زخم بستر چیست و چگونه درمان می شود

زمان تقریبی مطالعه: 12 دقیقه

چگونه زخم بستر را تشخیص دهیم؟

 

در ابتدا برای تشخیص این نوع زخم باید بگوییم در افرادی به وجود می‌آید که ساکن هستند و هیچ کونه تحرکی ندارند مانند افراد قطع نخاعی یا ویلچرنشین یا بیمارانی که در کما به سر می برند. علاوه بر آن باید بدانید افرادی که برای طولانی مدت روی صندلی می‌نشینند مانند گیمرها یا کسانی که پشت کامپیوتر کار می‌کنند ممکن است زخم بستر در کمین آن‌ها باشد. زخم بستر بیشتر در نواحی مانند پشت سر، آرنج، شانه، کمر، پایین کمر، لگن، داخل زانو و پاشنه به وجود می‌آید.

از کجا بفهمیم زخم بستر داریم؟

برای نحوه تشخیص زخم بستر در اولین مرحله می‌توان به درد و تغییر رنگ پوست در نواحی مستعد زخم بستر اشاره کرد. پس چنان چه در این قسمت‌های بدن درد احساس کردید یا شاهد قرمزی روی پوست یا هر علائم غیر عادی شدید نباید از کنار آن به سادگی عبور کنید چرا که اگر زخم بستر باشد درمان آن در مراحل اولیه بسیار ساده است اما با گذشت زمان و عمیق‌تر شدن زخم مداوا آن زمان بر است و درد ناشی از آن می‌تواند بسیار ناخوشایند باشد.

زخم بستر یعنی چه

زخم بستر به معنای آسیب و زخمی است که در نتیجه فشار مداوم و طولانی مدت بر روی نقاط خاصی از بدن ایجاد می‌شود. این فشار می‌تواند به دلیل قرار گرفتن بدن در وضعیتی ثابت بر روی سطوح سخت مانند تخت، صندلی یا وسایل دیگر رخ دهد. زخم بستر اغلب در نواحیی از بدن رخ می‌دهد که استخوان‌ها نزدیک به سطح پوست قرار دارند. این نواحی شامل استخوان‌های عقبی، استخوان‌های ستون فقرات، عقب پا و فقرات کمری می‌شود.

زخم بستر نتیجه‌ای از قطع عرضی رسانه‌های خونی و اکسیژن به بافت‌ها است که باعث خسارت به سلول‌ها و بافت‌ها می‌شود. این خسارت‌ها ممکن است از سطح پوست آغاز شده و به بافت‌های زیرین پیشرفت کند. زخم بستر می‌تواند درجه‌های مختلفی از سطح آسیب داشته باشد، از جمله زخم‌های سطحی که در لایه بیرونی پوست شکل می‌گیرند تا زخم‌های عمیق که تا عمق عضلات و استخوان‌ها پیشرفت کرده و خطر عفونت و تضمین بستری آسیب بزرگتری را به همراه دارند.

زخم بستر در افراد بستری، کسانی که توانایی تحمل فشار را ندارند و کسانی که تحرک محدودی دارند، بیشتر رخ می‌دهد. بنابراین، پیشگیری، تشخیص و مدیریت صحیح زخم بستر بسیار مهم است تا از عوارض و مشکلات جدی درمانی جلوگیری شود.

زخم‌بستر

زخم‌بستر یا زخم فشاری یک نوع زخم پوستی است که به دلیل فشار مداوم و طولانی بر نقاطی از بدن ایجاد می‌شود که به صورت مستقیم بر روی سطح بستر یا صندلی قرار می‌گیرند. این نوع زخم‌ها معمولاً در افرادی که نمی‌توانند به طور منظم تغییر وضعیت بدن خود انجام دهند، مانند افراد بیمار و ناتوان، به وجود می‌آید. زخم‌بسترها با افتادن جریان خون به نقاط فشاری و آسیب به بافت‌های نرم بدن شروع می‌شوند و در صورت عدم مراقبت و درمان مناسب، می‌توانند به مراحل پیشرفته‌تری با تهدید جدی به سلامتی فرد منجر شوند. برای جلوگیری از ایجاد زخم‌بستر و حفظ سلامتی پوست، مهم است که افراد مستعد به این نوع زخم، به طور دوره‌ای تغییر وضعیت بدن خود را انجام داده و از مراقبت‌های پوستی مناسب استفاده کنند.

