برای زخم بستر چه پمادی خوب است؟

یکی از روش های سنتی درمان بستر، به ویژه در مراحل اولیه، استفاده از پماد است. این محلول می تواند از ایجاد زخم جلوگیری کرده و از گسترش عفونت زخم بستر جلوگیری کند. برای محافظت و درمان زخم بستر انواع پمادها وجود دارد که انتخاب آنها بر عهده پزشکان متخصص است. در واقع هر یک از پمادهای رایج با توجه به اثربخشی و ترکیب آنها برای درجات مختلف زخم بستر مناسب است. اگر شما هم سالمندی در منزل دارید که به خاطر بیماری خاص قادر به حرکت نیست و به این عارضه مبتلا شده است می توانید با کمک ویزیت پزشک در منزل برای بهبود او تلاش کنید.

پماد برای خوب شدن سریع زخم / برای زخم بستر چه پمادی خوبه

برای خوب شدن سریع زخم‌ها، پمادهایی که به محض تماس با پوست سریعاً وارد زخم شده و به ترمیم و بهبود آن کمک می‌کنند، بسیار مفید هستند. برای مثال، پمادهایی شامل عوامل ضد التهاب و ضد عفونی مانند بتادین و نئومایسین قابل استفاده هستند. همچنین، پمادهای حاوی مواد مرطوب‌کننده مانند آلوئه ورا و پروپیلن گلیکول، می‌توانند به تسریع فرآیند ترمیم زخم بسیار کمک کننده باشند. با این حال، بهتر است برای روند سریع تر خوب شدن زخم با متخصص زخم در ارتباط باشید و از خوب شدن کامل زخم بیمار اطمینان کامل حاصل کنید.

درجات زخم بستر

زخم بستر درجه ۱: ناحیه زخم قرمز رنگ بوده و در زمان لمس کردن حس گرمی را می توان فهمید. در پوست های تیره تر، این حالت می تواند به رنگ آبی یا بنفش و در مجموع کبود باشد. ممکن است فرد از سوختن، درد یا خارش ناحیه شکایت کند.

زخم بستر درجه ۲: این ناحیه آسیب بیشتری دیده است و ممکن است بیمار در محل زخم بستر باز، خراش یا تاول را تجربه کند. فرد از درد زیاد شکایت دارد و ممکن است پوست اطراف زخم تغییر رنگ دهد.

زخم بستر درجه ۳: زخمی شبیه زخم سوراخ شده به دلیل آسیب به لایه زیرین پوست ایجاد می شود.

زخم بستر درجه ۴: این ناحیه به شدت آسیب دیده و دارای زخم های گسترده و بزرگی است. ماهیچه ها، تاندون ها، استخوان ها و مفاصل می توانند درگیر این زخم شوند. در این مرحله، عفونت می تواند خطر بالایی بیمار را تهدید کند.

بهترین پماد زخم بستر سطح یک

در حال حاضر برای سطوح زخم بستر سطح پماد BRIAR بهترین پماد می باشد.

برای تهیه این پماد می توانید با شرکت ما در ارتباط باشید.

پمادهای مناسب برای زخم بستر

استفاده از پمادهای مختلف و داروهای موضعی برای محافظت و درمان زخم بستر استفاده می شود. این داروها به صورت پمادهای معمولی یا پانسمان های تخصصی آغشته به این مواد روی زخم قرار می گیرند و زخم را محافظت و التیام می بخشند. استفاده از پمادهای معمولی بدون نظر پزشک و خودسرانه توصیه نمی شود، زیرا استفاده از هر یک از این پمادها تا حد زیادی به میزان آسیب بیمار و شرایط پزشکی وی بستگی دارد. در ادامه با چند نمونه از پمادهای مناسب برای زخم بستر آشنا می شویم:

 پماد سیلور سولفادیازین

پماد سیلور سولفادیازین برای پیشگیری یا درمان عفونت های باکتریایی پوست تجویز می شود. گفته می شود این روغن به زخم بستر  و زخم های پا کمک می کند. این روغن با از بین بردن باکتری هایی که باعث عفونت های پوستی می شوند می تواند به خوبی بیمار را درمان کند.

مواد زیر تضمین می کند که استفاده از پماد سیلور سولفادیازین برای زخم بستر انتخاب مناسبی خواهد بود به شرطی که هر یک از شرایط زیر قبل از استفاده تحت نظر پزشک بررسی و تجویز شود:

1- خانم هایی که در دوران باردار یا در دوران شیردهی قرار دارند.

2- اگر به هر دارویی حساسیت دارید. مهم است که این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید، به خصوص اگر قبلاً به هر یک داروی سولفونامید  واکنش آلرژیک داشته اید. سولفونامیدها عمدتاً برای درمان عفونت ها استفاده می شوند.

3- اگر در عملکرد کلیه یا کبد خود مشکل دارید.

4- زمانی که کمبود گلوکز-6-فسفات دهیدروژناز در بدن شما تشخیص داده شده است. این یک اختلال ژنتیکی است که در آن بدن فاقد آنزیم G6pD است. افراد مبتلا به این اختلال پس از خوردن غذاهای حاوی لوبیا (مبتلا به فاویسم) دچار مشکل می شوند.

5- هر وقت شخص داروی دیگری مصرف می کند، به ویژه داروهای بدون نسخه یا داروهای گیاهی و مکمل ها باید در زمان استفاده از این پماد نهایت دقت را داشته باشد.

• نحوه استفاده از پماد سیلور سولفادیازین

قبل از استفاده، برگه اطلاعات سازنده داخل بسته بندی را مطالعه کنید. این جزوه حاوی اطلاعاتی در مورد پماد و لیست کاملی از عوارض جانبی است که ممکن است در هنگام استفاده از آن تجربه کنید.

بسته به دلیل استفاده از پماد، ممکن است به شما گفته شود که چند بار در هفته (روزانه یا چند بار در روز)بهتر است به کار ببرید. ولی پزشک معالج حتما به شما می گوید که چند بار باید از پماد استفاده کنید و این اطلاعات روی برچسب بسته بندی نیز نوشته می شود تا فراموش نکنید.

ممکن است هنگام استفاده از پماد سیلور سولفادیازین  از شما خواسته شود که دستکش استریل بپوشید. در این صورت خطر عفونت بیشتر کاهش می یابد.

• مشکلات بعد استفاده از پماد سولفادیازین برای زخم بستر

خارش یا سوزش: اگر این حالت ادامه داشت، با پزشک خود صحبت کنید.

برجستگی های قرمز روی پوست: در اسرع وقت از پزشک معالج مشورت بگیرید.

تغییر در برخی از نتایج آزمایش خون (تغییر رنگ پوست): اگر از پماد در مناطق وسیعی از بدن خود یا برای مدت طولانی استفاده کنید، پزشک آنها را بررسی می کند. اگر در طول دوره درمان احساس بیماری کردید، با پزشک خود صحبت کنید و نظر او را جویا شوید.

 پماد موپیروسین

پماد موپیروسین یک کرم موضعی است که برای درمان عفونت های جزئی پوست استفاده می شود. عملکرد این کرم از بین بردن باکتری ها و عامل های بیماری است.

قبل از استفاده از پماد موپیروسین برای زخم بستر و برای اینکه ببینید آیا درمان خوبی است یا خیر، با پزشک خود صحبت کنید مخصوصا زمانی که جز افراد زیر باشید:

1- خانم های باردار یا زمانی که در دوران شیردهی هستید؛ اگرچه نشان داده نشده است که پماد موپیروسین برای کودکان مضر است، اما هنوز مهم است که در مورد آن با پزشک صحبت کنید.

2- افرادی که مشکلات کبدی دارند.

3- اگر تا به حال به هر دارو یا حتی یک محصول پوستی واکنش آلرژیک داشته اید.

پماد فوسیدیک اسید

پماد فوسیدیک اسید و فوسیدات سدیم، داروهای ضد باکتریایی هستند که اگر عفونت در ناحیه کوچکی باشد معمولاً به سرعت برطرف می‌کنند. اگر عفونت گسترده تر باشد، ممکن است به قرص های آنتی بیوتیک و آماده سازی داروی مایع خوراکی احتیاج پیدا کنید.

اگر ناحیه زخم همزمان ملتهب و عفونی شده، پزشک ممکن است داروهایی را تجویز کند که حاوی فوسیدیک اسید و یک عامل ضد التهابی مانند هیدروکورتیزون (با نام تجاری Fucidin) یا بتامتازون (با نام تجاری Fucibet و Zemacort) به صورت ترکیبی باشد.

• چگونه باید از پماد اسید فوزیدیک برای زخم بستر استفاده کنیم؟

قبل از شروع درمان، برگه اطلاعات سازنده داخل بسته را مطالعه کنید این برگه اطلاعاتی در مورد نحوه استفاده از محصول و لیست کاملی از عوارض جانبی که ممکن است در استفاده از آن تجربه کنید را در اختیار شما قرار می دهد.

از این محصول دقیقاً باید طبق دستور و نظر پزشک معالج استفاده کنید. مراقبت از سالمند در منزل تهران باید با دقت لایه نازکی از کرم را روی ناحیه آسیب دیده بمالد و به آرامی ماساژ دهد.

توجه کنید که از پماد سه تا چهار بار در روز استفاده کنید، مگر اینکه چیز دیگری به شما گفته شود.

به یاد داشته باشید که پس از استفاده از پماد، دست های خود را به طور کامل بشویید (مگر اینکه از پماد برای درمان دست های خود استفاده کنید).

از این پماد فقط طبق دستور پزشک استفاده کنید.

بیش از 10 روز از پماد یا کرم استفاده نکنید.

• آیا استفاده از پماد اسید فوزیدیک برای زخم بستر می تواند مشکل ایجاد کند؟

استفاده از پماد اسید فوزیدیک برای آکنه گاهی اوقات می تواند باعث تحریک شود، اما معمولاً خفیف است و مشکلی برای بیمار ایجاد نمی کند. واکنش های آلرژیک نادر است. اگر احساس سوزش کردید، در اسرع وقت با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. اگر علائمی را تجربه کردید که فکر می کنید ممکن است در نتیجه استفاده از پماد باشد، با پزشک خود تماس بگیرید و از او راهنمایی بخواهید.

درمان‌های تخصصی زخم بستر

گزینه های درمانی خاص برای درمان زخم بستر بر طبق آسیب و شدت بیماری مورد بحث قرار می گیرد. پس از برداشتن پوست دردناک از محل زخم، کار کمی دشوارتر شده و ممکن است شامل مراحل زیر باشد:

از بین بردن فشار از روی ناحیه دردناک اولین و مهمترین اقدامات است.

با در نظر گرفتن پوشش های مخصوص از زخم بستر مراقبت کنید.

مصرف دارو (مانند آنتی بیوتیک برای درمان عفونت) در برخی از موارد به بیمار توصیه می شود.

