باعث ایجاد عفونت در بافت سینوس ها، گلو، مری یا معده می شود.

 به مرور زمان تغذیه از طریق لوله سیلیکونی NG نیز می تواند باعث ایجاد موارد زیر شود:

درد ناحیه شکم

تورم ناحیه شکم

اسهال

استفراغ

برگشت غذا یا دارو به درون دهان و نای

امروزه نگهداری و پرستاری از بیماران در شزلیط خاص یکی از معقوله مهم زندگی بیشتر افراد است. با مشغله روزافزون خانواده ها، مراقبت از اعضای خانواده و پرستاری از سالمندان به یکی از مهم ترین دغدغه ها تبدیل شده است. پس انتخاب یک مرکز مراقبت پرستاری خوب بسیار مهم است. با انتخاب خدمات پرستاری در منزل ارسطو نمی توانید دیگر نگران انتخاب یک پرستار خوب باشید زیرا بهترین خدمات را دریافت خواهید کرد.

پلتفرم پرستاری ارسطو با همکاری کادری متعهد و مجرب آماده خدمت رسانی به شما عزیزان می باشد. پس از ثبت درخواست شما، کارکنان ما با تجهیزات لازم برای ارائه خدمات مورد نیازتان در کمترین زمان ممکن در محل مورد نظر حاضر خواهند شد.

عنوان های جستجو شده برای این مطلب:

• https://nurse21 com/ان-جی-تیوب-ng-tube-سیلیکونی/
• https://nurse21 com/ان-جی-تیوب-ng-tube-سیلیکونی/#:~:text=لوله ای که در معده در معده بیمار نگه داشت
• ان جی چیست
• مدت زمان تعویض لوله ان جی
• نحوه فیکس کردن ان جی گاباژ

ساکشن ترشحات بیمار

یکی از مشکلاتی که اکثر خانواده ها پس از ترخیص بیماران مبتلا به مشکلات تنفسی با آن مواجه هستند، مراقبت از آنها در منزل است. بیمارانی که مشکلات تنفسی دارند یا از لوله تراکئوستومی استفاده می کنند نیاز به ویزیت پزشک و ساکشن دارند. البته انجام این کار در خانه کمی سخت است و ممکن است اعضای خانواده نتوانند از عهده آن برآیند. به همین منظور اکثر مراکزی که خدمات مراقبتی ارائه می کنند، علاوه بر سرم تراپی در منزل، خدماتی مانند پانسمان زخم، ساکشن و مراقبت از بیمار را نیز انجام می دهند.

فیلم ساکشن ریه

برای مشاهده اطلاعات بیشتر در مورد فیلم ساکشن ریه ویدیو زیر را با دقت مشاهده کنید:

ساکشن چیست؟

ساکشن روشی برای پاکسازی ترشحات با استفاده از فشار منفی و با کمک یک کاتتر ساکشن با اندازه مناسب است. این روش ممکن است توسط یک پرستار سالمند یا تیم پزشکی در مواقع اضطراری یا به عنوان بخشی از مراقبت از بیمار انجام شود.

هدف از ساکشن دهانی حفظ رطوبت و سلامت حفره دهان بیمار و یا از بین بردن خون و استفراغ در مواقع اضطراری است. همچنین هدف از ساکشن تراشه، پاکسازی ترشحات ریه در بیمارانی است که نمی توانند به طور موثر برای پاکسازی ترشحات ریه سرفه کنند. ممکن است بیمار کاملاً هوشیار باشد یا سطح هوشیاری او کاهش یافته باشد. ساکشن ترشحات مجاری هوایی بیمار را پاک کرده و راه های هوایی را برای جلوگیری از آتلکتازی ثانویه و انسداد باز می کند و اکسیژن رسانی موثر و کافی را به وجود می آورد.

روش های ساکشن حلق و ریه در منزل

چهار روش برای ساکشن ترشحات راه هوایی وجود دارد که می توان به صورت زیر آن ها را دسته بندی کرد:

• ساکشن بینی

در شستشوی بینی، لوله ای حاوی ذرات ریز به داخل بینی وارد می شود. این نوع ساکشن در صورت وجود مخاط داخلی زیاد یا مسدود شدن مجاری بینی با ترشحات، مفید خواهد بود.

• ساکشن دهانی

برای ساکشن ترشحات دهان معمولاً از نوک یک لوله پلاستیکی نسبتاً سخت با دسته مکش استفاده می کنند. هنگامی که بیمار به دلیل ناتوانی در بلع مایعات یا غذا قادر به دفع ترشحات ریوی با سرفه یا آسپیراسیون از دهان نباشد، ساکشن دهانی مفید است.