زخم بستر چیست

زخم بستر یا به انگلیسی “Pressure Ulcer”، “Decubitus Ulcer” یا “Bedsores”، نوعی زخم است که در اثر فشار طولانی و مداوم بر نقاطی از بدن ایجاد می‌شود که به صورت مستقیم بر روی سطح بستر، صندلی یا سطوح دیگر فشار قرار می‌گیرند. این زخم‌ها معمولاً در افرادی که به صورت طولانی در یک مکان ثابت قرار دارند، به ویژه کسانی که نمی‌توانند به طور منظم تغییر وضعیت بدن خود را انجام دهند، رخ می‌دهد.

عواملی مانند ناتوانی حرکتی، بیماری‌های مزمن، کاهش جریان خون، عدم توانایی در احساس فشار و عدم تغذیه صحیح از جمله عواملی هستند که باعث بروز زخم بستر می‌شوند. این زخم‌ها معمولاً در نقاطی از بدن که استخوان‌ها نزدیک به پوست هستند، مانند پشت سر، پشت گردن، ستون فقرات، کعب پا، مفصل زانو و عقب پا ایجاد می‌شود.

زخم‌های بستر دارای چهار مرحله هستند که به ترتیب از مرحله ۱ تا ۴ بنام مرحله بالینی، خفیف، متوسط و شدید شناخته می‌شوند. در مراحل پیشرفته، این زخم‌ها می‌توانند به انفاق باز یا سوراخ شوند و عوارض جدی به همراه داشته باشند. بنابراین، پیشگیری، تشخیص زمانی و مراقبت مناسب از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است تا از بروز و پیشرفت این نوع زخم‌ها جلوگیری شود.

 

نحوه انجام پانسمان زخم بستر

پانسمان رخم بستر به دو شکل سنتی و نوین انجام می‌شود. با توجه به پیشرفت علم و تجهیزات پزشکی امروزه، کمتر از روش‌های سنتی برای درمان زخم بستر استفاده می‌شود. از جمله پانسمان‌های نوین می‌توان موارد زیر را ذکر کرد: آلژینات‌ها، کلاژن‌ها، پانسمان فوم، پانسمان عسل، پانسمان هیدروکلوئید، پانسمان هیدروژل، پانسمان جاذب و فیلم شفاف. با توجه به گوناگونی پانسمان‌ها نحوه انجام پانسمان نیز متفاوت است. افراد با تخصص‌های مختلف در حوزه رخم می‌توانند در انجام پانسمان نقش موثری در درمان زخم بستر داشته باشند.

زخم بستر چگونه به وجود می آید؟

عدم تحرک و ساکن ماندن بدن در یک حالت علت اصلی به وجود آمدن زخم بستر است. پوستی که در ناحیه زیرین آن استخوان وجود دارد بین یک بستر و استخوان داخلی تحت فشار قرار می‌گیرد و باعث می‌شود مویرگ‌هایی که نقش تغذیه کننده پوست را دارند، راهشان بسته شود و منجر به آسیب دیدگی پوست و به وجود آمدن زخم بستر می‌شود.

شکل زخم بستر چگونه است؟

زخم بستر شکل‌های مختلفی دارد که با توجه درجه زخم، تفاوت‌های زیادی باهم دارند. شکل زخم بستر در درجه اول تنها مانند قرمزی روی پوست است و در درجه دوم نیز مانند شکل تاول یا خراش دیده می‌شود. اما در درجه سوم زخم به شکل حفره در بدن بیمار ظاهر می‌شود و در درجه چهارم این حفره به حدی عمیق می‌شود که استخوان بیمار نیز دیده می‌شود.

زخم بستر (Pressure Ulcer) یا همان زخم فشاری، به عنوان یک آسیب به پوست و بافت‌های زیرین، ناشی از فشار مستقیم و طولانی مدت بر روی نقاطی از بدن است که بیشتر در نواحیی که استخوان‌ها نزدیک به سطح پوست قرار دارند، شکل می‌گیرد. برخی از عوامل موثر در بروز زخم بستر عبارتند از:

1. فشار مداوم: فشار مداوم و طولانی مدت بر روی یک نقطه از بدن می‌تواند منجر به قطع عرضی رسانه‌های خونی و اکسیژن به بافت‌ها شده و زخم بستر را ایجاد کند.

2. اصطکاک و سایش: حرکت ناپایدار بیماران بر روی سطح تخت یا صندلی ممکن است منجر به اصطکاک و سایش پوست شود که باعث شکستن ساختار پوست و شکل‌گیری زخم بستر می‌شود.

