لارو مگس برای درمان انواع زخم‌ها کاربرد دارد. از زخم‌های دیابتی تا زخم‌های عفونی مزمن. این حشره می‌تواند بافت‌های مرده زخم‌ها را بخورد و باعث بشود که هم زخم به سمت بهبودی برود هم این نسوج مرده برداشته شود. جالب این است که لاروها کوچکترین صدمه‌ای به قسمت‌های خوب زخم نمی‌زنند و سمت قسمت سالم بدن نمی‌روند. این حشرات فقط به قسمت‌هایی می‌روند که عفونت دارند  و جالب‌تر این است که وقتی لارو  روی پوست گذاشته می‌شود، اول به نقطه عفونی تر حمله می کند و به مجرد اینکه این حشره روی زخم بیمار گذاشته شد، وی از خطر سپسیس (سرایت عفونت به کل بدن) نجات پیدا می کند.

پرستارانی ۲۴ ساعته!

بزاق دهان لاروها به صورت زائدالوصفی تشرح می شود و این زخم را دائما می شوید. میزان شست و شوی این‌ها خیلی بهتر از پرستاران است؛ برای اینکه پرستار یک مرتبه در شبانه‌روز این کار را انجام می دهد؛ اما این حیوان در تمام ثانیه های شبانه روز زخم را شست‌وشو می‌دهد. این حیوانات دو زائده بسیار تیز درجلوی بدنشان دارند و حرکت این‌ها روی زخم باعث می‌شود که قسمت‌های مرده آن شیارشیار بشود.

نکته دیگر این است که این لاروها خستگی‌ناپذیرند! وقتی آن‌ها روی زخم گذاشته می‌شوند، اصلا استراحت ندارند و  در هر پنج دقیقه به اندازه وزنشان غذا یا همان عفونت‌ها را می خورند و بیمار می‌بیند که لحظه به لحظه زخمش بهتر می شود. تا این لحظه ۱۷۰ زخم مزمن در ایران درمان شده است.

چرا لارو؟

دلایلی که پزشکان برای موثر بودن این روش ارائه می‌دهند به دو دلیل عمده برمی‌گردد: اول اینکه مهم‌ترین مرجع پزشکی جهان یعنی اف دی ای آن را تایید کرده و دیگری اینکه درمان آن به صورت صددرصدی است. تنها مشکل این طرح در ایران این است که به دلیل محدودیت پرورش لارو در کشور، این مرکز قادر است در هر هفته فقط به ۳ الی ۴ بیمار رسیدگی کند؛ در حالی که اگر این مرکزها گسترش پیدا کنند؛ می‌توان به افراد بیشتری این خدمات پزشکی را ارائه داد.

لاروها چگونه درمان می کنند؟

در دهان لارو این مگس ها، آنتی بیوتیکی به نام Allantoin وجود دارد که بر طیف وسیعی از باکتری ها موثر است. این لاروها همچنین با تولید آمونیاک، خاصیت میکروب کشی بالایی دارند. از سوی دیگر، موهای نوک تیز و فراوانی که روی سر لاروها وجود دارند، با برخورد فیزیکی با میکروب ها، حجم قابل توجهی از آن ها را از بین می برند. این لاورها با جنب و جوش و حرکات فراوان خود خون رسانی به محل زخم را نیز بالا می برند. لارو این مگس ها پس از خراش دادن بافت های مرده به وسیله ی قلاب های دهانی خود، با ترشح آنزیم Proteolytic این بافت های نکروزه را به حالت نیمه مایع درآورده و با مکیدن آن باعث پاکسازی زخم می شوند.

موارد استفاده از لارو درمانی یا ماگوت تراپی

از این روش می توان برای درمان زخم های دیابتی، زخم های بستر، سوختگی ها، مقابله با کفگیرک و انواع خاصی از تومورهای خوش خیم و بدخیم، دمل ها و کورک ها استفاده کرد. همچنین لارو درمانی در درمان زخم های بدخیم سینه، آبسه ها، SCC و التهاب نیمه حاد سینه موفقیت آمیز بوده است. این روش می تواند زمانی که مصرف آنتی بیوتیک ها برای بیمارمضر یا سلامت بیمار در خطر است، مورد استفاده قرار گیرد. لارو این مگس ها برای از بین بردن بافت های مرده تنها نیاز به اکسیژن دارند. جالب این که درمان از طریق این لاروها در بیماران دیابتی یک تا چهارماه و در بیماران غیر دیابتی سه تا نه روز به طول می انجامد و بسیار آسان و کم هزینه است.
ابن سینا هزار سال قبل در ایران به خاصیت لاروها در درمان زخم های عفونی و بافت های نکروزه اشاره کرده است. ازقرن شانزدهم گزارش های متعددی مبنی بر استفاده ی پزشکان از این روش در جبهه های جنگی اروپا و آمریکا وجود دارد. متاسفانه با کشف پنی سیلین و ورود آنتی بیوتیک ها ، لارو درمانی یا (ماگوت تراپی) به طور کامل متوقف شد. در حال حاضر با ورود میکروب های مقاوم به این آنتی بیوتیک ها، پزشکان مجددا به لارو درمانی روی آوردند.

مزایای استفاده از لارو درمانی

۱-عدم نیاز به جراحی و برداشتن بافت های عفونی
۲-عدم نیاز به بستری شدن در بیمارستان ها
۳- طول درمان کوتاه
۴- هزینه کم
۵-نداشتن عوارض جانبی (تنها ممکن است کمی خارش و درد خفیف احساس شود).