زخم را تمیز نگه دارید.

برداشتن بافت آسیب دیده، بیمار یا مرده (آسیب بافتی) کمک بزرگی به بهبود بیماری است.

پوست سالم را به ناحیه زخم بستر بچسبانید.

زخم بستر را با فشار منفی درمان کنید.

مطمن شوید که مواد مغذی کافی به ناحیه زخم بستر می رسد.

با توجه به شیوع و مستعد بودن بیماری، بهتر است برای بهبود روند بیماری از پزشک یا پرستار متخصص در منزل استفاده شود تا بیماری خطرناک نباشد. شما می توانید از خدمات پرستاری در منزل ارسطو برای درمان فوری زخم بستر کمک بگیرید.

عنوان های جستجو شده برای این مطلب:

• https://nurse21 com/برای-زخم-بستر-چه-پمادی-خوب-است؟/
• پماد قوی گیاهی ترمیم کننده زخم بستر سطحی

زخم بستر و عوارض ناشی از آن

زخم بستر از جمله بیماری‌هایی است که در مراحل اولیه خطری ندارد اما با گذشت زمان و پیشروی زخم می‌تواند عوارض خطرناکی برای بیمار داشته باشد و حتی در مراحل خیلی پیشرفته و در سنین بالا منجر به مرگ بیمار شود. زخم فشاری معمولا در نواحی از بدن که برجستگی استخوانی وجود دارد و گردش خون به مدت زیادی در آن ناحیه اتفاق نمی‌افتد، به وجود می‌آید. از جمله عوارض خطرناک زخم بستر می‌توان به عفونت بافت عمیق، عفونت استخوان، عفونت خون اشاره کرد. در ادامه به بررسی انواع عفونت‌ها زخم بستر و نحوه به وجود آمدن آن می‌پردازیم. نواحی مانند استخوان‌ها، رباط‌ها و عضلات بیش از سایر نقاط در معرض آسیب هستند. پس بهتر است روند درمان زخم بستر در ابتدا به درستی پیگیری شود تا بیمار از این دسته مشکلات در امان بماند.

 جهت ارتباط با واحد پشتیبانی کلیک کنید

سلولیت یا عفونت بافت عمیق

سلولیت نام علمی عفونت بافت عمیق است این نوع عفونت به لایه‌های عمیق پوست رفته و باعث ایجاد قرمزی، درد شدید و تورم در سطح پوست بیمار می‌شود. هنگام وجود این نوع عفونت در بدن بیمار، فرد مبتلا به زخم بستر باید همراه از آنتی بیوتیک مصرف کند در غیر این صورت ممکن است عفونت به مفاصل، استخوان‌ها و گردش خون راه یابد و بیمار را به صورت جدی تهدید کند. در صورتی که سلولیت در ناحیه خارجی یا کمر رخ دهد عفونت در ابتدا به ستون فقرات و سپس به مغز نفوذ می‌کند که بسیار خطرناک است.

علل به وجود آمدن عفونت بافت عمیق

همیشه انواع مختلفی از باکتری‌ها در سطح پوست وجود دارند اما تا زمانی که وارد پوست نشده‌اند زیانی برای بدن ندارند. اما با ورود باکتری‌ها به درون پوست ممکن است عفونت یا بیماری به وجود بیاید که در مراحل پیشرفته تبدیل به عفونت بافت عمیق می‌شود. این باکتری‌ها معمولا از طریق بریدگی در سطح پوست یا خراشیدگی وارد پوست می‌شوند و هر چقدر این بریدگی و خراش بیشتر باشد راه نفوذ برای باکتری‌ها آسان‌تر است. پس هنگامی که فرد در بدن خود دارای بریدگی و خراش سطحی است هیچ جای نگرانی وجود ندارد اما به محض گسترش یافتن حتما باید به پزشک مراجعه کند.

استئومیلیت یا عفونت استخوان

عقونت استخوان یکی از عوارض خطرناک زخم بستر است و علت به وجود آمدن آن سه دلیل اساسی زخم، مجاورت و جریان خون است که در ادامه هر یک را بررسی می‌‎کنیم.

علل به وجود آمدن عفونت استخوان

زخم

هنگامی که استخوان بریده شده باشد یا شکستگی استخوان باز در بدن فرد باشد مانند تصادف یا اصابت با اشیا برنده، میکروب می‌تواند از محیط خارج به شکل مستقیم وارد استخوان شود و به  آن آسیب برساند.

مجاورت

در برخی موارد مشاهده شده است که در یک بافتی نزدیک استخوان یک غده چرکی وجود دارد که میکروب‌ها از طریق بافت آسیب دیده و عفونی به استخوان نفوذ کرده و به آن آسیب می‌رسانند.

جریان خون

یکی از رایج‌ترین علل بروز عفونت استخوان انتقال میکروب از طریق جریان خون است. به این شکل که بیمار در ابتدا دچار عفونت باکتریایی به شکل گلو درد چرکی یا عفونت چرکی پوست مانند زرد زخم می‌شود. باکتری‌های مولد این نوع بیماری از محل عفونت به جریان خود وارد شده و سپس خود را به استخوان می‌رسانند و در آن‌جا رشد کرده و باعث به وجودن عفونت استخوانی می‌شوند.

هنگامی که بیمار زخم بستر دچار عفونت استخوان می‌شود در ابتدا برای کنترل عفونت و جلوگیری از شدت یافتن آن باید به مصرف آنتی بیوتیک‌های خاص با دوزهای بالا بپردازد. در صورتی که با مصرف آنتی بیوتیک نتوان عفونت استخوان را کنترل کرد و تاثیر مثبتی مشاهده نشود اقدام به جراحی و برداشتن بافت مفصلی و استخوانی می‌کنند. عفونت استخوانی بیشترین آسیب را به بخش‌های استخوان، بافت و مفصل وارد می‌کند.

چه اتفاقی برای بیمار زخم بستر دچار عفونت استخوان می‌افتد؟

هنگامی که یک میکروب در درون استخوان شروع به رشد می‌کند، گلبول‌های سفید بدن در درون استخوان شروع به دفاع در برابر میکروب‌ها می‌کنند. در این دفاع گلبول‌های سفید باعث ترشح موادی می‌شوند که منجر به اتساع (در علم پزشکی اتساع به گشادی رگ می‌گویند) می‌شود. هنگامی که رگ‌های بدن یک فرد دچار اتساع می‌شوند مایعات می‌توانند به فضای بین سلولی استخوان وارد شوند. نشت مایعات به این فضا باعث افزایش فشار داخل استخوان می‌شود در نتیجه افزایش فشار، عروق خونی نیز تحت فشار قرار می‌گیرند و در نهایت بسته می‌شوند. با نرسیدن خون به سلول‌های استخوانی مرگ آن‌ها اتفاق می‌افتد.

سپسیس یا عفونت خون

عفونت خون یکی از عوارض جدی در بیماران زخم بستر است که می‌تواند بدن بیمار را در کمترین زمان ممکن تحت تاثیر قرار دهد و به بیمار آسیب جدی وارد کند. عفونت خون به علت جریان خون در مدت زمان کوتاهی در کل بدن پخش می‌شود و می‌تواند باعث نارسایی عضو و در نهایت مرگ شود. بسیاری از افراد با ابتلا به عفونت خونی دچار شوکی به نام سپتیک می‌شوند. احتمال زنده ماندن افراد در این نوع بیماری 50 درصد است. از جمله علائم عفونت سپسیس می‌توان به تب، بی حالی، تحریک و اضطراب اشاره کرد.

علت به وجود آمدن عفونت خون

هنگامی که یک عضو از بدن دچار عفونت یا میکروب می‌شود، این میکروب می‌تواند وارد جریان خون نیز شود که باعث عفونی شدن خون می‌شود. به خونی که دارای عفونت شدید است بیماری سپسیس گفته می‌شود از جمله باکتری و بعد از آن ویروس و قارچ مواردی هستند که می‌توانند باعث به وجود آمدن سپسیس شوند. علاوه بر باکتری، ویروس و قارچ، عفونت‌هایی مانند عفونت ریه، عفونت مثانه، عفونت کلیه، عفونت ادراری، عفونت پوست، عفونت شکم مانند التهاب آپاندیس، عفونت استخوان و عفونت مغزی مانند مننژیت به خودی خود می‌توانند باعث به وجود آمدن سپسیس در بدن بیمار شوند.

سخن پایانی

از عوارض خطرناک زخم بستر عفونت خون، عفونت استخوان و عفونت بافت عمیق است که علل متفاوتی برای به وجود آمدن دارند اما همه آن‌ها می‌تواند سلامتی بیمار را به خطر بی‌اندازد و در موارد پیشرفته زندگی فرد را مورد را مورد تهدید قرار دهد و منجر به مرگ بیمار زخم بستر شود. برای انواع بیماری‌های درمان‌های خانگی متنوعی وجود دارد، اما در بیماران مبتلا به زخم فشاری بهتر است از همان ابتدا روند درمان را به یک فرد متخصص واگذار کنیم. زیرا سهل انگاری و حرکت اشتباه فرد می‌تواند جان بیمار را به خطر بی‌اندازد. خدمات پرستاری ارسطو می‌تواند به شما و بیمار شما در این زمینه، تخصصی‌ترین خدمات را با قیمت مناسب ارائه دهد. هم‌چنین برای امور نگهداری از سالمند و پرستار سالمند می‌توانید با مشاورین مجموعه در ارتباط باشید.

عنوان های جستجو شده برای این مطلب:

• https://nurse21 com/زخم-بستر-و-عوارض-ناشی-از-آن/

چگونه زخم بستر را تشخیص دهیم؟

در ابتدا برای تشخیص این نوع زخم باید بگوییم در افرادی به وجود می‌آید که ساکن هستند و هیچ کونه تحرکی ندارند مانند افراد قطع نخاعی یا ویلچرنشین یا بیمارانی که در کما به سر می برند. علاوه بر آن باید بدانید افرادی که برای طولانی مدت روی صندلی می‌نشینند مانند گیمرها یا کسانی که پشت کامپیوتر کار می‌کنند ممکن است زخم بستر در کمین آن‌ها باشد. زخم بستر بیشتر در نواحی مانند پشت سر، آرنج، شانه، کمر، پایین کمر، لگن، داخل زانو و پاشنه به وجود می‌آید.

از کجا بفهمیم زخم بستر داریم؟

برای نحوه تشخیص زخم بستر در اولین مرحله می‌توان به درد و تغییر رنگ پوست در نواحی مستعد زخم بستر اشاره کرد. پس چنان چه در این قسمت‌های بدن درد احساس کردید یا شاهد قرمزی روی پوست یا هر علائم غیر عادی شدید نباید از کنار آن به سادگی عبور کنید چرا که اگر زخم بستر باشد درمان آن در مراحل اولیه بسیار ساده است اما با گذشت زمان و عمیق‌تر شدن زخم مداوا آن زمان بر است و درد ناشی از آن می‌تواند بسیار ناخوشایند باشد.