3. تراکم عروقی: فشار مداوم بر روی عروق به طور مستقیم باعث تنگ شدن و قطع شدن عرق‌رسانی به بافت‌ها می‌شود و ممکن است باعث تشکیل زخم بستر شود.

4. ضعف عضلات: ضعف عضلات بیماران و کاهش توانایی آن‌ها در تحمل فشار، میزان خطر ابتلا به زخم بستر را افزایش می‌دهد.

مدیریت و پیشگیری از زخم بستر شامل استفاده از تکنیک‌های مناسب تغییر وضعیت بدن، کنترل فشار و اصطکاک، ترمیم و مراقبت از زخم، تغذیه سالمندان و توجه به بهداشت پوست می‌شود. برای مراقبت صحیح از زخم بستر و مشاوره بیشتر، بهتر است با مرکز خدمات پرستاری محلی یا پزشک مربوطه تماس بگیرید.

 

درجه بندی زخم های بستر

زخم بستر را با توجه به مراحل تشکیل آن می توان به چهار درجه تقسیم کرد.

درجه اول: درجه اول خفیف‌ترین نوع زخم است و معمولا با درد و تغییر رنگ پوست فرد متوجه بیماری می‌شود. کسانی که پوست روشن و سفید دارند نواحی زخم قرمز رنگ می‌شود اما برای کسانی که پوست‌های تیره دارند ممکن است محل زخم روشن تر یا تیره تر شود به صورت کلی می‌توان رنگ نواحی زخم با رنگ عادی پوست فرد تفاوت خواهد داشت. و اگر در این مرحله زخم شناسایی شود به راحتی می‌توان آن را درمان کرد زیرا در این مرحله پوست هنوز باز نشده و از بین نرفته است.

درجه دوم: در درجه دوم فرد دارای زخم باز است بدین معنی که سطح پوست و قسمت از زیرین پوست باز شده است. اما در این مرحله عمق آن زیاد نیست و معمولا افراد آن را به عنوان خراشیدگی یا تاول اشتباه تشخیص می‌دهند. درمان زخم بستر در درجه دوم اگر به موقع انجام نشود می‌تواند باعث آسیب همیشگی پوست شود.

درجه سوم: در درجه سوم زخم بستر علاوه بر پوست بافت زیر پوست نیز آسیب می‌بیند و شاهد به وجود آمدن یک حفره کوچک در محل زخم می‌شود اگر درمان در این مرحله به درستی صورت نگیرد باعث می‌شود بافت به صورت کلی از بین برود و زخم و حفره عمیق‌تر شود که در این شرایط سلول‌های چربی در زیر پوست بیمار به آشکار می‌شود و به راحتی می‌توان آن را مشاهده کرد.

درجه چهارم: وخیم‌ترین نوع زخم بستر درجه چهارم آن است که باعث به وجود آمدن حفره عمیق و آشکار شدن استخوان بیمار می‌شود و می‌توان گفت بخش عضلانی بیمار در این مرحله یا از بین رفته است یا دچار آسیب جدی شده است. در این مرحله بافت، مفاصل و تاندون به شدت در معرض خطر هستند.

زخم بستر چگونه به وجود میاد

زخم بستر، به عنوان یک مشکل پزشکی جدی، نتیجه‌ای از فشار طولانی و مداوم بر نقاطی از بدن است که به صورت مستقیم بر روی سطح بستر، صندلی یا سطوح دیگر وارد می‌شود. این نوع زخم‌ها معمولاً در افرادی که به صورت طولانی در یک مکان ثابت قرار دارند، به ویژه کسانی که نمی‌توانند به طور منظم تغییر وضعیت بدن خود را انجام دهند، رخ می‌دهد. عواملی مانند ناتوانی حرکتی، بیماری‌های مزمن، کاهش جریان خون و عدم توانایی در احساس فشار از جمله عوامل موثر در بروز زخم بستر هستند. در مراحل پیشرفته، این زخم‌ها می‌توانند به انفاق باز یا سوراخ شوند و عوارض جدی به همراه داشته باشند. بنابراین، اهمیت پیشگیری، تشخیص زمانی و مراقبت مناسب از زخم‌های بستر بسیار حائز اهمیت است تا از بروز و پیشرفت این نوع زخم‌ها جلوگیری شود.