• ساکشن نازوفارنکس و حنجره (ساکشن حلق)

یک لوله پلاستیکی نازک و انعطاف پذیر یا  کاتتر از راه بینی یا دهان به حلق و پشت گلو وارد می شود. این نوع ساکشن زمانی استفاده می شود که ترشحات در پشت گلو جمع شده و بیمار قادر به بلع یا سرفه نباشد.

• ساکشن عمیق

با ساکشن قوی می توان ترشحات ته تنفس بیمار را خارج کرد. این روش اغلب با استفاده از یک سیستم تهویه مانند لوله تراکئوستومی انجام می شود. در این نوع ساکشن، مخاط از انتهای نای در ریه ها و محلی به نام کارینا (قسمتی که نای به دو نایژه تقسیم می شود) جمع آوری و خارج می شود. این روش طبق ویزیت پزشک در منزل در شرایط اورژانسی اتفاق می افتد که ترشحات را نمی توان با روش های دیگر خارج کرد و بیمار مضطرب و احساس افسردگی می کند.

نکات مهم هنگام ساکشن

روش همکاری  و علت انجام ساکشن را برای بیمار توضیح دهید.

محیط و تجهیزات لازم را آماده کنید.

بهتر است در صورت امکان از کاتترهای کوچکتر استفاده کنید.

ضخامت راه هوایی در بزرگسالان نباید از نصف قطر داخلی راه هوایی تجاوز کند.

برای آماده سازی بیماران چه بزرگسال یا کودکان برای ساکشن ابتدا به بیمار اکسیژن 100% داده و مقدار fio2 را به 10% در نوزاد افزایش دهید. این کار 30 تا 60 ثانیه قبل از ساکشن به ویژه برای بیماران هیپوکسیک توصیه می شود.

ساکشن حلق و ریه بیمار

فرآیند حذف ترشحات و مخاط از بینی، گلو، نای و دهان را خلط می گویند. این عمل توسط ابزاری به همین نام انجام می شود. به دلیل تجمع مخاط در بینی، دهان، حلق و نای در بیماران مبتلا به مشکلات تنفسی، راه هوایی مسدود شده و تنفس دشوار می شود.

علاوه بر این، کسانی که به هر دلیلی از سرفه و خلط رنج می برند، ممکن است روند تنفس را با مشکل مواجه کنند. ساکشن بیمار در هر دوی این موارد مهم است.

علت ساکشن چیست ؟

هدف از ساکشن ممکن است کمک به حذف مواد زائد مانند خون، مایع استفراغ شده و مخاط از مجاری تنفسی افرادی باشد که نمی توانند سرفه کنند. همچنین در بیماران با سطح هوشیاری پایین، ساکشن باعثحفظ رطوبت در ناحیه تنفسی، دفع مایعات از دهان و سیستم تنفسی به ویژه ریه ها و حلق می شود. بیماری هایی مانند کرونا دلتا نیاز به ساکشن ریه دارند.

افراد نیازمند به ساکشن حلق و ریه

افرادی که به ساکشن حلق و ریه نیاز دارند عمدتاً زنان، مردان، سالمندان، کودکان و نوزادان مبتلا به بیماری های تنفسی یا افرادی با سطح هوشیاری پایین هستند. همانطور که اشاره کردیم افرادی که به دلیل تجمع مخاط در مجاری تنفسی مشکل ورود هوا به ریه دارند باید از ساکشن به مدت روزانه سه یا چهار بار استفاده کنند.

برای انجام این عمل باید از افراد حرفه ای استفاده شود. این افراد باید میزان ساکشن مورد نیاز هر بیمار را به خوبی تشخیص دهند. مکش نامناسب باعث ماندن مقداری خلط در مجاری تنفسی می شود. خلط باقی مانده باعث عفونت های تنفسی و ریوی شده و وضعیت بیمار بدتر می شود.

به خاطر داشته باشید که برای خروج خلط از مجرا های تنفسی نباید به صورت افراطی از ساکشن استفاده کرد. زیرا شدت مکش بالا می تواند تولید خلط را افزایش دهد. این به نوبه خود باعث انسداد بیشتر راه های هوایی و افزایش تنگی نفس بیمار می شود. ساکشن بیمار در موارد زیر قابل استفاده است:

• افزایش سرفه های بیمار
• مشکل بیمار در تنفس
• صدای تنفس بسیار سریع در بیمار
• شنیدن صدای غرغر هنگام نفس کشیدن بیمار

اگر بیمار مشکوک به ساکشن باشد. (این امکان وجود دارد که آب یا غذا به جای گلو وارد ریه های بیمار شود.)