نحوه انجام پانسمان زخم بستر

پانسمان رخم بستر به دو شکل سنتی و نوین انجام می‌شود. با توجه به پیشرفت علم و تجهیزات پزشکی امروزه، کمتر از روش‌های سنتی برای درمان زخم بستر استفاده می‌شود. از جمله پانسمان‌های نوین می‌توان موارد زیر را ذکر کرد: آلژینات‌ها، کلاژن‌ها، پانسمان فوم، پانسمان عسل، پانسمان هیدروکلوئید، پانسمان هیدروژل، پانسمان جاذب و فیلم شفاف. با توجه به گوناگونی پانسمان‌ها نحوه انجام پانسمان نیز متفاوت است. افراد با تخصص‌های مختلف در حوزه رخم می‌توانند در انجام پانسمان نقش موثری در درمان زخم بستر داشته باشند.

زخم بستر چگونه به وجود می آید؟

عدم تحرک و ساکن ماندن بدن در یک حالت علت اصلی به وجود آمدن زخم بستر است. پوستی که در ناحیه زیرین آن استخوان وجود دارد بین یک بستر و استخوان داخلی تحت فشار قرار می‌گیرد و باعث می‌شود مویرگ‌هایی که نقش تغذیه کننده پوست را دارند، راهشان بسته شود و منجر به آسیب دیدگی پوست و به وجود آمدن زخم بستر می‌شود.

شکل زخم بستر چگونه است؟

زخم بستر شکل‌های مختلفی دارد که با توجه درجه زخم، تفاوت‌های زیادی باهم دارند. شکل زخم بستر در درجه اول تنها مانند قرمزی روی پوست است و در درجه دوم نیز مانند شکل تاول یا خراش دیده می‌شود. اما در درجه سوم زخم به شکل حفره در بدن بیمار ظاهر می‌شود و در درجه چهارم این حفره به حدی عمیق می‌شود که استخوان بیمار نیز دیده می‌شود.

درجه بندی زخم های بستر

زخم بستر را با توجه به مراحل تشکیل آن می توان به چهار درجه تقسیم کرد.

درجه اول: درجه اول خفیف‌ترین نوع زخم است و معمولا با درد و تغییر رنگ پوست فرد متوجه بیماری می‌شود. کسانی که پوست روشن و سفید دارند نواحی زخم قرمز رنگ می‌شود اما برای کسانی که پوست‌های تیره دارند ممکن است محل زخم روشن تر یا تیره تر شود به صورت کلی می‌توان رنگ نواحی زخم با رنگ عادی پوست فرد تفاوت خواهد داشت. و اگر در این مرحله زخم شناسایی شود به راحتی می‌توان آن را درمان کرد زیرا در این مرحله پوست هنوز باز نشده و از بین نرفته است.

درجه دوم: در درجه دوم فرد دارای زخم باز است بدین معنی که سطح پوست و قسمت از زیرین پوست باز شده است. اما در این مرحله عمق آن زیاد نیست و معمولا افراد آن را به عنوان خراشیدگی یا تاول اشتباه تشخیص می‌دهند. درمان زخم بستر در درجه دوم اگر به موقع انجام نشود می‌تواند باعث آسیب همیشگی پوست شود.

درجه سوم: در درجه سوم زخم بستر علاوه بر پوست بافت زیر پوست نیز آسیب می‌بیند و شاهد به وجود آمدن یک حفره کوچک در محل زخم می‌شود اگر درمان در این مرحله به درستی صورت نگیرد باعث می‌شود بافت به صورت کلی از بین برود و زخم و حفره عمیق‌تر شود که در این شرایط سلول‌های چربی در زیر پوست بیمار به آشکار می‌شود و به راحتی می‌توان آن را مشاهده کرد.

درجه چهارم:وخیم‌ترین نوع زخم بستر درجه چهارم آن است که باعث به وجود آمدن حفره عمیق و آشکار شدن استخوان بیمار می‌شود و می‌توان گفت بخش عضلانی بیمار در این مرحله یا از بین رفته است یا دچار آسیب جدی شده است. در این مرحله بافت، مفاصل و تاندون به شدت در معرض خطر هستند.

اولین علائم زخم بستر

زخم بستر به صورت کلی از چهار مرحله تشکیل می‌شود اما از اولین نشانه زخم بستر می‌توان به قرمز شدن پوست، دردناک شدن پوست، نرم یا سفت شدن و گرمی و سردی غیر معمول اشاره کرد. یکی دیگر از علائم زخم بستر این است که هنگامی به ناحیه از بدن فشار می آورید آن را با انگشت فشار می دهید بعد از برداشتن انگشت سریعا قرمز می‌شود.

نحوه شست و شو زخم بستر

برای شست و شو زخم بستر شما به تجهیزات زیر نیاز دارید:

• بتادین رقیق شده ( محلولی از الکل سفید، بتادین معمولی و سرم شست و شو)
• گاز استریل
• صابون
• لیف
• سرم شست و شو
• سرم فیزیولوژی

برای تهیه بتادین رقیق شده 100 سی سی سرم شست و شو را با یک لیوان الکل سفید 70 تا 90 درجه و یک لیوان بتادین مخلوط می‌کنید.

 جهت ارتباط با واحد پشتیبانی کلیک کنید

توجه داشته باشید که به هیچ عنوان خودسرانه اقدام به شست و شو زخم بستر بیمار نکنید، اگر او در حال گذراندن روند درمان است باید از پزشک و یا پرستار مربوطه اجازه شست و شو را بگیرید. نحوه شست و شو زخم بستر به شکل زیر است:

مرحله اول: با یک عدد گاز استریل خون، ترشحات، خون آبه، داروهای قبلی و هر چرک و کثیفی از این قبیل را  روی بافت مرده و زخم پاک می‌کنید.

مرحله دوم: محل زخم را با یک لیف تمیز و کمی صابون با آب ولرم شست و شو می‌دهید. لیف را به شکل دورانی از مرکز زخم به سمت خارج می‌کشیم. هنگام لیف کشیدن ممکن است زخم تازه شود و کمی خونریزی داشته باشد که جای نگرانی است. شما باید دوبار تمام قسمت‌های زخم و کمی از ناحیه سالم را لیف بکشید.

مرحله سوم: با سرم و شست و شو کف روی زخم را می‌شوید تا کف از بین برود.

مرحله چهارم: بعد از سرم شست و شو با سرم فیزیوتراپی محل زخم را کاملا شست و شو می‌دهید تا تمیز شود.

مرحله پنجم: محلول بتادین را روی زخم ریخته و با استفاده از یک عدد گاز استریل محل زخم را شست و شو می‌دهید این کار را تا دوبار تکرار می‌کنیم. سپس تنها با سرم شست و شو بدون اینکه زخم با دست تماس داشته باشد روی زخم را شست و شو می‌دهیم تا جایی که تمام بتادین‌ها از روی زخم پاک شود.

مراحل شست و شو به پایان رسید. حال می‌توانید دارو یا پمادی که پزشک تجویز کرده را روی زخم بمالید و آن را پانسمان کنید.

علت و اولین نشانه زخم بستر

علت اصلی زخم بستر عدم تحرک و ساکن ماندن بدن در یک حالت نشسته یا خوابیده برای مدت طولانی است که در بالا اشاره کردیم معمولا در افراد مسن با عدم توانایی حرکتی به وجود می‌آید. علت به وجود آمدن زخم این است که پوست بیمار بین سطح بستر و قسمت استخوانی فشار زیادی را تحمل می‌کند. که باعث می‌شود پوست به درستی تغذیه نشود و آسیب ببیند.

سخن پایانی

به وجود آمدن زخم بستر دلایل روشنی دارد و افراد خاصی را مورد تهدید قرار می‌دهد پس بهتر است قبل از به وجود آمدن بیماری از آن پیشگیری کنید. مراحل درمان زخم بستر در درجه‌های اول راحت‌تر است اما به مرور زمان به شدت می‌تواند کار مشکل سازی باشد. مجموعه خدمات پرستاری ارسطو می‌تواند در این زمینه همراه خوبی برای شما و بیمار باشد. زیرا نکات زیادی برای نگهداری و پانسمان زخم بستر وجود دارد که ممکن است یک فرد عادی نتواند به درستی آن‌ها را انجام دهد. پس بهتر است برای انجام امور و نگهداری سالمند تحت درمان نیز از پرستار سالمند کمک بگیرید.

زخم بستر و مراقبت های پرستاری آن

زخم بستر چیست؟

زخم بستر اغلب در بین افراد بیمار و سالمندانی که به مدت طولانی بدون تحرک در بستر قرار دارند به وجود می‌آید، همچنین دیده شده ابتلا به بیماری زخم بستر در افراد معلول و کم توان که به شکل طولانی مدت از ویلچر استفاده می‌کنند نیز وجود دارد.

نام دیگر زخم بستر زخم فشاری است، زیرا این نوع زخم ها اکثرا به علت فشار بیشتر از حد معمول مویرگ ها، به مدت طولانی بر سطح پوست ایجاد می‌گردد و سبب نکروز قسمت محدودی از بافت های نرم پوست می‌شود. این نوع زخم ها معمولا در ناحیه‌ای که سخت بوده و در آن استخوان وجود دارد مانند: باسن، مچ پا، پاشنه، استخوان دنبالچه ایجاد می‌شود زیرا در این قسمت ها بافت پوست بین دو سطح سخت استخوان و فشار وزن بیمار از بستر قرار می‌گیرد.

در واقع زمانی که پوست در ناحیه استخوانی و سخت به مدت طولانی تحت فشار باشد، میزان انتقال خون به سطح فشار آمده کم شده و در نتیجه سبب کم خونی و کاهش سطح اکسیژن بافت آن ناحیه می‌شود.

شکل گیری زخم بستر

زخم بستر در دسته زخم های مزمن قرار داشته و معمولا روند شکل‌گیری آن در 4 مرحله است. در واقع در مرحله ی اول در ابتدای ابتلا به زخم بستر، علامت قابل توجهی بر پوست ایجاد نشده و طی چند روز بسته به مدت و میزان فشار، سطح پوست کمی قرمز می‌شود، همچنین در این زمان ممکن است در هنگام لمس کردن ناحیه زخم، رنگ پوست زرد شده و بیمار احساس درد کند.

در مرحله دوم زخم به رنگ قرمز و کم عمق و به شکل تاول دیده می‌شود، در این مرحله تشخیص بیماری و درمان راحت بوده و هرچه زودتر باید برای درمان آن اقدام کرد. در مرحله سوم در صورت عدم توجه به درمان زخم بستر، عمق زخم شدیدتر شده و زخم دهانه باز می‌کند، همچنین قسمت پایین زخم، زرد رنگ شده و بافت مرده می‌شود و زخم در این ناحیه کم کم گسترش پیدا می‌کند.