بیماری زخم بستر

بیماری زخم بستر (Pressure Ulcer) یک حالت پوستی است که ناشی از فشار مداوم و طولانی مدت بر روی نقاط خاصی از بدن ایجاد می‌شود. این بیماری، به خصوص در افرادی که برای مدت طولانی در تخت یا صندلی نشسته یا بستری هستند، رخ می‌دهد. فشار مداوم بر روی بافت‌های بدن، باعث قطع عرضی رسانه‌های خونی و اکسیژن به بافت‌ها می‌شود و زخم بستر شکل می‌گیرد. عوامل دیگری مانند اصطکاک، سایش، ضعف عضلات و تراکم عروقی نیز می‌توانند برای ایجاد زخم بستر مؤثر باشند. برای پیشگیری و مدیریت بهینه این بیماری، مراقبت مناسب از پوست، تغییر موقعیت بدن، کنترل فشار و اصطکاک، استفاده از وسایل پشتیبانی و توجه به تغذیه مناسب از اهمیت بالایی برخوردارند. مراجعه به مراکز خدمات پرستاری و پزشکی متخصص نیز در تشخیص، درمان و مراقبت از زخم بستر بسیار حیاتی است. در این راستا، مرکز خدمات پرستاری ارسطو با تیم متخصص و تجربه، به ارائه خدمات حرفه‌ای و کیفی در زمینه پرستاری و مراقبت از بیماران با زخم بستر می‌پردازد.

اولین علائم زخم بستر / علت زخم بستر

زخم بستر به صورت کلی از چهار مرحله تشکیل می‌شود اما از اولین نشانه زخم بستر می‌توان به قرمز شدن پوست، دردناک شدن پوست، نرم یا سفت شدن و گرمی و سردی غیر معمول اشاره کرد. یکی دیگر از علائم زخم بستر این است که هنگامی به ناحیه از بدن فشار می آورید آن را با انگشت فشار می دهید بعد از برداشتن انگشت سریعا قرمز می‌شود.

زخم بستر، نوعی زخم است که به علت فشار طولانی مدت و قرار گرفتن بدن در یک نقطه ثابت بر روی سطح سفت مانند تخت، صندلی یا وسایل دیگر، ایجاد می‌شود. علائم زخم بستر می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

1. تغییر رنگ پوست: معمولاً زخم بستر باعث تغییر رنگ پوست در ناحیه زخم می‌شود. پوست ممکن است قرمز، بنفش یا آبی رنگ باشد.

2. تورم: ناحیه زخم ممکن است تورم کند و به طور قابل توجهی بزرگتر از پوست اطراف باشد.

3. درد: درد و تورم در ناحیه زخم بستر ممکن است حاکی از وجود زخم باشد. این درد معمولاً با فشار و لمس زخم بیشتر می‌شود.

4. آسیب به بافت‌ها: زخم بستر می‌تواند به بافت‌های عمقی مانند عضلات و استخوان‌ها نیز آسیب برساند. این موارد می‌توانند باعث شروع عفونت یا تشکیل ترشحات می‌شوند.

5. قرمزی و ترشحات: زخم بستر ممکن است باعث ترشحات غیرطبیعی مانند رطوبت، خونریزی یا ترشحات پوستی شود. همچنین، زخم ممکن است در ناحیه اطراف قرمزی یا التهاب نیز ایجاد کند.

 

نحوه شست و شو زخم بستر

برای شست و شو زخم بستر شما به تجهیزات زیر نیاز دارید:

• بتادین رقیق شده ( محلولی از الکل سفید، بتادین معمولی و سرم شست و شو)
• گاز استریل
• صابون
• لیف
• سرم شست و شو
• سرم فیزیولوژی

برای تهیه بتادین رقیق شده 100 سی سی سرم شست و شو را با یک لیوان الکل سفید 70 تا 90 درجه و یک لیوان بتادین مخلوط می‌کنید.

 جهت ارتباط با واحد پشتیبانی کلیک کنید

توجه داشته باشید که به هیچ عنوان خودسرانه اقدام به شست و شو زخم بستر بیمار نکنید، اگر او در حال گذراندن روند درمان است باید از پزشک و یا پرستار مربوطه اجازه شست و شو را بگیرید. نحوه شست و شو زخم بستر به شکل زیر است:

مرحله اول: با یک عدد گاز استریل خون، ترشحات، خون آبه، داروهای قبلی و هر چرک و کثیفی از این قبیل را  روی بافت مرده و زخم پاک می‌کنید.

