هذیان گفتن سالمندان و روش های موثر درمان
زمان تقریبی مطالعه: 21 دقیقههذیان و توهم در سالمندان از چالش‌های جدی دوران کهنسالی محسوب می‌شود که باید آن را مدیریت کرد. این اختلالات به دلیل تغییرات مغزی، بیماری‌های زمینه‌ای یا عوارض دارویی بروز می‌کنند و کیفیت زندگی سالمند را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهند. شناخت تفاوت بین هذیان و توهم، درک انواع و علل آنها و آشنایی با روش‌های درمانی مؤثر از ضروریات مراقبت صحیح از سالمندان است. حضور پرستار سالمند می‌تواند در تشخیص زودهنگام و مدیریت این اختلالات نقش مهمی ایفا کند که می‌توانید برای این کار از پرستاران حرفه‌ای شرکت ارسطو کمک بگیرید.
تفاوت توهم با هذیان‌گویی در سالمندان
توهم و هذیان هر دو از اختلالات شناختی رایج در سالمندان هستند که اغلب با هم اشتباه گرفته می‌شوند، اما تفاوت‌های اساسی با یکدیگر دارند. توهم یک تجربه حسی غیرواقعی است که فرد چیزی را می‌بیند، می‌شنود یا حس می‌کند که در واقعیت وجود ندارد. در مقابل هذیان یک باور غلط و راسخ است که علیرغم شواهد مخالف، فرد به آن پایبند می‌ماند. در ادامه به خوبی این تفاوت را نشان می‌دهیم:
| توهم | هذیان | ویژگی |
| تجربه حسی کاذب | باور غلط و راسخ | تعریف |
| اختلال در دریافت حسی | اختلال در تفکر و پردازش | منشأ |
| مشاهده، شنیدن یا حس کردن چیزی که وجود ندارد | باور قطعی به چیزی که واقعیت ندارد | علامت اصلی |
| گاهی فرد از غیرواقعی بودن آن آگاه است | فرد کاملاً به واقعی بودن آن باور دارد | آگاهی |
| ممکن است با شواهد کاهش یابد | علیرغم شواهد مخالف پابرجاست | واکنش به شواهد مخالف |
| بینایی، شنوایی، بویایی | گزند و آسیب، بزرگمنشی، حسادت | شکل رایج |
| اغلب به داروهای ضد روان‌پریشی پاسخ می‌دهد | درمان بیماری زمینه‌ای و روان‌درمانی | پاسخ به درمان |
اختلال توهم در سالمندان
اختلال توهم یکی از مشکلات شایع در دوران سالمندی است که می‌تواند زندگی روزمره و سلامت روان سالمندان را تحت تأثیر قرار دهد. این اختلال به صورت درک حسی غیرواقعی از محیط اطراف تعریف می‌شود که هیچ پایه و اساس خارجی ندارد. توهم‌ها در سالمندان می‌تواند ناشی از بیماری‌های نورولوژیک مانند دمانس، پارکینسون، یا عوارض جانبی داروها باشد. شرکت پرستاری ارسطو با ارائه خدمات تخصصی، موارد اختلال زیر را درمان خواهد کرد:
توهم تخیلی در سالمندان
توهم تخیلی در سالمندان به حالتی اطلاق می‌شود که فرد سالمند شخصیت‌ها یا موقعیت‌هایی را در ذهن خود می‌سازد که کاملاً ساخته تخیل او هستند. این نوع توهم اغلب با داستان‌پردازی و روایت‌های غیرواقعی همراه است که سالمند آنها را کاملاً واقعی می‌پندارد. ممکن است سالمند ادعا کند با افرادی که وجود خارجی ندارند صحبت کرده یا به مکان‌هایی سفر کرده که هرگز نرفته است.
توهم معمول در سالمندان
توهم معمول یا روزمره در سالمندان، توهماتی هستند که در زندگی روزانه و محیط آشنا برای سالمند رخ می‌دهند. این نوع توهم اغلب شامل دیدن افراد، حیوانات یا اشیایی است که در محیط زندگی سالمند وجود ندارند. برای مثال، سالمند ممکن است اعتقاد داشته باشد کودکی در خانه زندگی می‌کند یا حیوانی در اتاق حضور دارد.
علل هذیان گفتن سالمندان
قبل از بررسی هذیان گفتن سالمندان و روش های موثر درمان باید عوامل موثر در آن را کشف کرد. هذیان گفتن در سالمندان می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. در زیر به برخی از مهم‌ترین علل هذیان در این گروه سنی اشاره شده است:
عفونت‌ها
یکی از علل شایع هذیان در سالمندان، عفونت‌ها، به ویژه عفونت دستگاه ادراری یا ذات‌الریه است. عفونت‌ها در افراد سالمند ممکن است به جای علائم معمول مانند تب با علائمی چون هذیان و سردرگمی همراه باشند.
داروها
بسیاری از سالمندان داروهای متعددی مصرف می‌کنند که ممکن است با یکدیگر تداخل داشته باشند یا عوارض جانبی داشته باشند که منجر به هذیان شود. برخی از داروها، به خصوص آرام‌بخش‌ها و داروهای ضد افسردگی، ممکن است باعث اختلال در وضعیت ذهنی شوند.
کمبود خواب
کمبود خواب یا اختلالات خواب می‌تواند باعث افزایش خطر هذیان در سالمندان شود. عدم استراحت کافی ممکن است به سردرگمی و هذیان منجر شود.
مطالعه کنید » کمبود عنصر منیزیم: علت‌ها، علائم، و راه‌های درمان
اختلالات متابولیک
مشکلاتی مانند افت شدید قند خون، کمبود الکترولیت‌ها (مانند سدیم و پتاسیم) یا کمبود ویتامین‌ها می‌توانند عملکرد طبیعی مغز را مختل کرده و منجر به هذیان شوند.
نارسایی اندام‌های حیاتی
نارسایی کلیه، کبد یا قلب می‌تواند به تجمع مواد زائد در بدن منجر شود که تأثیر منفی بر عملکرد مغز می‌گذارد و باعث هذیان می‌شود.
آسیب‌های مغزی
ضربه‌های مغزی، سکته‌های مغزی یا بیماری‌های مغزی مانند آلزایمر و دیگر اشکال زوال عقل (دمانس) می‌توانند باعث هذیان شوند.
کمبود اکسیژن
هر شرایطی که باعث کاهش اکسیژن رسانی به مغز شود، مانند مشکلات تنفسی یا مشکلات قلبی، ممکن است به هذیان منجر شود.