در مرحله نهایی زخم بافت بیشتری از دست داده و در اکثر مواقع تاندون و عضله را نیز گرفتار می‌کند، در این حالت زخم بسیار بوی بد داشته و رنگ آن تیره و خشن می‌شود، در این مرحله عملا آن قسمت از ناحیه به دلیل گسترش عفونت از بین رفته است.

زخم بستر چه خطراتی دارد؟

میزان خطر زخم بستر را می‌توان با توجه به تحمل پوست ارزیابی کرد، اما در نتیجه با توجه به اینکه این نوع زخم ها عمیق و دهانه آن باز بوده دچار عفونت شده و درد شدید را با خود به همراه دارد، و در بسیاری از مواقع در صورت تشخیص دیر هنگام سبب مرگ بیمار می‌شود. در این قسمت بررسی چهار نوع از عفونت های خطرناک زخم بستر می‌پردازیم.

عفونت های آمپوتاسیون

یکی از خطرناک زخم بستر ابتلا به عفونت های آمپوتاسیون است. بیمار در صورت ابتلا به این عفونت، به علت پیشرفت و گسترش عفونت، باید قطع عضو شود و در بیشتر مواقع بعد از قطع عضو، بیمار دچار ابتلا به عفونت شدید باکتریایی شده و بدن وی قادر به مقابله نبوده و در نهایت منجر به مرگ بیمار می‌شود.

عفونت نکروزان اف

یکی دیگر از عوامل خطرناک زخم بستر عفونت نکروزان اف است. در زمان ابتلا به این عفونت در کوتاه‌ترین مدت، تمام بدن به عفونت نکروزان اف درگیر شده و عفونت کم کم به بافت آسیب می‌رساند و اگر سریع درمان نشود کمتر از 24 ساعت سبب مرگ بیمار می‌شود.

عفونت گانگرن گازی

یکی دیگر از عفونت های خطرناک در زخم بستر گانگرن گازی است. این عفونت زمانی رخ می‌دهد که زخم بیمار به درستی تمیز و درمان نشده باشد. در نتیجه در مدت کوتاه باعث از بین رفتن سریع بافت شده و عضلات را سریع تخریب می‌کند. توجه داشته باشید این عفونت بسیار سمی بوده و ممکن است کل بدن بیمار را در کمترین زمان درگیر کرده و سبب مرگ وی گردد.

عفونت استخوانی

یکی دیگر از خطرات زخم بستر که بسیار باید مورد توجه قرار گیرد عفونت استخوانی است. این عفونت به راحتی به استخوان ها سرایت کرده و سبب کاهش تحرک و در نتیجه قطع عضو می‌شود، این نوع عفونت نیز بسیار خطرناک بوده و می‌تواند چندین سال از استخوان ها تغذیه کرده و در صورت عدم توجه می‌تواند به راحتی در سراسر بدن تکثیر پیدا کرده و باعث مرگ بیمار گردد.

آموزش به بیمار زخم بستر

در افراد بی تحرک و در بستر بیماری رعایت موارد زیر می‌تواند کمک فراوانی در پیشگیری و گسترش زخم بستر نماید پس در این قسمت با ما همراه باشید.

• برای جلوگیری از گسترش زخم بستر بهتر است به طور مرتب و طبق برنامه ، پوزیشن بیمار را هر 2 ساعت یک بار تغییر داده و از بی‌حرکت ماندن آن در طولانی مدت جلوگیری شود.
• پوست بیمار باید مرتب دیده شود و به طور منظم با آب گرم و صابون تمیز کرده و سپس خشک شود.
• بهتر است در حین جا‌به‌جایی بیمار از کشیدن وی بر روی تخت جلوگیری کرده و برای بالا کشیدن بیمار از ملافه استفاده شود.
• از لمس کردن و ماساژ دادن ناحیه زخم بیمار به شدت جلوگیری نمایید.
• حتما به خشکی پوست بیمار توجه داشته باشید و در صورت خشک بودن پوست بهتر است، به دکتر معالج اطلاع داده و جهت تهیه کرم مناسب اقدام نمایید. اما برای ماساژ در صورت نیاز، می‌توان از روغن زیتون استفاده کرد.
• در صورتی که بیمار عدم کنترل در ادرار و مدفوع خود دارد، باید از تماس ادرار و مدفوع بر پوست وی جلوگیری کرده و برای تمیز کردن بیمار از شامپوهای ملایم مانند شامپو بچه استفاده شود.
• حتما در طول درمان بیماری از رساندن ویتامین ، پروتئین، مواد معدنی و آب به بدن بیمار اطمینان حاصل فرمایید.
• برای اینکه عضلات بیمار قوی شده و پوستش ترمیم یابد، بهتر است فیزیوتراپی و انجام حرکات ورزشی در برنامه روزانه وی قرار گیرد تا خون بیشتری به پوست بیمار برسد.
• از تشک برقی یا بالشت و پدهای حمایت کننده در مناطق آسیب پذیر استفاده شود.

آیا زخم بستر درمان قطعی دارد؟

در پاسخ به این سوال باید گفت بله زخم بستر درمان دارد، اما نوع درمان زخم بستر بسته به عمق و درجه زخم با یکدیگر متفاوت است.

در موضوع زخم بستر در ابتدا باید، با تغییر پوزیشن بیمار و کم کردن فشار در پوست و بدن بیمار و همچنین استفاده از تشک برقی و فیزیوتراپی از گسترش و پیشرفت بیماری جلوگیری کرد.

در مرحله بعدی با توجه به نوع زخم برای درمان گزینه های جراحی، درمان های تخصصی، استفاده از داروهایی برای کنترل درد و داروهای ضد عفونت و همچنین استفاده از پانسمان جهت بازسازی بافت زخم شده بسیار کارساز خواهد کرد.

سخن پایانی

در صورتی که اطلاع کافی از این بیماری ندارید می‌توانید برای مشاوره و راهنمایی از خدمات پرستاری ارسطو استفاده کنید. در نتیجه توجه داشته باشید که اگر زخم بستر زود تشخیص داده شود و خیلی سریع برای درمان آن اقدام شود، اصلا جای نگرانی نبوده و این بیماری درمان شده و خطر مرگ برای بیمار وجود نخواهد داشت.

عنوان های جستجو شده برای این مطلب:

• https://nurse21 com/زخم-بستر-و-مراقبت-های-پرستاری-آن/

آیا زخم بستر باعث مرگ می شود؟

زخم بستر دارای عوارضی است که باعث مرگ می باشد. این عوارض مانند: گانگرن، سپسیس و استئومیلیت از عوارض زخم بستر هستند و در صورت پیشرفت زیاد می تواند باعث مرگ فرد شود. استئومیلیت یا همان عفونت استخوان می باشد که عفونت از بافت آسیب دیده شروع شده و به خون منتقل می شود و بعد به استخوان می‌رسد. سپسیس که گند خونی یا عفونت خونی نام دارد باکتری ها از زخم بستر به خون وارد می‌شوند و بقیه اعضای بدن را هم آلوده می‌کنند، اگر زود درمان نشود به احتمال 50 درصد به مرگ بیمار ختم می‌شود. گانگرن وضعیتی می باشد که در آن بافت بدن به دلیل نرسیدن یا از دست دادن خون از بین می‌رود. از دست دادن خون ناشی از عفونت به وجود آمده در ناحیه زخم است. اگر فردی که دچار زخم بستر شده باشد و به موقع درمان نشود این سه عارضه خطرناک در کمین بیمار است که می‌تواند باعث مرگ بیمار شود.

 جهت ارتباط با واحد پشتیبانی کلیک کنید

برای زخم بستر چه چیزی خوب است؟

بهترین کاری که می‌توان برای فرد دچار زخم بستر انجام داد این است که فرد را در موقعیت‌های مختلف قرار دهیم تا باعث کم شدن فشار و جلوگیری از گسترش زخم کنیم. علاوه بر تغییر موقعیت بیمار برخی مواد خوراکی و طبیعی مانند عسل، آلوئه ورا و نارگیل وجود دارد که برای درمان زخم‌های فشاری بسیار مفید است. عسل یکی از مواد طبیعی است  که به علت وجود خاصیت ضدعفونی و کاهش درد و خارش می‌تواند برای درمان زخم بستر مناسب باشد و باعث بهبود زخم شود. استفاده از آلوئه ورا باعث رطوبت رسانی به محل آسیب دیده می‌شود و خاصیت تسکین دهندگی هم دارد. روغن نارگیل به دلیل داشتن اسید چرب باعث سالم نگه داشتن پوست می‌شود.

انواع پانسمان های زخم بستر

پانسمان‌های زیادی از جمله انواع پانسمان نوین و سنتی برای درمان زخم بستر وجود دارد که با توجه به شدت زخم بیمار مورد استفاده قرار می‌گیرند. از انواع پانسمان‌های نوین می‌توان به هیدروژل، فوم، هیدروکلوئید، عسل، آلژینات، کلاژن، نقره و فیلم شفاف اشاره کرد. یکی از پر مصرف‌ترین انواع پانسمان فوم‌ها هستند که دارای چندین لایه فوم با خاصیت جذب بالا و ایجاد یک محیط گرم و مرطوب می‌توانند باعث بهبود زخم شوند. یکی دیگر از پانسمان‌های جدید مناسب برای زخم بستر آلژینات‌ها هستند که از جلبک به وجود می آید که دارای دو نوع نواری و ملحفه ای هستند این نوع پانسمان برای زخم های بزرگ با ترشحات زیاد مناسب است.

زخم بستر از کجا شروع می شود؟

زخم بستر در افرادی ایجاد می شود که مدت زیادی را در یک وضعیت ثابت قرار گرفته اند و نمی توانند وضعیت خود را تغییر بدهند. زخم بستر از 4 مرحله عبور می کند  که مراحل اولیه شدت آن پایین است و در مرحله های دیگر شدتش بیشتر می شود پس باید در مراحل اولیه آن را درمان نماید.

زخم بستر چند روزه خوب میشود؟

زخم بستر با توجه به این که در چه مرحلی است مدت زمان متفاوتی طول می‌کشد تا خوب در برخی مواقع در چند هفته ممکن است خوب شود و در برخی مواقع ممکن است ماه‌ها روند درمان ادامه پیدا کند. هیچگاه نمی‌تواند یک زمان مشخص برای درمان زخم فشاری تعیین کرد اما پزشک متخصصی می‌تواند به شما زمان تقریبی را اعلام کند.