مرحله دوم: محل زخم را با یک لیف تمیز و کمی صابون با آب ولرم شست و شو می‌دهید. لیف را به شکل دورانی از مرکز زخم به سمت خارج می‌کشیم. هنگام لیف کشیدن ممکن است زخم تازه شود و کمی خونریزی داشته باشد که جای نگرانی است. شما باید دوبار تمام قسمت‌های زخم و کمی از ناحیه سالم را لیف بکشید.

مرحله سوم: با سرم و شست و شو کف روی زخم را می‌شوید تا کف از بین برود.

مرحله چهارم: بعد از سرم شست و شو با سرم فیزیوتراپی محل زخم را کاملا شست و شو می‌دهید تا تمیز شود.

مرحله پنجم: محلول بتادین را روی زخم ریخته و با استفاده از یک عدد گاز استریل محل زخم را شست و شو می‌دهید این کار را تا دوبار تکرار می‌کنیم. سپس تنها با سرم شست و شو بدون اینکه زخم با دست تماس داشته باشد روی زخم را شست و شو می‌دهیم تا جایی که تمام بتادین‌ها از روی زخم پاک شود.

مراحل شست و شو به پایان رسید. حال می‌توانید دارو یا پمادی که پزشک تجویز کرده را روی زخم بمالید و آن را پانسمان کنید.

علت و اولین نشانه زخم بستر

علت اصلی زخم بستر عدم تحرک و ساکن ماندن بدن در یک حالت نشسته یا خوابیده برای مدت طولانی است که در بالا اشاره کردیم معمولا در افراد مسن با عدم توانایی حرکتی به وجود می‌آید. علت به وجود آمدن زخم این است که پوست بیمار بین سطح بستر و قسمت استخوانی فشار زیادی را تحمل می‌کند. که باعث می‌شود پوست به درستی تغذیه نشود و آسیب ببیند.

زخم بستر چیست و چگونه به وجود می آید؟

زخم بستر (Pressure Ulcer) یا همان زخم فشاری، نوعی آسیب است که در نتیجه فشار مستمر و طولانی مدت بر روی پوست و بافت‌های زیرین بدن ایجاد می‌شود. این فشار می‌تواند به دلیل قرار گرفتن بدن بر روی سطوح سخت و بی‌توجهی به تغییر موقعیت بدن، ایجاد شود. زخم بستر بیشتر در نواحیی رخ می‌دهد که استخوان‌ها نزدیک به سطح پوست قرار دارند مانند قسمت‌های فشارپذیر بدن مانند استخوان‌های عقبی، ستون فقرات، عقب پا و فقرات کمری.

فشار مداوم بر روی یک نقطه از بدن باعث قطع عرضی رسانه‌های خونی و اکسیژن به بافت‌ها می‌شود. این امر باعث خسارت به سلول‌ها و بافت‌ها می‌شود و در نهایت منجر به شکل‌گیری زخم بستر می‌شود.

عوامل دیگری نیز می‌توانند در بروز زخم بستر نقش داشته باشند، از جمله:

1. اصطکاک و سایش: حرکت ناپایدار بیماران بر روی سطوح سخت مانند تخت، صندلی یا وسایل دیگر می‌تواند منجر به اصطکاک و سایش پوست شود و باعث شکستن ساختار پوست و شکل‌گیری زخم بستر گردد.

2. تراکم عروقی: فشار مداوم بر روی عروق باعث تنگ شدن و قطع شدن عرق‌رسانی به بافت‌ها می‌شود، که منجر به تشکیل زخم بستر می‌شود.

3. ضعف عضلات: ضعف عضلات بیماران و کاهش توانایی آن‌ها در تحمل فشار، میزان خطر ابتلا به زخم بستر را افزایش می‌دهد.

مدیریت و پیشگیری از زخم بستر شامل استفاده از تکنیک‌های مناسب تغییر وضعیت بدن، کنترل فشار و اصطکاک، ترمیم و مراقبت از زخم، تغذیه سالمندان و توجه به بهداشت پوست می‌شود. همچنین، اهمیت تشخیص زمانی و درمان سریع زخم‌های بستر نیز برای جلوگیری از تبدیل شدن آنها به زخم‌های عمیقتر و خطرناکتر بسیار مهم است.