عوارض ساکشن

هیچ مانعی برای ساکشن ریه و حلق وجود ندارد. نیازهای بیمار اولویت ساکشن را تعیین می کند. ساکشن هم مانند سایر درمان ها عوارض و خطراتی دارد. پزشک سابقه بیمارانی مانند برادی کاردی، هیپوکسی و غیره را ارزیابی خواهد کرد و اقدامات احتیاطی انجام خواهد شد.

در نهایت، اگر مزایای استنشاق بیشتر از خطرات باشد، یک دستگاه استنشاقی تجویز می شود. اگر فرد مسن باشد، فردی با عنوان پرستار سالمند در منزل و فردی آموزش دیده کمک خوبی برای او خواهد بود.

نکات مهم در مورد انجام ساکشن ترشحات بیمار در منزل

از نظر خدمات پرستاری در منزل ارسطو در مورد ساکشن ترشحات ریوی بیمار یک نکته مهم وجود دارد. اکثر افرادی که اکثرا از اقوام و دوستان بیمار هستند، با در نظر گرفتن وضعیت بیمار خروپف یا خس خس و سایر صداهای بیمار، تصور می کنند که با ساکشن بیمار در منزل این حالت برطرف می شود. علت ایجاد صدا تشخیص داده می شود و نحوه حذف آن باید توسط پرسنل پزشکی انجام شود. ساکشن ریوی خانگی تنها زمانی قابل  انجام است و موثر است که ترشحات در گلوی بیمار باشد و با ساکشن خارج شود و اگر علت آن ادم ریوی یا ترشحات درون خود ریه باشد قابل انجام نیست و باید فرد به بیمارستان منتقل شود. توجه داشته باشید که ساکشن بیمار در منزل و حتی در یک مرکز درمانی یک روش خاص و مهم است و عدم درک بیمار از ساکشن و نحوه استفاده از دستگاه ساکشن می تواند او را در معرض خطر قرار دهد. در نتیجه راه هوایی منجر به تنگی نفس می شود و نرسیدن اکسیژن و هوا به بیمار باعث مرگ او خواهد شد، بنابراین به دلیل اهمیت این موضوع، راه هوایی بیمار باید همیشه باز باشد و اکسیژن رسانی انجام شود.

راهنمای انجام ساکشن

خودتان را معرفی کنید و هویت بیمار را تایید کنید. روش را توضیح دهید و رضایت بیمار را جلب کنید.

بیمار را بررسی کنید و مطمئن شوید که ساکشن لازم است.

تمام تجهیزات و ابزارهای لازم برای انجام دادن کار را آماده کنید.

بهتر است بیمار را به آهستگی در وضعیت عمودی قرار دهید.

پالس اکسیمتری را به بیمار وصل کنید.

دست هایتان را بشویید.

از وسایل حفاظتی مانند دستکش، پیش بند و محافظ چشم استفاده کنید.

کاتتر ساکشن را به شیلنگ ساکشن وصل کنید.

کاتتر را به آرامی وارد ورید کرده و از فشار منفی برای خارج کردن کاتتر استفاده کنید.

کاتتر و دستکش را در ظرف ضایعات عفونی قرار دهید و خط مکش را با سرم بشویید.

آنچه را که انجام می دهید و مشاهده می کنید در پرونده بیمار ثبت و گزارش کنید.

برای جلوگیری از آسیب به لایه مخاطی نای، مکش کم عمق و سبک توصیه می شود و زمان هر سیکل ساکشن نباید بیش از 15 ثانیه باشد.

ساکشن بیمار گاهی اوقات می تواند یک اورژانس پزشکی باشد، مراقبین بیمار باید توجه داشته باشند که اگر راه هوایی بیمار به دلیل ترشحات و اجسام خارجی مسدود شده باشد و سطح اکسیژن کاهش یابد، قطعاً بیمار از هوش می رود و احتمال خفگی بیمار وجود دارد در چنین مواقعی حتماً در اسرع وقت با مرکز اورژانس 115 تماس بگیرید تا اقدامات فوریت های پزشکی انجام شود و در صورت عدم وجود اورژانس پزشکی، ما می توانیم با اعزام آمبولانس به محل بیمار شما را از خطر احتمالی نجات دهیم.

عنوان های جستجو شده برای این مطلب:

• https://nurse21 com/ساکشن-ترشحات-بیمار/
• ساکشن ریه