نحوه استفاده از چسب زخم بستر

برای استفاده از چسب زخم بستر باید اول محل مورد نظر را با سرم شستشو تمیز نمود و بعد با استفاده از یک گاز استریل، محل زخم را خشک و تمیز کنید. توجه کنید قبل از استفاده از چسب باید تمامی اطراف زخم خشک باشد و سپس می‌توانید چسب را بر روی محل مورد نظر بچسبانید تا اثری از زخم دیده نشود. به علاوه باید چسب تا حدود دو سانتی متر با  زخم فاصله داشته باشد تا بتواند به خوبی به محل مورد نظر بچسبد.

آیا زخم بستر واگیردار است

با اطمینان می گویم که زخم بستر واگیردار نیست و در اثر ماندن طولانی در یک وضعیت به وجود آمده است و اصلا ربطی به واگیر دار بودن ندارد پس از نزدیک شدن یا ماندن کنار افراد دچار زخم فشاری هیپ هراسی نداشته باشید.

آیا زخم بستر درد دارد؟

زخم بستر در مراحل اولیه درد زیادی ندارد اما با گذشت زمان علائم آن شدید تر شده و بیمار درد بیشتری را حس می‌کند.

راه های کاهش درد زخم بستر

زخم بستر همراه با درد همراه است اما می‌توان اقداماتی برای کاهش درد زخم بستر انجام داد. در واقع این راهکارها نوعی پیشگیری از شدت گرفتن زخم می‌باشد. مثلا باید بلافاصله بعد از به وجود آمدن زخم اقدام به درمان نمایید و دیر مراجعه کردن به پزشک باعث می‌شود که روند بهبودی درمان شما طول بکشد. یکی از کارهایی که باعث میشود زخم بستر کمتر دچار درد شود این است که از عفونت زخم جلوگیری نمایید. روش دیگر برای کاهش درد این است که پانسمان زخم را به موقع عوض نمایید چون پانسمان از زخم محافظت می‌کند پس باید زود به زود عوض شود. استفاده از مسکن‌های برای کاهش درد که دکتر تجویز کرده است هم می تواند در کاهش درد شما موثر باشد. توجه بسیار به زخم و درد باعث بیشتر شدن درد شما می‌شود پس بهتر است به هنگام درد حواس خود را پرت نمایید و به چیزی غیر درد فکر کنید مثلا می‌توانید موسیقی گوش دهید یا به گفتگو با یک دوست بپردازید. پوست آسیب دیده را باید مرتب با صابون و آب گرم شسته و خشک کنید. با تغذیه مناسب می توانید درد زخم بستر را کاهش بدهید استفاده از یک فیزیوتراپیست می تواند به شما کمک می‌کند تا بتوانید عضلات خود را تقویت کنید و درد کمتری را احساس نمایید.

قیمت چسب زخم بستر کامفیل

چسب زخم کامفیل به شکل مربعی می‌باشد و برای درمان زخم بستر بسیار مناسب است و در برابر نفوذ رطوبت مقاوم است و ضد باکتری می باشد و در حال حاضر با قیمت 23 هزار تومان در مراکز درمانی و بهداشتی عرضه می‌شود.

آیا زخم بستر درمان می شود؟

زخم بستر اگر در مرحله یک یا دو باشد در طول چند هفته خوب می‌شود ولی اگر به مرحله سوم و یا چهارم برسد درمان آن کمی مشکل می شود. برای درمان زخم بستر باید از فشار بر روی پوست آسیب دیده جلوگیری کرد و مراقبت‌های پزشکی که برای هر درجه از زخم متفاوت است را رعایت کرد همچنین داشتن تغذیه مناسب می‌تواند به درمان زودتر بیماری کمک شایانی بکند. به علاوه جلوگیری از عفونت زخم بستر یکی از راه های است که باعث می شود زخم بستر زودتر خوب شود.

درمان زخم بستر با روغن حیوانی

درمان زخم بستر با روغن حیوانی یک باور غلط بین مردم است که گمان می‌کنند می‌توانند با روغن حیوانی به بهبود زخم بستر کمک کنند. شاید روغن حیوان در گذشته برای این کار استفاده می‌شد اما امروز هیچ جایگاهی در درمان زخم بستر ندارد. ممکن در درمان برخی زخم‌ها یا سوختگی کاربد داشته باشد که جزروش‌های سنتی درمان زخم محسوب می‌شود.

درمان زخم بستر چقدر طول می کشد؟

با استفاده از روش های درمان و استفاده از داروهای مورد نظر زخم بستر می تواند در کمتر از 8 هفته درمان شود ولی اگر زخم بستر در افراد دیابتی ایجاد شود ممکن است روند درمان کمی بیشتر طول بکشد.

زخم بستر یا بد سور چیست؟

بدسور و یا زخم بستر یک ضایعه پوستی است که پوست و بافت‌های زیر پوست به دلیل فشار زیاد و طولانی مدت به وجود می‌آید. این زخم‌ها در نقاط مختلف دن به وجود می آید که پوست روی یک برجستگی استخوانی قرار گرفته است و در بین آن‌ها عضله ای وجود ندارد. زخم بستر بیشتر در افرادی به وجود می‌آید که در طولانی مدت در یک وضعیت ثابت دراز کشیده‌اند و نمی‌توانند موقعیت خود را تغییر بدهند.

زخم بستر در بارداری

برخی از مادران دچار مشکلاتی در طول بارداری خود می‌شوند که دکتر به آن ها استراحت مطلق تجویز می‌کند. و در این موقعیت مادر باید به طور مداوم در حالت درازکش و استراحت باشد. برای جلوگیری از ایجاد زخم بستر در بارداری باید از خوابیدن مداوم بر روی لگن پرهیز کنید. در بین پاهای خود یک بالش نرم قرار بدهید چون باعث گردش طبیعی خون در بدن شما می‌شود. پوست خود را تمیز و خشک نگه دارید.

زخم بستر در بیماران دیابتی

دیابت بیماری است که بدن نمی‌تواند از قند خون استفاده کند به همین دلیل مجبور به استفاده از قرص و  در مراحل جدی تزریق انسولین می‌شود. زخم در افراد دیابتی به شدت دیر جوش می‌هورد به همین دلیل باید خیلی مراقب باشند و در صورت مشاهده هر گونه اثر زهم به پزشک مراجعه کنند. زخم بستر در بیماران دیابتی زودتر گسترش می‌یابد و دیرتر نیز درمان می‌شود.

سخن نهایی

در این مقاله سعی کردیم سوالات رایج افراد در مورد زخم بستر را پاسخ دهیم. بیماری زخم بستر را نباید شوخی گرفت زیرا به سرعت می‌تواند گسترش یابد و عوارض خطرناکی به همراه داشته باشد. خدمات پرستاری ارسطو فعال در حوزه پرستار سالمند و درمان زخم می‌تواند به سوالات شما در این زمینه پاسخ دهد و در صورت نیاز اقدام به فرستادن پرستار به محل مورد نظر شما کند. کافی است برای مشاوره رایگان با شماره تماس قرار گرفته روی سایت در ارتباط باشید.

آموزش پانسمان زخم بستر با کامفیل

زخم فشاری با زخم بستر یک بیماری مزمن است که می‌تواند بیمار هم از لحاظ روحی و هم از لحاظ جسمی به شدت تحت تاثیر قرار دهد برای درمان زخم بستر نیاز به مراقبت بسیار است. برای اینکه زخم بستر بیمار پیشرفت نکرده و عفونت پیدا نکند باید هر چه زودتر روند درمانی را شروع کرد، زیرا در این حالت درمان آسان‌تر بوده و احتمال مرگ ناشی از عفونت زخم کمتر خواهد بود.

 جهت ارتباط با واحد پشتیبانی کلیک کنید

درمان زخم بستر روش های مختلفی دارد که یکی از روش های مقرون به صرفه و آسان آن استفاده از پانسمان کامفیل می‌باشد. پانسمان کامفیل نه تنها برای درمان زخم بستر بلکه قابل استفاده برای ناحیه‌ای از بدن که پوست آن از بین رفته و خون رسانی به آن ناحیه مختل شده و همچنین درمان سوختگی های سطحی، زخم های سطحی پا، ساییدگی پوست و … نیز کاربرد دارد.

پیشنهاد مطالعه: مراقبت از سالمند در منزل

پانسمان کامفیل

زمانی که زخم بستر بیمار در مراحل اولیه خود قرار داشته و ترشح و عفونت آن کم و یا متوسط است می‌توان از کامفیل استفاده کرد. پانسمان کامفیل از انتشار و گسترش عفونت جلوگیری کرده و به درمان هرچه سریع‌تر زخم کمک می‌کند. این نوع پانسمان برای زخم یک محیط مرطوب و عایق را به وجود می‌آورد که از زخم در برابر انواع عفونت‌ها جلوگیری می‌کند، هم‌چنین به آنزیم‌های بدن کمک می‌کند تا زخم در مدت زمان کوتاهی بهبود یابد.

البته توجه داشته باشید زمانی که زخم بستر بیمار به رنگ تیره درآمده و عفونت کرده باشد، بافت آن ناحیه نکروز شده و دیگر پانسمان جواب‌گو نخواهد بود و در این حالت برای درمان بیمار، جراحی نیاز است.

روش استفاده از پانسمان کامفیل بسیار آسان است و برعکس اغلب پانسمان‌ها نیاز به تعویض مکرر نداشته و زمان مشخصی برای آن در نظر نگرفته شده است، اما بهترین زمان برای تعویض پانسمان کامفیل زمانی است که، سطح روی پانسمان به دلیل ترشحات زخم تغییر رنگ داده و کثیف شده باشد.

توجه داشته باشید امکان تعویض پانسمان کامفیل در زخم‌های سطحی و کوچک تا حداکثر یک هفته وجود دارد، اما در زخم‌های عمیق و دارای ترشحات زیاد لازم است برای جلوگیری از عفونت و آلودگی هر دو روز یکبار پانسمان بر روی زخم تعویض گردد. هم‌چنین توجه داشته باشید که اندازه پانسمان باید حداقل 1 سانتی متر خارج از لبه های زخم باشد.

ویژگی ها و مزایای پانسمان کامفیل

پانسمان کامفیل در یک کیسه استرلیزه شده بسته بندی شده و بسته به اندازه و نوع زخم شما در سایزهای مختلف موجود است.

هم‌چنین پانسمان کامفیل به شکل توری طراحی شده و انواع مختلفی دارد که می‌توان به کامفیل مربعی، کامفیل شفاف، کامفیل ضربدری و کامفیل بیاتین اشاره کرد که البته کاربرد استفاده همه‌ی آن‌ها حفاظت از پوست و مرطوب نگه داشتن زخم می‌باشد. ما در این قسمت به بررسی چند تا از ویژگی های مهم پانسمان کامفیل در درمان زخم بستر را می‌پردازیم.

وجود هیدروکلوئید

یکی از ویژگی های مهم پانسمان کامفیل وجود ماده‌ای به نام هیدروکلوئید در آن است. این ماده با ادغام ترشحات زخم، حالت ژله‌ای را به وجود ‌آورده و سبب می‌شود تا فضایی زیر کامفیل مرطوب شده و زخم هر چه زودتر التیام یابد.