داروی زخم بستر چیست

داروی زخم بستر یا به انگلیسی “Pressure Ulcer Treatment”، به مجموعه‌ای از روش‌ها و محصولات پزشکی اطلاق می‌شود که برای پیشگیری از بروز و بهبود زخم‌های بستر به‌کار می‌روند. اهمیت داروی زخم بستر به جلوگیری از عوارض جدی و بهبود سریعتر زخم‌های بستر در افرادی که ناتوانی حرکتی دارند یا در بستر بستری شده‌اند، بازتاب می‌یابد.

روش‌های درمانی داروی زخم بستر شامل استفاده از ضماده‌های ویژه با خصوصیات جذب فشار، ضد عفونی‌کننده‌ها، محافظت کننده‌های پوستی، و آنتی‌بیوتیک‌ها می‌شود. همچنین، رعایت تغذیه مناسب و استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته نیز به‌عنوان بخشی از درمان زخم بستر بررسی می‌شود. از جمله توصیه‌های پیشگیری مهم مراقبت از نقاط فشاری، تغییر موقعیت بدن به‌صورت منظم، تغذیه سالم و مراقبت مناسب از پوست به‌عنوان اقداماتی هستند که کمک به کاهش احتمال بروز زخم بستر و بهبود زودتر آن‌ها می‌کنند. برای دریافت مشاوره و داروهای مناسب، توصیه می‌شود با پزشک یا پرستار خود مشورت کنید.

زخم بستر کمر

زخم بستر کمر، یکی از نوعی زخم‌های بستر است که در اثر فشار طولانی و مداوم بر نقطه‌ی اتصال بین پشت بیمار و سطح بستر ایجاد می‌شود. این نوع زخم‌ها معمولاً در افرادی که به صورت طولانی در یک مکان ثابت قرار دارند، به ویژه کسانی که نمی‌توانند به طور منظم تغییر وضعیت بدن خود را انجام دهند، رخ می‌دهد. زخم بستر کمر ممکن است در افراد مبتلا به کاهش حرکتی، بیماری‌های مزمن، کاهش جریان خون و ناتوانی در احساس فشار بروز یابد. اهمیت مراقبت‌های پیشگیری و به موقع اقدامات درمانی نقش مهمی در جلوگیری از ایجاد و پیشرفت زخم بستر کمر ایفا می‌کند. بنابراین، برای بهبود وضعیت بیمار و کاهش احتمال بروز زخم بستر کمر، مراقبت‌های مناسب و توجه به نکات حیاتی در حرکت و تغذیه بیماران ضروری می‌باشد.

زخم بستر چگونه درمان میشود

زخم بستر یک مشکل پزشکی جدی است که معمولاً در افرادی که برای مدت طولانی در یک مکان ثابت قرار دارند و نمی‌توانند به طور منظم تغییر وضعیت بدن خود را انجام دهند، رخ می‌دهد. درمان زخم بستر باید به شیوه‌هایی صورت بگیرد که به حفظ رطوبت محیط زخم، تسریع فرآیند ترمیم بافت، جلوگیری از عفونت و کاهش فشار مستقیم بر روی نقطه زخم‌دار کمک کند. در این راستا، استفاده از مرهم‌ها و داروهای ضد التهاب، تغییرات منظم وضعیت بدن بیمار به همراه فشارهای مناسب بر روی نقاط زخم‌دار، استفاده از البسه‌های ویژه و مراقبت‌های پوستی منظم از جمله رویکردهای مؤثر در درمان زخم‌های بستر می‌باشند. همچنین، در صورت بروز عفونت، استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها نیز لازم است. توصیه می‌شود برای مداوا، از نظرات متخصصان پزشکی استفاده کنید و مراقبت‌های معتبر را با رعایت راهنمایی‌های بهداشتی و پزشکی انجام دهید.

سخن پایانی

به وجود آمدن زخم بستر دلایل روشنی دارد و افراد خاصی را مورد تهدید قرار می‌دهد پس بهتر است قبل از به وجود آمدن بیماری از آن پیشگیری کنید. مراحل درمان زخم بستر در درجه‌های اول راحت‌تر است اما به مرور زمان به شدت می‌تواند کار مشکل سازی باشد. مجموعه خدمات پرستاری ارسطو می‌تواند در این زمینه همراه خوبی برای شما و بیمار باشد. زیرا نکات زیادی برای نگهداری و پانسمان زخم بستر وجود دارد که ممکن است یک فرد عادی نتواند به درستی آن‌ها را انجام دهد. پس بهتر است برای انجام امور و نگهداری سالمند تحت درمان نیز از پرستار سالمند کمک بگیرید.