درد شدید
درد شدید، به ویژه در افرادی که نمی‌توانند به درستی بیان کنند که درد دارند، ممکن است منجر به هذیان شود.
کم‌آبی بدن
سالمندان به دلیل کاهش احساس تشنگی یا مشکلات جسمی ممکن است دچار کم‌آبی شوند. کم‌آبی می‌تواند عملکرد مغز را مختل کرده و به هذیان منجر شود.
محیط بیمارستان
تغییرات محیطی، به‌ویژه بستری شدن در بیمارستان یا انجام عمل‌های جراحی، ممکن است به استرس روانی و جسمی منجر شود که می‌تواند هذیان را تحریک کند.
علت توهم در سالمندان
توهم در سالمندان می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود که شناخت این عوامل برای درمان مؤثر لازم است. پرستاری از سالمند آلزایمری باید با درک کامل از این عوامل صورت گیرد تا بتواند به تشخیص زودهنگام و مدیریت مناسب توهم‌ها کمک کند. در ادامه مهم‌ترین علل ایجاد توهم در سالمندان را برای شما نام خواهیم برد:
- بیماری‌های نورولوژیک مثل آلزایمر، پارکینسون، دمانس لوی بادی و سایر انواع زوال عقل
- اختلالات روان‌پزشکی همچون افسردگی شدید، اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی
- عوارض دارویی ناشی از داروهای آنتی‌کولینرژیک، مسکن‌های اپیوئیدی، آرام‌بخش‌ها
- محرومیت حسی مثل نقص بینایی و شنوایی، انزوای اجتماعی
- اختلالات متابولیک نظیر کم‌آبی بدن، عدم تعادل الکترولیت‌ها، کمبود ویتامین‌های گروه B
- عفونت‌های ادراری، پنومونی و سپسیس
- ترک ناگهانی الکل یا داروها
- ضربه به سر ناشی از خونریزی‌های داخل جمجمه‌ای، آسیب‌های مغزی تروماتیک
- اختلالات خواب و بی‌خوابی مزمن
- کاهش اکسیژن مغز ناشی از بیماری‌ها
انواع توهم در سالمندان
توهم در سالمندان به اشکال مختلفی بروز می‌کند که هر کدام می‌تواند چالش‌های منحصر به فردی برای سالمند و مراقبین او ایجاد کند. شناخت انواع توهم به تشخیص درست و ارائه درمان مناسب کمک می‌کند. کارکنان ارسطو با ارائه خدمات تخصصی می‌توانند به مدیریت این شرایط کمک کنند. با این حال انواع توهم را در این سنین بررسی می‌کنیم:
توهم بینایی سالمندان
توهم بینایی رایج‌ترین نوع توهم در سالمندان است که طی آن فرد چیزهایی را می‌بیند که واقعاً وجود ندارند. این توهمات می‌توانند شامل دیدن افراد، حیوانات، حشرات یا اشیاء باشند. در بیماران مبتلا به دمانس لوی بادی، توهم بینایی بسیار شایع است و اغلب بسیار واضح و جزئی خواهد بود. سندرم چارلز بونت که در سالمندان با مشکلات بینایی رخ می‌دهد، می‌تواند باعث توهمات بینایی پیچیده شود.
توهم چشایی در سالمندان
توهم چشایی در سالمندان به صورت احساس طعم‌های غیرواقعی یا ناخوشایند بروز می‌کند. سالمند ممکن است ادعا کند غذایش طعم فلز، شیمیایی یا مواد سمی می‌دهد، با وجود اینکه دیگران هیچ مشکلی در طعم غذا احساس نمی‌کنند. این نوع توهم می‌تواند منجر به کم‌اشتهایی، کاهش وزن و سوء تغذیه شود. گاهی این توهمات با بیماری‌های نورولوژیک، عوارض دارویی یا مشکلات دهان و دندان مرتبط هستند. پرستار سالمند در منزل ساعتی با نظارت بر وضعیت تغذیه، تشویق به مصرف غذا و ارائه گزارش دقیق به پزشک، به مدیریت این مشکل کمک می‌کند.
توهم شنیداری در سالمندان
توهم شنیداری دومین نوع شایع توهم در سالمندان است که طی آن فرد صداهایی را می‌شنود که منشأ خارجی ندارند. این صداها می‌توانند از زمزمه‌های مبهم تا گفتگوهای واضح و دستورات مستقیم متغیر باشند. گاهی سالمند صدای افراد آشنا یا صدای افرادی که مدت‌ها پیش فوت کرده‌اند را می‌شنود. توهم شنیداری می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد، به خصوص زمانی که صداها حالت انتقادی یا تهدیدآمیز داشته باشند.
توهم لامسه در سالمندان
توهم لامسه یا حسی در سالمندان به صورت احساس غیرواقعی لمس، فشار، سوزن سوزن شدن یا خزیدن چیزی روی پوست تجربه می‌شود. شایع‌ترین نوع آن احساس حرکت حشرات روی بدن است که به آن فرمیکیشن می‌گویند. این توهمات منجر به اضطراب شدید، بی‌قراری و رفتارهای خودآسیبی مانند خراشیدن پوست شوند. گاهی این توهمات با مشکلات نورولوژیک، عوارض دارویی یا بیماری‌های پوستی مرتبط هستند. خدمات پرستاری درست و حرفه‌ای می‌تواند به تشخیص زودهنگام و مدیریت این توهمات کمک کند.
توهم بویایی در سالمندان
توهم بویایی در سالمندان به صورت استشمام بوهایی است که منبع واقعی ندارند. سالمند ممکن است بوهای ناخوشایندی مانند گاز، دود، زباله گندیده یا مواد شیمیایی را حس کند. این توهمات گاهی با بیماری‌های نورولوژیک مانند صرع لوب گیجگاهی، تومورهای مغزی یا مشکلات سینوسی مرتبط هستند. توهم بویایی می‌تواند منجر به اضطراب شدید، بی‌اشتهایی و حتی توهمات پارانوئید (مانند باور به مسموم شدن) گردد. پرستاری از سالمند آلزایمری با توجه به این علائم، می‌تواند شامل اطمینان‌بخشی منظم، بررسی محیط برای اثبات نبود خطر و گزارش دقیق علائم به پزشک باشد.