عدم چسبندگی

پانسمان کامفیل به طوری طراحی شده که بر روی زخم نمس‌چسبد، اما لبه های نازک آن حالت چسبندگی داشته و این امر سبب می‌شود تا به پوست اطراف زخم چسبیده و اجازه ندهد میکروب و مواد خارجی به طرف زخم حرکت کند. از این رو پانسمان کامفیل به دلیل دارا بودن پلی اورتان در لایه هیدروکلوئید از نفوذ هرگونه میکروب به داخل زخم جلوگیری کرده و با توجه به خاصیت ضد آب بودن آن حمام رفتن را برای بیمار نیز آسان کرده است.

کاهش درد

همچنین با استفاده از پانسمان کامفیل آسیب رسانی به پوست به حداقل رسیده و بیمار مبتلا به زخم بستر، هنگام جا‌به‌جایی و برخورد با تشک و زمین احساس درد نخواهد داشت، از این رو جنس این پانسمان بسیار نرم و لطیف بوده و این خاصیت آن سبب شده تا بتوان از این پانسمان در هر نقطه از بدن و برای هر گروه سنی به راحتی استفاده کرد و بیمار در هر حالت احساس راحتی و آسایش داشته باشد.

روش استفاده از پانسمان کامفیل در زخم بستر

در هنگام استفاده از پانسمان کامفیل در بیمار زخم بستری بهتر است قبل از هرکاری ابتدا زخم را با دقت با استفاده از سرم شست و ‌شو و گاز استریل تمیز کرده و سپس اطراف زخم را کاملا خشک نمایید، حالا باید اندازه پانسمان را به طوری انتخاب کنید که در زمان گذاشتن پانسمان بر روی زخم از هر طرف به اندازه 1 الی 2 سانتی‌متر از لبه های زخم فاصله داشته باشد تا چسبندگی درست حاصل شود.

انجام پانسمان

اگر زخم در مراحل ابتدایی باشد ممکن است افراد در خانه بتوانند آن را درمان کنند. با این حال به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود زیرا در صورتی که تخصص کافی ندارید ممکن است کار اشتباهی انجام دهید که باعث می‌شود روند درمان زخم بستر را طولانی‌تر کنید یا در برخی از مواقع باعث آسیب جدی‌تر به پوست بیمار و عمیق شدن زخم بشوید. توجه داشته باشید که اگر شما تجربه کافی برای درمان زخم بستر عزیزان خود را ندارید، می‌توانید با همراهی و کمک از خدمات پرستاری ارسطو بیمار خود را درمان کرده و زخم وی را پانسمان کنید.

تعویض پانسمان کامفیل

پانسمان کامفیل قابل استفاده برای زخم های با ترشح کم و متوسط است و تعویض آن بسته به شرایط زخم با یکدیگر متفاوت است، اما به طور کلی در زخم های سطحی هر 2 الی 3 روز یکبار و در زخم هایی با عمق متوسط هر هفته یکبار نیاز به تعویض دارد.

توجه داشته باشید پانسمان کامفیل به دلیل طراحی توری شکل، سبب شده است تا شرایط و وضعیت زخم به راحتی قابل مشاهده باشد و از این رو شناسایی زمان تعویض برای شما راحت تر خواهد بود.

سخن آخر

زمان درمان زخم بستر با توجه به عمق زخم متفاوت است و روش‌های مهتلفی برای درمان آن وجود دارد. هرچه زخم زودتر شناسایی شود، درمان رتحت تر است. استفاده از پانسمان کامفیل یکی از روش‌هایی که در مراحل اولیه بسیار جواب‌گو است و نسبت به سایر روش‌ها هزینه کمتری دارد. زخم بستر را در مراحا اولیه می‌توان با روش‌های خانگی درمان کرد اما به هرحال توصیه می‌شود با متخصصین فعال در این زمینه مشورت شود.

عنوان های جستجو شده برای این مطلب:

• https://nurse21 com/آموزش-پانسمان-زخم-بستر-با-کامفیل/
• https://nurse21 com/آموزش-پانسمان-زخم-بستر-با-کامفیل/#:~:text=پانسمان کامفیل قابل استفاده برای یکبار نیاز به تعویض دارد

زخم بستر

زخم بستر بیماری است که در اثر فشارهای وارد بر بافت‌های مختلف بدن از جمله بافت پوست که شامل بافت پوششی سنگفرشی است و بافت ماهیچه و …. ایجاد می‌شود. که در طولانی مدت باعث بیماری به نام زخم بستر می‌شود. افراد که فلج نخاعی هستند ونمی توانند بدن خود را حرکت دهند، سالمندان، کسانی که ضربه مغزی میشوند وبرای مدت‌های طولانی نمی‌توانند جابه جا شوند نیز احتمال ابتلا به این بیماری را دارند.در کل فشاری که به بافت‌های بدن در دراز مدت وارد شود باعث زخم بسترمی‌شود.

ساختار پوست

پوست انسان ها از سه قسمت مهم تشکیل شده است. اپیدرم یا همان روپوست که خارجی ‌ترین لایه‌ی پوست است وسد محافظتی مهمی در برابر عوامل خارجی است. لایه‌ی بعدی درم است که در زیر اپیدرم قرار دارد که زخامت بیشتری دارد. پوست حیوانات و خزهایی که استفاده می‌کنیم همان درم است. لایه‌ی سوم بافت زیر پوستی است که عمیق ترین لایه‌ی پوست را به وجود آورده است. پس متوجه شدید که پوست از چند لایه تشکیل شده است که نقش مهمی در ایمنی و حفظ سلامت ما دارد.

پوست در معرض زخم بستر

 زمانی که پوست در معرض زخم بستر یا همان زخم فشاری قرار می‌گیرد باید از چهار مرحله بگذرد. در اولین مرحله اپیدرم یا همان روپوست, سالم است ولی رنگ پوست به حالت طبیعی نیست و به رنگ­های قرمز و کبود دیده می­شود. در مرحله­ی اولی که پوست در معرض زخم بستر قرار می­گیرد, دما در این ناحیه  نسبت به سایر قسمت­های پوست بدن دمای بیشتری دارد و همچنین سفت­تر از سایر قسمت­ها می­شود.

در مرحله­ی دوم اپیدرم یا روپوست که خارجی ترین لایه­ی پوست است کاملا از بین می­رود و حتی امکان دارد لای درم که لایه­ی میانی پوست است نیز در این مرحله دچار آسیب شود. دقت کنید که زخم بستر را خودتان در این مرحله ممکن است با تاول یا ساییدگی پوستتان اشتباه بگیرید زیرا پوست در این مرحله بسیار شبیه زمان ساییدگی قوزک پا در کفش دیده می­شود. نکته­ی بسیار مهمی که باید به آن توجه کنید این است که در مرحله­ی اول و دومی که پوست در معرض زخم بستر قرار می­گیرد, قابل درمان است و مراحل درمانی آن را به آسانی می­توانید طی کنید.

بسیاری از مردم این مرحله را جدی نمی­گیرند و متاسفانه فکر می­کنند یک خراشیدگی و ساییدگی عادی است. در صورتی که اگر این بیماری که در ابتدا به صورت جدی بروز نمی­کند را درمان نکنند, در مرحله­ی سوم و چهارم به شدت دچار آسیب می­شوند که درمان آن نیز طاقت فرسا و سخت است و می­توان گفت اگر از کنترل خارج شود غیر قابل درمان است.

در مرحله­ی سوم علاوه بر اپیدرمی که نابود شده است, درم نیز به صورت کاملا از بین می­رود و این آسیب به لایه­ی زیر پوستی یا زیر جلدی که لایه­ی سوم پوست را تشکیل می­دهد نیز می­رسد. در این مرحله پوستی که در معرض زخم بستر قرار گرفته است به صورت فرورفتگی عمیقی دیده می­شود. این زخم عمیق هنوز به بافت­های زیرین مانند ماهیچه­ها نرسیده است.

در مرحله­ی چهارم که پوست در معرض زخم بستر قرار می­گیرد, تمامی لایه­های پوست یعنی اپیدرم یا همان روپوست, درم و همچنین لایه­های زیرپوستی یا همان زیر جلدی که عمیق­ترین لایه­ی پوست است, از بین می­روند. اگر بخواهید تشخیص دهید که این مرحله چهارمی است که پوست در معرض زخم بستر قرار گرفته است, بایستی به آسیبی که به استخوان و عضله وارد شده است توجه کنید. در این مرحله زخم­های تونل مانندی دیده می­شود که نشان دهنده­ی آسیب جدی به استخوان و تاندون­های زیر پوست است.

بعد از مرحله­ی چهارمی که پوست در معرض زخم بستر قرار می­گیرد, بافتی به نام نکروتیک سطح زخم را پوشش می­دهد که این بافت از انواع بافت­های مرده است که به رنگ سیاه دیده می­شود. اگر پوستی که در معرض زخم بستر قرار گرفته است به این مرحله برسد باید از عمل­های جراحی خاصی برای برداشتن این بافت استفاده کرد و بعد از آن وخامت پوست در معرض زخم بستر را تشخیص داد.

مهم­ترین عاملی که سبب می­شود پوست در معرض زخم بستر قرار گیرد, نیروهای برشی و همچنین فشار و اصطکاک است که لایه­های پوست را مرحله به مرحله از بین می­برند و به قسمت­های زیر پوست یعنی عضله­ها و استخوان­ها می­رسند. بایستی مراقبت­هایی به صورت پیشترفته و تخصصی برای جلوگیری از از پیشروی پوست در معرض زخم بستر انجام داد و با متخصیصین لازم در این امر مشورت کرد.

درمان پوست در معرض زخم بستر

با توجه به این که پوست در کدام مرحله از زخم بستر قرار گرفته است, شیوه­ی درمانی آن نیز تفاوت می­کند. در مرحله­ی اول بایستی فشاری که به ناحیه­ای خاص و متمرکز وارد می­شود برداشته شود. برای مثال می­توان گفت که سالمندان و افرادی که به هر حال سنی از آن­ها گذشته است و قادر نیستند فعالیت زیادی انجام دهند و در جایی ثابت می­نشینند ویا به صورت دایم دراز می­کشند را جا به جا کرد و فشار وارد بر پوست آن­ها را برداشت.

برای جلوگیری از زخم بستر در رابطه با بیمارانی که دچار قطع نخاع می­شوند و مدت زمان ثابتی در یک مکان می­مانند,  بایستی از تشک­هایی که دارای لرزش هستند استفاده کرد. باید خدمات پرستاری به گونه­ای باشد که   ماساژ هایی مخصوص را روزانه برای آن­ها انجام دهند.