توهم بدبینی در سالمندان
توهم بدبینی یا پارانوئید در سالمندان با افکار و باورهای شدید مبنی بر آزار، تعقیب یا آسیب رساندن دیگران به آنها مشخص می‌شود. سالمند ممکن است باور کند که همسایگان، مراقبین یا حتی اعضای خانواده قصد دزدیدن اموال، مسموم کردن غذا یا آسیب رساندن به او را دارند. این نوع توهم بسیار رایج است و می‌تواند منجر به رفتارهای تدافعی، پرخاشگری، انزوا و عدم همکاری در درمان شود. پرستار سالمند با ایجاد محیطی امن، پرهیز از مجادله مستقیم و آرام‌سازی سالمند، مدیریت این توهمات را انجام می‌دهد.
توهم خودآزارانه در سالمندان
توهم خودآزارانه در سالمندان به باورهای غیرواقعی و آزاردهنده درباره خود فرد اشاره دارد. سالمند ممکن است باور کند که به بیماری مسری و خطرناکی مبتلا شده، بدنش در حال فاسد شدن است یا اعضای داخلی بدنش دیگر کار نمی‌کنند. این توهمات می‌توانند منجر به اضطراب شدید، افسردگی، رفتارهای خودآسیبی و حتی افکار خودکشی شوند. در این شرایط، حضور پرستار سالمند در منزل شبانه روزی برای نظارت مداوم و جلوگیری از آسیب‌رسانی به خود بسیار اهمیت دارد.
روش های پیشگیری از هذیان گفتن سالمندان
پیشگیری از هذیان گفتن در سالمندان نیازمند توجه به سلامت جسمی، روانی و محیط زندگی آنهاست. در اینجا به چند روش موثر برای پیشگیری از هذیان گفتن سالمندان و روش های موثر درمان و پیشگیری در سالمندان اشاره می‌شود:
1. تشخیص و درمان به موقع بیماری‌ها
- عفونت‌ها: عفونت‌ها به‌ویژه عفونت‌های ادراری و ریوی باید به موقع تشخیص و درمان شوند. معاینات منظم پزشکی و بررسی علائم غیرمعمول می‌تواند به جلوگیری از هذیان کمک کند.
- اختلالات متابولیک: پایش و مدیریت مشکلاتی مثل کمبود الکترولیت‌ها یا قند خون بسیار مهم است.
2. مدیریت مناسب داروها
- سالمندان معمولاً داروهای متعددی مصرف می‌کنند که ممکن است تداخلات دارویی یا عوارض جانبی ناخواسته‌ای داشته باشند. باید داروها تحت نظر پزشک بررسی و در صورت لزوم تنظیم شوند تا از بروز هذیان جلوگیری شود.
- اجتناب از داروهای آرام‌بخش یا داروهایی که می‌توانند وضعیت ذهنی را مختل کنند، مگر در موارد ضروری.
3. تامین آب و تغذیه کافی
- کم‌آبی بدن یکی از عوامل شایع هذیان در سالمندان است. باید به مصرف کافی آب و مایعات توجه شود. همچنین تغذیه مناسب با مواد مغذی و ویتامین‌های ضروری برای حفظ سلامت جسمی و ذهنی سالمندان ضروری است.
4. بهبود کیفیت خواب
- مدیریت مشکلات خواب: ایجاد یک محیط آرام و راحت برای خواب و مدیریت مشکلات خواب می‌تواند به پیشگیری از هذیان کمک کند. اگر سالمند دچار بی‌خوابی یا اختلالات خواب است، باید به این مسائل رسیدگی شود.
5. محیط امن و آشنا
- تغییرات محیطی ناگهانی می‌تواند باعث استرس و سردرگمی شود. فراهم کردن محیطی آشنا و آرام برای سالمندان، به ویژه در بیمارستان یا هنگام تغییر محل زندگی، می‌تواند از هذیان جلوگیری کند.
6. فعالیت‌های ذهنی و اجتماعی
- سالمندانی که ذهن خود را فعال نگه می‌دارند و در فعالیت‌های اجتماعی شرکت می‌کنند، کمتر در معرض هذیان قرار دارند. انجام بازی‌های ذهنی، خواندن، معاشرت با دوستان و خانواده و شرکت در فعالیت‌های روزمره می‌تواند به سلامت روان کمک کند.
7. پایش وضعیت روانی و شناختی
- ارزیابی منظم روانی: بررسی مداوم وضعیت شناختی و روانی سالمندان، به ویژه در کسانی که دارای علائم اولیه زوال عقل هستند، می‌تواند به شناسایی زودهنگام مشکلات و جلوگیری از پیشرفت آنها کمک کند.
8. مدیریت درد
- درد مزمن یا کنترل نشده می‌تواند عامل هذیان باشد. مدیریت صحیح درد با استفاده از داروهای مناسب و سایر روش‌های غیر دارویی مانند فیزیوتراپی، می‌تواند به بهبود وضعیت ذهنی کمک کند.
9. پیشگیری از کمبود اکسیژن
- اطمینان از اینکه سالمندان به اندازه کافی اکسیژن دریافت می‌کنند، به ویژه در افراد دارای مشکلات تنفسی یا قلبی، بسیار مهم است. استفاده از تجهیزات پزشکی مناسب در صورت نیاز می‌تواند از هذیان جلوگیری کند.
مطالعه کنید » مادریار کیست؟و چه وظایفی دارد
10. آگاهی و آموزش خانواده و مراقبین
- خانواده‌ها و مراقبین باید در مورد علل و علائم هذیان آگاهی داشته باشند تا در صورت مشاهده تغییرات ناگهانی در وضعیت ذهنی سالمندان، به سرعت به پزشک مراجعه کنند.
راه های تشخیص هذیان گفتن سالمندان
تشخیص هذیان گفتن در سالمندان می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، زیرا علائم آن ممکن است با دیگر مشکلات شناختی مانند زوال عقل یا افسردگی اشتباه گرفته شود. با این حال، هذیان به طور معمول یک وضعیت ناگهانی و حاد است که به دقت بیشتری برای تشخیص نیاز دارد. در ادامه روش‌های تشخیص هذیان گفتن سالمندان و روش های موثر درمان و تشخیص آورده شده است:
1. مشاهده تغییرات ناگهانی در رفتار
- شروع ناگهانی: یکی از ویژگی‌های کلیدی هذیان، شروع سریع آن است. اگر سالمندی به طور ناگهانی دچار سردرگمی یا تغییر در رفتارهای شناختی یا روانی شد، این می‌تواند نشانه‌ای از هذیان باشد.
- نوسان در وضعیت ذهنی: در هذیان، سالمند ممکن است در طول روز نوساناتی در سطح هوشیاری و تمرکز داشته باشد؛ گاهی اوقات هوشیار و منطقی و گاهی دچار سردرگمی شدید.