همیشه پیشگیری بهتر از درمان محسوب می­شود. در سالمندان روش­هایی برای جلوگیری از زخم بستر وجود دارد که عبارتند از:  پوست را باید با ملایمت با مواد شوینده شست وشو دهید و آن را خشک کنید. در سالمندان نباید پوست در معرض رطوبت و یا ادرار به صورت مداوم قرار گیرد. در این صورت زخم بستر ایجاد می­شود. اگر در پوست سالمندان زخمی سرباز هر چند کوچک دیده شود باید آن را پانسمان کرد و به صورت مداوم پانسمان را تعویض کرد.

پیشنهاد مطالعه: پرستار سالمند، ویزیت پزشک در منزل، اجاره دستگاه اکسیژن ساز

باید از پودر بچه برای مراقبت کردن از پوست­شان استفاده کرد. مخصوصا زمانی که دچار اصطکاک یا خراشیدگی در سطح پوست می­شوند, باید از تالک یا همان پودر بچه استفاده کرد. ملحفه­ها را باید به صورت مداوم تعویض کنید. از لباس­هایی که دکمه­های زیادی می­خورند, استفاده نکنید. زیرا اگر در مدت زمان طولانی دکمه­ها در پوست آن­ها وارد شود زخم بستر را تحریک می­کند.

نکات قابل ذکر و پایانی

زخم بستر بیماری است که همه­ی افراد با آن آشنایی ندارند و آن را با زخم­های سطحی اشتباه می­گیرند. در صورتی که زخم بستردر مراحل اولیه به صورت کامل و تخصصی درمان نشود آسیب­های جبران ناپذیری بدن باید پرداخت کند. افرادی که دچار زخم بستر می­شوند, اگر زخم آن­ها درمان نشود در مراحل نهایی ممکن است به قطع عضو نیز برسد. زیرا زخم از تمامی قسمت­های پوست عبور می­کند و به استخوان­ می­رسد. در این حالت جراحان راهی به جز بریدن آن قسمت از بدن ندارند زیرا ممکن است ادامه یابد و فرد جون خود را از دست دهد.

افرادی که زخم بستر آن­ها عود می­کند دردهای غیر قابل تحملی را دریافت می­کنند و زندگی آن­ها برای ادامه دادن به حیات سخت می­شود. پس بهتر است که از هر نوع زخمی که در بدنتان ایجاد می­شود به آسانی عبور نکنید مخصوصا اگر سن شما زیاد است. به پوست خودتان رسیگی کنید و از شوینده­های ملایم ونرم کننده­ها برای شست و شوی خود استفاده کنید و در ذهن خود بسپارید که پیشگیری همیشه از درمان بهتر است.

زخم پای دیابتی

دیابت از جمله­های بیماری­های مزمنی است که سومین علت مرگ ومیر در ایران را به خودش اختصاص داده است. دیابت زمانی به وجود می­آید که سلول­های بدن نتوانند گلوکز را از خون بگیرند در این شرایط است که گلوکز در خون جمع می­شود و قند خون بالا می­رود. با بالا رفتن قند خون دیابت ایجاد می­شود. ما دو نوع دیابت نوع یک و دو داریم که هر دو در اثر افزایش قند خون ایجاد می­شوند. انسولین هورمونی است که قند خون را کاهش می­دهد.

پیشگیری و درمان زخم پای دیابتی

در دیابت نوع یک که مخصوص افراد زیر بیست سال است و به آن دیابت جوانی و یا زیر بیست سال یا نوع یک میگویند هورمون انسولین به اندازه کافی ترشح نمی­شود وروز به روز قند خون بالا می­رود. این نوع دیابت قابل درمان است و با تزریق انسولین به خون میزان قند خوت تحت کنترل قرار می­گیرد.

دیابت نوع دو معمولا برای افراد بالای چهل سال اتفاق می­افتد. در این نوع از دیابت مشکل از مقدار انسولین ترشح شده نیست و حتی انسولین بیشتر از مقدار طبیعی وجود دارد. مشکل افزایش روزانه قند خون در دیابت نوع دو به خاطر سلول­های گیرنده انسولین است. سلول­های گیرنده انسولین قادر به دریافت انسولین نیستند و همین عامل موجب افزایش گلوکز خون و افزایش روز افزون قند خون می­شود.

­ زخم پای دیابتی

به صورت کلی از همه­ی کسانی که به دیابت مبتلا می­شوند, پانزده درصد آن­ها به زخم پای دیابتی دچار می­شوند. زخم پای دیابتی در قسمت کف پا مشاهده می­شود. درصدی از کسانی که پاهای آن­ها زخم می­شود به خاطر ابتلا به بیماری دیابت متاسفانه باید پای خود را برای اینکه بتوانند به حیات خود ادامه دهند از دست می­دهند. از جمله اولین علایم زخم پای دیابتی متورم شدن پا, بوی بدپا وقرمزی می­توان اشاره کرد.

حدود نیمی از کسانی که زخم پای دیابتی دارند, می­توانند از پیشروی زخم جلوگیری کنند. دقت کنید که هر چه از مدت زمان زخم پای دیابتی بگذرد درصد و احتمال قطع پای فرد افزایش می­یابد. پس به این نکته باید توجه کنید که اگر به بیماری دیابت مبتلا هستید, در صورت مشاهده کردن زخم در هرکدام از اندام­های خود مخصوصا کف پا به پزشک خود مراجعه کنید و تحت درمان قرار گیرید.

زمانی که سلول­های بدن نتوانند گلوکز را از خون بگیرند, این گلوکز درون عروق و مویرگ­ها بیشتر و بیشتر می­شود. این گلوکز اضافه درون عروق و مویرگ­ها می­تواند به عروق و عصب آسیب جدی وارد کند. برای تشخیص میزان آسیب زخم پای دیابتی از درجه بندی واگنر استفاده می­کنند.

پیشنهاد مطالعه: پانسمان های نوین، استخدام مراقب سالمند، پرستار سالمند در منزل

درجه بندی زخم پای دیابتی:

درجه یک: زخم پا به صورت سطحی است که اپیدرم و درم را درگیر کرده ولی به لایه­های زیر جلدی نرسیده است. همان طور که می­دانید پوست از سه قسمت به نام­های اپیدرم یا همان روپوست, درم و لایه زیر جلدی تشکیل شده است. که در مرحله­ی اول زخم پای دیابتی اپیدرم و درم از بین می­رود.

درجه دو: در این مرحله زخم پای دیابتی به صورت عمیق دیده می­شود که به تاندون­ها و عضلات رسیده است. اما هنوز به استخوان­ها نرسیده است. درگیری استخوان­ها در مرحله­ی سوم زخم پای دیابتی است. قبل از این که زخم پای دیابتی به مرحله سوم برسد باید جلو پیشروی آن را گرفت و به متخصصین مراجعه کرد.

درجه سه: زخم پای دیابتی به صورتی عمیق همراه با آبسه دیده می­شود. این مرحله همراه با عفونت شدید وآسیب به استخوان­ها دیده می­شود. به آسیب استخوان­ها در این مرحله استیولیت می­گویند.

دو علت برای به وجود آمدن زخم پای دیابتی وجود دارد. یک علت ایسکمی وعلت دیگر نوروپاتی است. علایم زخم پای دیابتی عبارت است از: سردی پاها که به خاطر خونرسانی نامناسب به وجود آمده است, نبض پاها و همچنین لنگیدن از جمله علایم زخم پای دیابتی می­باشد.

پیشگیری و درمان زخم پای دیابتی:

همیشه و در هر جایی پیشگیری راه حل مناسب­تری از درمان است. بیمارانی که به دیابت مبتلا هستند, روزانه باید با کمک گرفتن از شخصی پاهای خود را چک و برسی کنند.که پینه یا ترک نبسته باشد. در صورت مشاهده هر کدام از موارد مذکور بایستی به بیمارستان وکلینیک­های تخصصی بروند واز بروز هر گونه مشکلی در آینده جلوگیری کنند.

افرادی که مبتلا به دیابت هستند,  بایستی روزانه خود را با شوینده­های ملایم و نرم کننده­های بدن شست وشو دهند. بعد از شست و شو باید لای انگشتان پای خود را به خوبی و به صورت کامل خشک کنند. اگر مرحله­ی خشک کردن به درستی انجام نشود باعث ایجاد قارچ­های پوستی در بین انگشتان پای خود می­شوند. همچنین خشکی پا در طول مدت زمان نیز می­تواند آسیب­های جدی وارد کند. پس بعد از حمام کردن لازم است که لای انگشتان پای خود را با یک مرطوب کننده چرب کنند.

افرادی که مبتلا به بیماری دیابت هستند, هرگز نباید این بیماری را دست کم بگیرند. آن­ها باید برای جلوگیری از زخم پای دیابتی از جوراب استفاده کنند. این جوراب­ها باید نخی باشد تا موجب حساسیت افراد مبتلا به دیابت و عفونت­های پا مبتلا نشوند. افراد مبتلا به دیابت برای جلوگیری از زخم پای دیابتی هرگز نباید به وسایلی همانند شوفاژها یا بخاری­ها نزدیک شوند. این افراد  از کفش­های مخصوصی جهت پیشگیری از زخم پای دیابتی باید بپوشند که موجب حساسیت و یا عفونت در بین انگشتان و کف پا نشود.

برای درمان قطعی زخم بستر در کف پا در افراد دیابتی, حتما بایستی نکات پیشگیرانه که برای شما در این محتوا توزیع دادیم را رعایت کنید. توجه کنید که دیابت بیماری نیست که آن را دست کم بگیرید و یا درمان آن را جدی نگیرید. به این نکته باید توجه کنید که سالانه مردم زیادی در کشور ایران جان ارزشمند خود را بر اثر ابتلا به این بیماری از دست می­دهند. برای درمان این بیماری حتما نزد پزشک بروید تا توصیه­های لازم را برای شما بگوید.

افرادی که به بیماری­های عروقی مبتلا هستند, زخم پای دیابتی درآن­ها دیر­تر بهبود می­یابد یا اصلا درمان نمی­شود. زیرا بدن به گونه­ای است که قادر نیست باز سازی چند قسمت مختلف از بدن را همزمان با سرعت مناسب انجام دهد. بدین منظور فردی که دچار زخم پای دیابتی است اگر بیماری عروقی نیز همزمان داشته باشد, درمان آن با مشکل روبه رو می­شود و درصد بهبودی کاهش می­یابد.

اگر سن شما بالای چهل سال است به مواد خوراکی خود بسیار توجه کنید و قند خود را روزانه با دستکاه قند خون بسنجید. این تصور که شما انسان قوی­ای هستید ومبتلا به دیابت نمی­شوید کاملا غلط است واین بیماری برای افرادی که به تغذیه­ی خود توجه نمی­کنند, بسیار مشهود است. اگر مبتلا به دیابت شدید, زندگی شما رنگ و بوی جدیدی می­گیرد و باید به کلی از بعضی خوراکی­ها به صورت کامل خداحافظی کنید. پس بهتر است پیشگیری کنید و مراعات سلامتی خود را بکنید زیرا این بدن شماست وکسی به غیر از شما وظیفه حفاظت و مراقبت از آن را ندارد. این یکی از مسعولیت­هایی است که خداوند بر عهده­ی ما گذاشته است.

معمولا افرادی که زخم­های دیابتی در بدن آن­ها مشاهده می­شود. در بیشترآن­ها این زخم­ها در کف پا دیده می­شود. اگر به موقع زخم پای دیابتی درمان نشود این زخم از کف پا به سطح رویی پا نیز می­رسد وآن قدر گسترش می­یابد که موجب قطع عضو می­شود. اگر به دیابت مبتلا هستید با دیدن کوچک­ترین زخم در کف پا به متخصص مراجعه کنید و درمان خود را آغاز کنید. با کمک خدمات پرستاری در منزل میتوان پانسمان‌های لازم را برای زخم پای دیابتی انجام داد

پانسمان­های نوین

همان طور که خیلی از لوازم مورد استفاده­مان امروزه با پیشترفت تکنولوژی و علم و دانش گسترش و توسعه یافته است, انواع روش­های درمانی نیز پیشترفت کرده است. برای زخم‌های متنوع، پانسمان‌های مختلفی وجود دارد. شیوه‌ی بستن و نوع پانسمان‌ها با توجه به زخمی که ایجاد شده است متفاوت است.

امروزه هرفردی احتیاج دارد که با انواع پانسمان‌های نوین آشنا شود و مهارت‌های لازم را در این زمینه فرا بگیرد. ما در این مقاله شما را با انواع پانسمان‌های نوین آشنا می‌سازیم و شیوه‌های مختلف پانسمان کردن را با توجه به نوع زخم برای شما شفاف سازی خواهیم کرد.

انواع پانسمان‌های نوین

انواع پانسمان‌های نوین امروزه وجود دارد، که با برخی از ویژگی‌های آن آشنا می‌شویم. پانسمان‌های نوین انواع مختلفی دارند که با چند مورد مهم و کاربری آن در ایران آشنا می‌شویم. لازم به ذکر است که برخی از انواع پانسمان‌های نوین در ایران اسم‌های متفاوتی دارند یا بهتر است بگوییم در ایران با نام‌های که ذکر می‌کنیم در این محتوا شناخته می‌شوند.

هیدروزورب ژل: این پانسمان درافرادی که دیابت دارند مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پانسمان غلظت مناسبی دارد به همین علت روی زخم به صورت ثابت باقی می ماند. در این پانسمان به علت به کار برده شدن تری گلیسیرید گیاهی از خیس شدن در اطراف زخم جلوگیری می کند.

سوربالگون: این پانسمان برای انواعی از زخم‌های عمیق و حفره‌ای ‌و همچنین زخم‌های سطحی با ترشح متوسط تا زیاد مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پانسمان از طریق ایجاد رطوبت مناسب و بهینه‌ای که ایجاد می‌کند، باعث تسریع در ایجاد بافت گرانوله می‌شود. قدرت جذب بالای این پانسمان موجب جذب کامل ترشحات . اگزولای زخم می‌شود. زمانی که ترشحات زخم روی هم اشباع شوند شل و گسسته نمی‌شود و انسجام خود را به صورت کامل حفظ می‌کند.

نکته‌ی مهمی که در زمان پانسمان کردن با سوربالگون بایستی رعایت کنیم این است که در زخم‌های گرانوله و حفره‌ای نباید تمامی حفره‌ی زخم را به صورت کامل پر کنیم. پس توجه کنید که زمانی که از پانسمان سوربالگون برای زخم‌های حفره‌ای یا سطحی استفاده می‌کنیم نباید به صورت کامل حفره وسطح آن را پر کنیم.

پرمافوم: از انواع پانسمان‌های نوین می‌توان به پرمافوم اشاره کرد. برای پانسمان کردن زخم‌های فشاری مانند زخم بستر، زخم پای دیابتی و زخم‌های عروقی بسیار مناسب است. پرمافوم برای زخم‌هایی با ترشح متوسط تا زیاد مورد استفاده قرار می‌گیرد. از مزایای مهم این پانسمان می‌توان به توزیع فشار بر روی سطح زخم اشاره کرد. با این کار به زخم فشار کمتری وارد می‌شود. این پانسمان برای استفاده در زیر بانداژ فشاری قابل استفاده است.

این پانسمان از پوست اطراف زخم به خوبی محافظت می‌کند و همچنین در تعویض‌های طولانی مدت خطر خیس خوردگی زخم را به حداقل ممکن می‌رساند. پرمافوم از انواع پانسمان‌های نوین است که خودش انواع مختلفی دارد. نوع بدون چسب پرمافوم قابل برش است و می‌توان به اندازه‌ی دلخواه آن را برش داد. فواصل بین تعویض این پانسمان بسته به میزان ترشح زخم تفاوت دارد اما می‌توان گفت؛ هر سه یا چهار روز باید پانسمان را عوض کرد.

آترومن نقره: این پانسمان نیز از انواع پانسمان‌های نوین است که برای بستن و باند پیچی زخم پاهای دیابتی و همچنین پین‌های ارتوپدی قابل استفاده است. این پانسمان برای انواعی از زخم‌هایی که عفونت و ترشح دارند بسیار مناسب است. دقت کنید که اگر زخمی که عفونت کرده است را به صورت مناسب ضد عفونی و پانسمان نکنید برای شما دردسر ایجاد می‌کند.

هیروتک: از انواع پانسمان‌های نوین می‌توان به هیدروتک اشاره کرد که این پانسمان سرعت ترمیم بافت و همچنین سرعت تشکیل بافت را زیاد می‌کند. با تشکیل بافت سطح زخم را پوشش میدهد.

هیدروکین پلاس: از انواع پانسمان‌های نوین به هیدروکین پلاس می‌توان اشاره کرد. این پانسمان زخم را به صورت موثری پاکسازی و تمییز می‌کند. یک محیط مرطوب مناسب در شرایط کنترل شده می‌سازد و موجب عدم آسیب رسانی به زخم ‌می‌شود

امنی فیکی ای: این پانسمان برای زخم‌های حاد به کار گرفته می‌شود.برای ثابت نگه داشتن انواع پانسمان کاربرد دارد. این پانسمان که از انواع پانسمان‌های نوین است موجب تحریک و اذیت پوست نمی‌شود و بیمار با آن احساس راحتی می‌کند. کاربرد آن بسیار راحت است. در مناطق ناهموار بدن این پانسمان به خوبی می‌چسبد و به خاطر استفاده از مواد نرم بخار اب را از خود عبور می‌دهد. این پانسمان دارای چسب ضد حساسیت است که با پوست سازگار می‌باشد و مشکلی ایجاد نمی‌کند. این پانسمان از کیفیت بالایی برخوردار است و استحکام عالی دارد و همچنین نرم و راحت است.

کازماپور آی وی: ازانواع پانسمان‌های نوین است که برای زخم‌های حاد به کار گرفته می‌شود. کاربرد با آن به آسانی است و شکل پذیری و چسبندگی عالی آن کار را برای استفاده کنندگان آسان کرده است. سازگاری با پوست دارد وحساسیت ایجاد نمی کند. از مزایای این پانسمان می‌توان به قیمت ان که به نسبت ارزون و مقرون و به صرفه است اشاره کرد.

هیدروفیلم ای وی کنترل؛ این پانسمان نیز از انواع پانسمان‌های نوین است که برای زخم‌های حاد استفاده می‌شود. این پانسمان شفاف است و از جمله مزایای کاربردی آن نفوذ ناپذیری به میکروارگانیسم‌ها می‌توان اشاره کرد. این پانسمان با ناهمواری‌های سطح پوست زخم شده طتبیق پذیری بالایی دارد. از جمله ویژگی‌های دیگر این پانسمان چسبندگی خوب و سازگاری با پوست است.

با توجع به مطالب ذکر شده پانسمان‌ها را به صورت کلی می‌توان به دودسته‌ی اساسی تقسیم بندی کرد. دسته‌ای برای زخم‌های سطحی ودسته ای برای زخم‌های حاد. توجه کنید که هرگز برای پانسمان کردن زخم‌های حاد خودتان دست به کار نشوید مگر اینکه مهارت و آموزش‌های لازم را دیده باشید. اما برای زخم‌های سطحی می‌توانید خودتان نیز این کار را انجام دهید. فقط حواستان به اطراف و دستتان باشد که خوب آن را شسته باشید و کاملا ضد عفونی شده باشد.

اگر قبل از پانسمان کردن بهداشت را رعایت نکنید موجب وخامت بیشتر زخم و عفونت کردن آن می‌شوید. دستورالعمل‌های لازم قبل از پانسمان کردن را از روی جلد پانسمان بخوانید وآن‌ها را تک به تک و با دقت زیادی عملی کنید. پانسمان‌ها با توجه به موادی که داخل‌ آن‌ها به کار برده شده است، کاربردهای متنوعی دارند.

بعد ازپانسمان کردن از محکم بودن وثبات پانسمان خود باید مطلع شوید که باز نشود. اگر پانسمان قبل از بهبود زخم باز شود فضای مناسبی برای ورود و حمله میکروب‌ها به داخل بدن ایجاد می‌شود. در صورت ورود میکروب‌ها به زخم پوست وضعیت آن بدترمی‌شود و امکان عفونت کردن افزایش می‌یابد.

نکات پایانی مربوط به انواع پانسمان‌های نوین

در این محتوا شما را با انواع پانسمان‌های نوین آشنا کردیم. لازم به ذکر است که انواع پانسمان‌های نوین وجود دارد که خدمات پرستاری در بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها از انواع آن با توجه به زخم بیمار استفاده می‌کنند. علاوه بر پرستاران و کارکنان بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها هر شخصی به صورت فردی باید استفاده از پانسمان و باند پیچی را در خانه آموزش ببیند. که در صورت بروز هر مشکلی بتواند از آن استفاده کند.

نکته‌ی قابل ذکری که باید آن را رعایت کرد این  است که برای هر نوع زخمی از هر نوع پانسمانی نمی‌توان استفاده کرد. برای مثال کسانی که به زخم بستر یا دیابت مبتلا می‌شوند برای بستن زخم‌هایشان حتما باید از پانسمان‌های مخصوص زخم‌های فشاری استفاده کنند که جلوی از بین رفتن و یا عفونت پوست را در محلی که زخم شده‌است بگیرند.

منابع: وب سایت کلینیک تخصصی درمان زخم پا و

Helps healing

عنوان های جستجو شده برای این مطلب:

• https://nurse21 com/پانسمان-های-نوین/
• پانسمان نوین