2. بررسی اختلال در توجه و تمرکز
- عدم توانایی در توجه: یکی از علائم اصلی هذیان ناتوانی در تمرکز و توجه به مسائل روزمره است. سالمند ممکن است نتواند مکالمه را دنبال کند یا به سادگی از یک موضوع به موضوع دیگر منحرف شود.
3. ارزیابی اختلال در حافظه و تفکر
- حافظه کوتاه‌مدت: هذیان معمولاً به اختلال در حافظه کوتاه‌مدت منجر می‌شود. سالمندان ممکن است در به یاد آوردن اتفاقات اخیر یا اطلاعات ساده مشکل داشته باشند.
- تفکرات نادرست یا هذیانی: تفکرات غیرمنطقی یا نادرست، مانند باورهای عجیب یا اشتباهات درک واقعیت، از نشانه‌های هذیان هستند.
4. تغییر در الگوی خواب
- اختلال در چرخه خواب و بیداری: بسیاری از سالمندان مبتلا به هذیان دچار اختلالات خواب می‌شوند. ممکن است در طول شب بیدار و در طول روز خواب‌آلود باشند، یا به طور کلی بی‌خوابی داشته باشند.
5. مصاحبه با خانواده و مراقبین
- پرسش از اطرافیان: اطلاعات از خانواده یا مراقبان فرد می‌تواند به تشخیص هذیان کمک کند. آنها بهتر می‌توانند تشخیص دهند که آیا تغییرات رفتاری و شناختی اخیر اتفاق افتاده است و این تغییرات چگونه بروز کرده‌اند.
6. استفاده از ابزارهای تشخیصی بالینی
- ارزیابی شناختی: پزشکان معمولاً از آزمون‌های شناختی ساده مانند MMSE (آزمون وضعیت ذهنی کوتاه) یا CAM (روش ارزیابی هذیان) استفاده می‌کنند تا وضعیت ذهنی و شناختی سالمندان را ارزیابی کنند.
- مقیاس CAM: روش ارزیابی هذیان (CAM) یک ابزار تشخیصی استاندارد است که شامل بررسی شروع ناگهانی علائم، نوسان در وضعیت هوشیاری، اختلال در توجه و تفکر غیرمنطقی است.
7. بررسی علل جسمی
- معاینات پزشکی کامل: هذیان اغلب به دلیل یک مشکل جسمی مانند عفونت، کم‌آبی بدن، افت الکترولیت‌ها یا عوارض دارویی ایجاد می‌شود. پزشک باید معاینات کامل بدنی و آزمایش‌های لازم مانند آزمایش خون، آزمایش ادرار و تصویربرداری را انجام دهد تا علت اصلی هذیان مشخص شود.
- بررسی مصرف داروها: بررسی لیست داروهای مصرفی سالمند و شناسایی داروهایی که ممکن است باعث هذیان شوند نیز ضروری است.
مطالعه کنید » درمان زخم بستر در منزل
8. تصویربرداری مغزی
- در موارد خاص که هذیان ناشی از آسیب‌های مغزی یا سکته مغزی مشکوک باشد، تصویربرداری از مغز مانند MRI یا CT اسکن می‌تواند به تشخیص علت کمک کند.
9. ارزیابی وضعیت روانی
- پزشکان باید بررسی کنند که آیا هذیان با اختلالات روانی دیگری مانند افسردگی یا اضطراب همراه است، زیرا این اختلالات نیز می‌توانند باعث تشدید یا ایجاد هذیان شوند.
راه درمان توهم در سالمندان
درمان توهم در سالمندان شامل اقداماتی جامع و چندوجهی است که هم علت زمینه‌ای را هدف قرار دهد و هم علائم آزاردهنده را کاهش دهد. روش‌های درمانی متعددی برای توهم سالمندان وجود دارد که در ادامه آنها را بیان می‌کنیم:
- شناسایی و درمان بیماری‌های زمینه‌ای مانند عفونت، اختلالات متابولیک یا مشکلات نورولوژیک
- قطع یا تعدیل داروهایی که ممکن است باعث توهم شوند
- استفاده از داروهای ضد روان‌پریشی با دوز پایین در موارد ضروری
- انجام درمان‌های غیردارویی مثل واقعیت‌درمانی، درمان شناختی-رفتاری و موسیقی‌درمانی
- اصلاح محیط مثل بهبود روشنایی و کاهش صداهای مزاحم
- تحریک حسی مناسب با فعالیت‌های معنادار روزانه
- ارائه اطلاعات و راهکارهای مدیریت توهم به مراقبین
- ایجاد روتین منظم خواب
- تقویت ارتباطات اجتماعی
- درمان اختلالات حسی با استفاده از عینک، سمعک و سایر وسایل کمکی
درمان توهم خودآزارانه سالمندان
توهم خودآزارانه در سالمندان یکی از چالش‌برانگیزترین انواع توهم است که فرد به خود آسیب زیادی می‌زند. در این حالت، سالمند باورهای غلطی درباره وضعیت جسمی خود دارد و ممکن است تصور کند بیماری لاعلاجی دارد یا اعضای بدنش در حال از بین رفتن هستند. این توهمات می‌توانند منجر به اضطراب شدید، افسردگی و حتی اقدامات آسیب‌زننده شوند که با اقدامات زیر درمان می‌شوند:
- ارزیابی و درمان توسط روان‌پزشک متخصص سالمندان
- استفاده از داروهای ضد روان‌پریشی با دوز پایین و نظارت دقیق
- حضور مراقب یا پرستار برای پیشگیری از آسیب‌رسانی به خود
- کمک به چالش با افکار غیرمنطقی و جایگزینی آنها با افکار واقع‌بینانه
- ارائه راهکارهای مناسب برخورد با توهمات به اعضای خانواده
- حذف اشیاء خطرناک و ایجاد فضای آرام و امن
- بازبینی تمام داروهای مصرفی برای پیشگیری از تداخلات دارویی
- تقویت سیستم حمایتی از فرد و کاهش انزوای اجتماعی
- استفاده از فعالیت‌های لذت‌بخش برای منحرف کردن ذهن از توهمات
- شناسایی عوامل تشدیدکننده و زمان‌های بروز توهم
درمان توهم آلزایمر
توهم در بیماران مبتلا به آلزایمر یکی از علائم آزاردهنده‌ای است که با پیشرفت بیماری ممکن است شدت یابد. این توهمات معمولاً در مراحل متوسط تا پیشرفته بیماری بروز می‌کنند و می‌توانند برای بیمار و مراقبین بسیار چالش‌برانگیز باشند. پرستاری از سالمند آلزایمری یک فرایند سخت است که باید حتما توسط شخص آموزش دیده انجام شود که مرکز ارسطو این شخص را در اختیار شما قرار می‌دهد. بهترین راهکارهای درمان در چنین شرایطی شامل موارد زیر خواهد بود:
- استفاده از داروهای مهارکننده کولین استراز مانند دونپزیل (Aricept) و ریواستیگمین (Exelon)
- مصرف داروهای آنتی‌سایکوتیک با دوز پایین مانند کوئتیاپین (Seroquel) یا ریسپریدون (Risperdal)
- پرهیز از مجادله مستقیم با باورهای بیمار
- هدایت توجه بیمار به فعالیت‌های لذت‌بخش
- حذف محرک‌های محیطی که می‌توانند توهمات را تشدید کنند
- ایجاد روتین قابل پیش‌بینی برای کاهش اضطراب
- کاهش سروصدا، نور مناسب و حذف سایه‌ها
- تکنیک‌های ارتباطی مؤثر و مدیریت رفتارهای چالشی
چه رفتاری باید دربرابر توهم در سالمندان داشته باشیم؟
نحوه برخورد با سالمندان دچار توهم نقش مهمی در مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی آنها دارد. رفتار نادرست می‌تواند باعث تشدید اضطراب، پرخاشگری و انزوای بیشتر سالمند شود. پرستار سالمند در منزل شبانه روزی آموزش‌دیده می‌داند چگونه با آرامش و همدلی با این شرایط برخورد کند. هدف اصلی باید حفظ آرامش و امنیت سالمند، بدون مجادله مستقیم با باورهای او باشد. در ادامه، فهرستی از رفتارهای مناسب در مواجهه با توهم سالمندان
روش های درمان هذیان گفتن سالمندان
درمان هذیان گفتن در سالمندان بستگی به علت اصلی آن دارد. از آنجایی که هذیان اغلب ناشی از مشکلات جسمی یا محیطی است، درمان به تشخیص و رفع علل زمینه‌ای متمرکز می‌شود. در ادامه روش‌های مختلف درمان هذیان در سالمندان آورده شده است:
1. تشخیص و درمان علت اصلی
- عفونت‌ها: اگر هذیان به دلیل عفونت‌هایی مانند عفونت دستگاه ادراری یا ریوی باشد، درمان سریع با آنتی‌بیوتیک‌های مناسب می‌تواند به بهبود علائم کمک کند.
- اختلالات متابولیک: مشکلات متابولیک مانند کمبود الکترولیت‌ها، قند خون پایین یا کمبود ویتامین باید به سرعت تشخیص و اصلاح شوند.
- داروها: در صورتی که هذیان ناشی از عوارض دارویی یا تداخلات دارویی باشد، پزشک ممکن است داروها را قطع کرده یا تغییر دهد.
2. ایجاد محیطی آرام و پایدار
- کاهش عوامل استرس‌زا: سالمندان مبتلا به هذیان به محیطی آرام و آشنا نیاز دارند. فراهم کردن اتاقی با نور مناسب، آرامش و کمترین میزان تغییرات محیطی می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند.
- ثبات در مراقبت‌ها: داشتن مراقبین ثابت و آشنا می‌تواند به کاهش اضطراب و سردرگمی سالمند کمک کند. تغییر مداوم در مراقبین ممکن است وضعیت هذیان را بدتر کند.
3. حفظ هیدراتاسیون و تغذیه مناسب
- تامین مایعات کافی: کم‌آبی بدن یکی از علل شایع هذیان در سالمندان است. باید مطمئن شد که سالمندان به اندازه کافی مایعات مصرف می‌کنند.
- تغذیه مناسب: دریافت مواد مغذی کافی از طریق رژیم غذایی متعادل و مکمل‌های غذایی می‌تواند به بهبود وضعیت عمومی سالمند کمک کند.
4. اصلاح چرخه خواب و بیداری
- مدیریت مشکلات خواب: بی‌خوابی یا اختلال در چرخه خواب و بیداری ممکن است وضعیت هذیان را تشدید کند. ایجاد یک برنامه خواب منظم، کاهش مصرف کافئین و ایجاد محیطی آرام برای خواب می‌تواند موثر باشد.
- در صورت نیاز، پزشک ممکن است داروهای خواب‌آور ملایم تجویز کند، اما باید با دقت استفاده شوند تا عوارض جانبی نداشته باشند.
مطالعه کنید » تزریقات در منزل
5. مدیریت درد
- کنترل درد: دردهای مزمن یا حاد می‌توانند باعث یا تشدید هذیان شوند. درمان درد با استفاده از داروهای مناسب یا روش‌های غیر دارویی مانند فیزیوتراپی می‌تواند به کاهش هذیان کمک کند.
6. مداخلات دارویی
- در مواردی که هذیان شدید است و با روش‌های غیر دارویی کنترل نمی‌شود، ممکن است نیاز به تجویز داروهای آرام‌بخش یا ضدروان‌پریشی باشد. این داروها معمولاً به طور موقت و با دوزهای کم استفاده می‌شوند تا از عوارض جانبی جلوگیری شود.
- داروهای ضدروان‌پریشی مانند هالوپریدول یا اولانزاپین ممکن است در برخی موارد استفاده شوند، اما باید با احتیاط و تحت نظر پزشک مصرف شوند.
7. پشتیبانی روانی و اجتماعی
- مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی: سالمندان باید در فعالیت‌های اجتماعی و روزمره شرکت کنند تا احساس تعلق به محیط و جامعه را داشته باشند. این مشارکت می‌تواند از بروز یا تشدید هذیان جلوگیری کند.
- حمایت خانواده: حضور و حمایت عاطفی خانواده نقش بسیار مهمی در بهبود وضعیت سالمندان مبتلا به هذیان دارد. صحبت کردن با سالمند، گوش دادن به او و برقراری ارتباط مثبت می‌تواند به کاهش اضطراب و سردرگمی کمک کند.
8. استفاده از ابزارهای شناختی
- تحریک شناختی: فعالیت‌های ذهنی مانند حل پازل، خواندن کتاب یا تماشای برنامه‌های آموزشی می‌تواند به تحریک ذهنی و بهبود عملکرد شناختی سالمند کمک کند.
- تکنیک‌های یادآوری: استفاده از تقویم، ساعت بزرگ و یادداشت‌های ساده می‌تواند به سالمند کمک کند تا زمان و مکان را بهتر درک کند و سردرگمی کمتری داشته باشد.
9. پیگیری و مراقبت مداوم
- معاینات منظم پزشکی: پیگیری وضعیت سالمند و انجام معاینات دوره‌ای برای اطمینان از بهبود وضعیت و جلوگیری از عود هذیان ضروری است.
- تنظیم داروها: مراقبت مداوم و تنظیم داروهای مصرفی، به‌ویژه در سالمندانی که داروهای متعددی مصرف می‌کنند، می‌تواند از بروز هذیان جلوگیری کند.
چه رفتاری باید دربرابر توهم در سالمندان داشته باشیم؟
نحوه برخورد با سالمندان دچار توهم نقش مهمی در مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی آنها دارد. پرستار سالمند شبانه روزی آموزش‌دیده می‌داند چگونه با آرامش و همدلی با این شرایط برخورد کند. هدف اصلی باید حفظ آرامش و امنیت سالمند، بدون مجادله مستقیم با باورهای او باشد. در ادامه، فهرستی از رفتارهای مناسب در مواجهه با توهم سالمندان ارائه می‌شود:
- هرگز با عصبانیت یا ترس واکنش نشان ندهید.
- به صحبت‌های سالمند با دقت گوش دهید و احساسات او را تصدیق کنید.
- از گفتن جملاتی مانند “این واقعی نیست” یا “داری اشتباه می‌کنی” خودداری کنید.
- به جای بحث درباره محتوای توهم، بر احساسات سالمند تمرکز کنید.
- با مهربانی توجه سالمند را به فعالیت‌های دیگر معطوف کنید.
- به سالمند اطمینان دهید که در امنیت است و از او مراقبت می‌شود.
- عوامل محیطی مانند سایه‌ها یا صداهای غیرعادی را که ممکن است توهم را تشدید کنند، برطرف کنید.
- پایبندی به برنامه روزانه منظم می‌تواند به کاهش اضطراب کمک کند.
- از جملات کوتاه و واضح استفاده کنید و از پرسیدن سؤالات پیچیده خودداری کنید.
- در صورت پذیرش سالمند، لمس آرام دست یا شانه می‌تواند آرامش‌بخش باشد.
چه زمانی نیاز است برای درمان توهم سالمندان پزشک مراجعه کنیم؟
تشخیص زمان مناسب برای مراجعه به پزشک در مورد توهم سالمندان می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر روند درمان و کیفیت زندگی آنها داشته باشد. هرچند برخی توهم‌ها ممکن است گذرا باشند، اما توهم‌های مداوم یا تشدید شونده باید ارزیابی پزشکی شوند. در واقع اگر نشانه‌های زیر ظاهر شد، باید برای درمان به سراغ پزشک رفت:
- شروع ناگهانی توهم
- همراهی با علائم جسمی مانند تب، سردرد شدید، مشکل در صحبت کردن یا راه رفتن
- توهم‌های آسیب‌رسان
- گیجی شدید، خواب‌آلودگی غیرعادی یا دشواری در بیدار شدن
- ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزمره
- وقتی توهم‌ها به تدریج بدتر می‌شوند یا با گذشت زمان تغییر ماهیت می‌دهند
- عدم پاسخ به اقدامات اولیه
- همراهی با افسردگی یا اضطراب شدید
- تداخل با خواب و تغذیه
- نگرانی شدید خانواده یا مراقبین
اهمیت وجود پرستار در کنار بیماران سالمند
حضور یک پرستار متخصص در کنار سالمندان مبتلا به توهم و هذیان می‌تواند تفاوت چشمگیری در کیفیت زندگی آنها ایجاد کند. مرکز خدمات پرستاری در منزل ارسطو با ارائه خدمات تخصصی پرستاری، به خانواده‌ها کمک می‌کند تا بتوانند با چالش‌های مراقبت از سالمندان دچار اختلالات شناختی بهتر مقابله کنند. پرستاران این مرکز با آموزش‌های ویژه در زمینه مراقبت از سالمندان آلزایمری و دیگر اختلالات شناختی، راهکارهای مؤثری برای مدیریت رفتارهای چالش‌برانگیز ارائه می‌دهند.
نقش تغذیه در درمان هذیان گفتن در سالمندان
تغذیه نقش بسیار مهمی در پیشگیری از هذیان گفتن سالمندان و روش های موثر درمان آن را ایفا می‌کند. وضعیت تغذیه‌ای مناسب می‌تواند به بهبود عملکرد مغز، کاهش سردرگمی و افزایش توانایی‌های شناختی سالمندان کمک کند. در ادامه به نقش‌های مختلف تغذیه در درمان هذیان در سالمندان اشاره می‌شود:
1. پیشگیری از کم‌آبی بدن (هیدراتاسیون)
- نقش آب در عملکرد مغز: کم‌آبی بدن یکی از عوامل اصلی ایجاد هذیان در سالمندان است. حتی کمبود خفیف آب می‌تواند باعث سردرگمی، افت حافظه و کاهش توانایی‌های شناختی شود. تامین مایعات کافی، به ویژه آب، به عملکرد بهتر مغز و جلوگیری از هذیان کمک می‌کند.
- مصرف مایعات کافی: سالمندان باید به طور منظم آب، دمنوش‌های بدون کافئین، و سایر مایعات مفید مصرف کنند. اگر سالمند به دلیل بیماری یا مشکلات جسمی قادر به مصرف مایعات به میزان کافی نیست، ممکن است نیاز به استفاده از سرم‌های وریدی باشد.
2. تامین ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری
- ویتامین B12: کمبود ویتامین B12 می‌تواند باعث اختلالات شناختی، سردرگمی و هذیان شود. سالمندانی که از مشکلات گوارشی یا جذب ویتامین رنج می‌برند، ممکن است به مکمل‌های ویتامین B12 نیاز داشته باشند.
- ویتامین D: مطالعات نشان داده‌اند که کمبود ویتامین D می‌تواند با افزایش خطر اختلالات شناختی و هذیان مرتبط باشد. تامین ویتامین D از طریق نور خورشید، غذاهای غنی از ویتامین D مانند ماهی چرب یا مصرف مکمل‌ها می‌تواند به بهبود وضعیت ذهنی سالمندان کمک کند.
- آهن و فولات: کمبود آهن و فولات می‌تواند منجر به کم‌خونی و در نتیجه کاهش اکسیژن‌رسانی به مغز شود که این خود می‌تواند هذیان را تشدید کند. مصرف منابع غنی از آهن مانند گوشت قرمز و سبزیجات برگ‌سبز یا مصرف مکمل‌ها در صورت نیاز توصیه می‌شود.
3. تنظیم سطح قند خون
- پیشگیری از افت قند خون: نوسانات قند خون، به خصوص افت شدید قند خون (هیپوگلیسمی)، می‌تواند به سرعت منجر به سردرگمی و هذیان شود. سالمندان باید از مصرف وعده‌های غذایی منظم و متعادل با میزان مناسب کربوهیدرات‌های پیچیده مانند غلات کامل، سبزیجات و میوه‌ها بهره‌مند شوند.
- مراقبت از دیابت: سالمندانی که مبتلا به دیابت هستند باید به طور دقیق سطح قند خون خود را کنترل کنند، زیرا نوسانات شدید قند خون می‌تواند عملکرد مغز را تحت تأثیر قرار دهد و باعث هذیان شود.
4. تامین چربی‌های سالم برای مغز
- اسیدهای چرب امگا-3: مصرف چربی‌های سالم به‌ویژه اسیدهای چرب امگا-3 که در ماهی‌های چرب (مانند سالمون و ساردین)، گردو و بذر کتان وجود دارد، می‌تواند به بهبود عملکرد مغز کمک کند. امگا-3 نقش مهمی در تقویت حافظه و جلوگیری از اختلالات شناختی دارد.
- اجتناب از چربی‌های ناسالم: مصرف چربی‌های ناسالم مانند چربی‌های ترانس و اشباع می‌تواند به مشکلات قلبی و عروقی منجر شود که این خود ممکن است عملکرد مغز را تحت تأثیر قرار دهد و خطر هذیان را افزایش دهد.
5. رژیم غذایی غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها
- نقش آنتی‌اکسیدان‌ها در محافظت از مغز: آنتی‌اکسیدان‌ها می‌توانند به محافظت از سلول‌های مغزی در برابر استرس اکسیداتیو و آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد کمک کنند. مصرف میوه‌ها و سبزیجات رنگارنگ مانند انواع توت‌ها، هویج، اسفناج و گوجه‌فرنگی که غنی از آنتی‌اکسیدان هستند، می‌تواند به بهبود عملکرد شناختی و پیشگیری از هذیان کمک کند.
6. تامین پروتئین کافی
- نقش پروتئین در سلامت مغز: پروتئین برای حفظ ساختار و عملکرد مناسب سلول‌های مغزی ضروری است. سالمندان باید از منابع پروتئینی با کیفیت بالا مانند گوشت کم‌چرب، ماهی، تخم‌مرغ، لبنیات و حبوبات استفاده کنند.
- پیشگیری از تحلیل عضلات: سالمندانی که پروتئین کافی مصرف نمی‌کنند، ممکن است دچار ضعف عضلانی و کاهش کلی عملکرد بدن شوند که می‌تواند به تشدید هذیان کمک کند.
7. تغذیه متعادل و کافی
- سالمندان باید رژیم غذایی متعادلی داشته باشند که شامل تمام گروه‌های غذایی باشد: کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها، چربی‌های سالم، ویتامین‌ها و مواد معدنی. عدم تعادل در تغذیه می‌تواند منجر به مشکلات جسمی و روانی از جمله هذیان شود.
درمان توهم سالمندان در طب سنتی
روش‌های متنوعی برای مدیریت و درمان توهم در سالمندان وجود دارد که می‌تواند به عنوان مکمل درمان‌های پزشکی مدرن مورد استفاده قرار گیرد. طب سنتی اغلب بر تعادل بخشیدن به مزاج، تقویت قوای مغزی و آرام‌سازی سیستم عصبی تمرکز دارد. استفاده از گیاهان دارویی آرام‌بخش مانند بابونه، اسطوخودوس و گل ساعتی، می‌تواند در کاهش اضطراب و بهبود خواب سالمندان مؤثر باشد. همچنین روغن‌های گیاهی مانند روغن بادام شیرین و روغن زیتون برای ماساژ سر و گردن توصیه می‌شود.
درمان خانگی توهم سالمند
درمان‌های خانگی می‌توانند نقش مهمی در مدیریت توهم سالمندان ایفا کنند، به خصوص زمانی که در کنار درمان‌های پزشکی استفاده شوند. اقدامات خانگی می‌توانند به کاهش نیاز به داروهای قوی و کمک به حفظ استقلال سالمند کمک کنند. از همین رو می‌توانید کارهای زیر را در برنامه قرار دهید:
- بهینه‌سازی محیط خانه مثل کاهش صدای مزاحم
- پخش موسیقی آرام‌بخش مورد علاقه سالمند
- آروماتراپی مثل استفاده از رایحه‌های آرام‌بخش مانند اسطوخودوس و یاس
- ماساژ ملایم دست‌ها، پاها و شانه‌ها برای کاهش تنش
- آموزش تنفس عمیق و آرام برای کاهش اضطراب
- انجام فعالیت‌های ساده و لذت‌بخش متناسب با علایق سالمند
- استفاده از حیوانات خانگی آرام برای تأثیر آرام‌بخشی و کاهش تنهایی
- پیاده‌روی آرام یا تمرینات کششی ساده
- نقاشی، رنگ‌آمیزی یا کاردستی‌های ساده
- ایجاد روتین منظم خواب و محیط آرام و تاریک برای استراحت
درمان دارویی توهم زدن سالمند
درمان دارویی توهم در سالمندان باید به صورت دقیق و صورت بگیرد زیرا این گروه سنی بیشتر مستعد عوارض جانبی داروها هستند. هدف اصلی درمان دارویی، کنترل علائم آزاردهنده و بهبود کیفیت زندگی سالمند است، بدون اینکه عوارض غیرقابل تحملی ایجاد شود. در ادامه به معرفی داروهای رایج مورد استفاده در درمان توهم سالمندان می‌پردازیم:
- داروهای ضد روان‌پریشی آتیپیک (نسل جدید)
- کوئتیاپین (Quetiapine)
- ریسپریدون (Risperidone)
- آریپیپرازول (Aripiprazole)
- اولانزاپین (Olanzapine)
- زیپراسیدون (Ziprasidone)
- داروهای ضد روان‌پریشی تیپیک (نسل قدیم)
- هالوپریدول (Haloperidol)
- کلرپرومازین (Chlorpromazine)
- فلوفنازین (Fluphenazine)
- تیوتیکسن (Thiothixene)
- پرفنازین (Perphenazine)
- داروهای ضداضطراب
- لورازپام (Lorazepam)
- اکسازپام (Oxazepam)
- کلونازپام (Clonazepam)
- بوسپیرون (Buspirone)
- دیازپام (Diazepam)
- داروهای ضدافسردگی
- سرترالین (Sertraline)
- اسیتالوپرام (Escitalopram)
- میرتازاپین (Mirtazapine)
- ونلافاکسین (Venlafaxine)
- دولوکستین (Duloxetine)
علت هذیان گفتن ناگهانی
هذیان‌گویی ناگهانی در سالمندان اغلب نشانه‌ای هشداردهنده است که باید جدی گرفته شود. این وضعیت که گاهی دلیریوم نامیده می‌شود، با تغییر ناگهانی در وضعیت ذهنی، گیجی، کاهش توجه و تغییر سطح هوشیاری مشخص می‌شود. برخلاف دمانس که پیشرفتی تدریجی دارد، هذیان‌گویی ناگهانی معمولاً طی ساعت‌ها یا روزها بروز می‌کند و می‌تواند نشانه‌ای از یک وضعیت پزشکی اورژانسی باشد. مهم‌ترین دلایل بروز این عارضه شامل موارد زیر خواهد بود:
- عفونت‌ها به ویژه عفونت ادراری، پنومونی، سپسیس و عفونت‌های سیستم عصبی مرکزی
- اختلالات متابولیک مثل کم‌آبی بدن، عدم تعادل الکترولیت‌ها، افت قند خون، کمبود ویتامین B12
- مشکلات قلبی-عروقی شامل سکته مغزی، حمله قلبی، نارسایی قلبی، افت فشار خون
- تداخلات دارویی و مصرف بیش از حد دارو
- آسیب‌های مغزی مثل خونریزی داخل جمجمه‌ای و تومورهای مغزی
- هیپوکسی ناشی از بیماری‌های انسدادی ریه یا پنومونی
- اختلالات اندوکرین مثل اختلالات تیروئید، بیماری آدیسون و اختلالات غدد فوق کلیوی
- مسمومیت با مونوکسید کربن، فلزات سنگین یا سایر سموم محیطی
هذیان گفتن در سرماخوردگی
هذیان‌گویی در طول سرماخوردگی یا بیماری‌های تنفسی، به ویژه در سالمندان، پدیده‌ای نسبتاً شایع است. این حالت که گاهی هذیان ناشی از تب نامیده می‌شود، می‌تواند ناشی از تب بالا، کم‌آبی بدن یا واکنش سیستم ایمنی به عفونت باشد. هذیان‌گویی در سرماخوردگی معمولاً موقتی است و با درمان بیماری زمینه‌ای بهبود می‌یابد. البته احتمال دارد که در سالمندان نشانه‌ای از بیماری جدی‌تر مانند پنومونی یا سپسیس باشد. در ادامه علت و راهکار درمان آن بیان می‌شود:
| راهکار برطرف کردن | علت هذیان در سرماخوردگی |
| استفاده از تب‌بر مانند استامینوفن، پاشویه با آب ولرم، استراحت کافی | تب بالا |
| نوشیدن مایعات فراوان، استفاده از محلول‌های الکترولیت، مصرف سوپ و آبمیوه‌های طبیعی | کم‌آبی بدن |
| اکسیژن‌درمانی در موارد شدید، نشستن در وضعیت نیمه‌نشسته، تنفس عمیق و آرام | اختلال در تبادل اکسیژن |
| مصرف داروهای ضدالتهاب طبق تجویز پزشک، استراحت کافی، تغذیه مناسب | واکنش التهابی سیستم ایمنی |
| بازبینی داروهای مصرفی توسط پزشک، تنظیم دوز یا تغییر دارو در صورت نیاز | عوارض دارویی |
| ایجاد محیط آرام و راحت، استفاده از داروهای خواب‌آور با تجویز پزشک | تداخل با خواب شبانه |
| تکنیک‌های آرام‌سازی، صحبت آرام و اطمینان‌بخش، پخش موسیقی ملایم | استرس و اضطراب |
| تغذیه مقوی، استراحت کافی، مصرف مکمل‌های غذایی طبق تجویز پزشک | ضعف جسمانی |
سخن پایانی
هذیان و توهم در سالمندان چالش‌های پیچیده‌ای هستند که متاسفانه هزاران نفر را درگیر می‌کنند. حضور پرستار سالمند در منزل به خصوص برای سالمندان مبتلا به آلزایمر و سایر اختلالات شناختی، می‌تواند امنیت، آرامش و مراقبت تخصصی را برای آنها ایجاد کند. مرکز خدمات پرستاری ارسطو با ارائه خدمات پرستاری تخصصی، به خانواده‌ها کمک می‌کند تا بتوانند با چالش‌های مراقبت از سالمندان بهتر کنار بیایند. از همین رو شما می‌توانید همین حالا با ما تماس گرفته و برای اعزام پرستار درخواست دهید.
سوالات متداول
- آیا توهم در سالمندان قابل درمان است؟
بله، توهم در سالمندان اغلب قابل درمان است. درمان به علت زمینه‌ای توهم بستگی دارد. در صورتی که توهم ناشی از عفونت، عوارض دارویی یا اختلالات متابولیک باشد، با درمان علت اصلی، توهم نیز برطرف می‌شود.
- آیا همه سالمندان مبتلا به آلزایمر دچار توهم می‌شوند؟
خیر، همه سالمندان مبتلا به آلزایمر دچار توهم نمی‌شوند. حدود 20 تا 40 درصد بیماران آلزایمر در طول بیماری تجربه توهم دارند. احتمال بروز توهم با پیشرفت بیماری افزایش می‌یابد و معمولاً در مراحل متوسط تا پیشرفته بیماری شایع‌تر است.
- چگونه می‌توان بین توهم ناشی از دمانس و دلیریوم تفاوت قائل شد؟
تفاوت اصلی در سرعت شروع علائم است. دلیریوم معمولاً به طور ناگهانی (طی ساعت‌ها یا روزها) شروع می‌شود و با نوسانات سطح هوشیاری و توجه همراه است. این در حالی است که توهم ناشی از دمانس معمولاً به تدریج ایجاد می‌شود و سطح هوشیاری معمولاً تغییر نمی‌کند. دلیریوم اغلب برگشت‌پذیر است، اما توهم ناشی از دمانس معمولاً ماندگارتر است.
