دیابت چیست وانواع آن کدام است؟
زمان تقریبی مطالعه: 8 دقیقهدیابت یک بیماری مزمن است که باعث نمی‌شود بدن قند (گلوکز) را به موفقیت جذب و مورد استفاده برای تولید انرژی در سلول‌های خود قرار دهد. این نقص باعث افزایش سطح قند در خون می‌شود. دیابت ناکنترل شده می‌تواند منجر به عوارض جدی گردد و بر انواع مختلف بافت‌ها و اعضا در بدن، از جمله قلب، کلیه‌ها، چشم‌ها و سیستم عصبی تأثیر بگذارد. عمل هضم غذا شامل تجزیه مواد غذایی مصرفی به منابع مختلف است. وقتی ما کربوهیدرات‌ها مثل نان، برنج و ماکارونی را مصرف می‌کنیم، بدن ما این مواد را به قند (گلوکز) تجزیه می‌کند. هنگامی که گلوکز وارد جریان خون می‌شود، نیاز به انسولین دارد تا به مقصد نهایی‌اش، یعنی داخل سلول‌های بدن، برسد و در آنجا مورد استفاده قرار گیرد. انسولین یک هورمون است که توسط پانکراس (یا لوزالمعده)، یک عضو واقع در پشت معده، تولید می‌شود. پانکراس انسولین را به جریان خون رها می‌کند. انسولین عمل کلید را دارد و درواقع قفل در دیواره‌ی سلول‌ها را باز می‌کند و به گلوکز اجازه می‌دهد تا وارد سلول‌های بدن شود. گلوکز انرژی مورد نیاز برای عملکرد صحیح بافت‌ها و اعضا را فراهم می‌کند.
در افراد مبتلا به دیابت، یکی از دو حالت زیر رخ می‌دهد:
۱- پانکراس انسولین تولید نمی‌کند یا اگر تولید کند، مقدارش کافی نیست.
۲- پانکراس انسولین تولید می‌کند، اما سلول‌های بدن به آن پاسخ نمی‌دهند و نمی‌توانند به مقدار مورد نیاز از آن استفاده کنند. اگر گلوکز نتواند وارد سلول‌های بدن شود، در جریان خون باقی می‌ماند و سطح گلوکز در خون افزایش می‌یابد. به این پدیده “هایپرگلیسمی” نیز معروف است. دیابت به عنوان یک مشکل جدی باید مورد توجه و مراقبت ویژه‌ای قرار گیرد. در غیر این صورت، می‌تواند به فرد مبتلا به مشکلات گوناگون و خطرناکی منجر شود. برای کسانی که تمایل دارند بیشتر در مورد این بیماری آگاهی پیدا کنند، توصیه می‌شود که به خواندن این مقاله ادامه دهند.
مطالعه کنید » علائم حمله قلبی (توضیحات کامل)
برخی از علائم این بیماری عبارتند از:
1. افزایش تشنگی
2. احساس ضعف و خستگی
3. تاری دید
4. بی‌حسی یا گزگز شدن دست یا پا
5. زخم‌ها یا بریدگی‌هایی که به کندی بهبود می‌یابند
6. کاهش وزن بدون برنامه‌ریزی
7. تکرار ادرار رفتن
8. عفونت‌های مکرر بدون دلیل
9. خشکی دهان
همچنین، در زنان ممکن است علائمی نظیر خشکی پوست به همراه خارش و عفونت‌های قارچی مکرر یا عفونت‌های مجاری ادراری ظاهر شود. در مردان، علائم ممکن شامل کاهش میل جنسی، اختلال در نعوظ، و کاهش قدرت عضلانی باشد.
نوع ۱ دیابت بیشتر در کودکان، نوجوانان و جوانان رخ می‌دهد و علائم آن ممکن است به سرعت در چند هفته یا چند ماه ظاهر شود. در آنجا علائم اضافی نیز شامل تهوع، استفراغ، درد معده، و عفونت‌های قارچی یا عفونت‌های دستگاه ادراری می‌شود.
نوع ۲ دیابت و پیش دیابت بیشتر در بزرگسالان رخ می‌دهد. در بسیاری از موارد، افراد ممکن است علائمی نداشته باشند یا آن را تشخیص ندهند، زیرا در طول چندین سال به آرامی تکامل می‌یابد.
همچنین، دیابت بارداری که در زنان در دوران بارداری اتفاق می‌افتد، ممکن است علائم خاصی نداشته باشد و توسط متخصص زنان و زایمان برای آزمایش در هفته‌های ۲۴ تا ۲۸ بارداری بررسی می‌شود.
انواع دیابت به دسته‌های زیر تقسیم‌بندی می‌شوند:
1. دیابت نوع ۱: این نوع دیابت بیماری خودایمنی است که بدن به سلول‌های تولیدکننده انسولین حمله می‌کند. حدود ۱۰ درصد از افراد دیابتی به نوع ۱ آن مبتلا هستند و معمولاً در کودکان و بزرگسالان جوان رخ می‌دهد. افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ باید هر روز انسولین تزریق کنند.
2. دیابت نوع ۲: در این نوع بیماری، بدن یا انسولین کافی تولید نمی‌کند یا سلول‌های بدن به انسولین پاسخ نمی‌دهند. این نوع دیابت شایع‌ترین نوع است و بیش از ۹۰ درصد افراد دیابتی به نوع ۲ مبتلا هستند.
3. پیش دیابت: این نوع بیماری مرحله قبل از دیابت نوع ۲ است که سطح گلوکز خون بالاتر از حد طبیعی است، اما به اندازه کافی بالا نیست که به طور رسمی دیابت نوع ۲ تشخیص داده شود.
4. دیابت بارداری: این نوع دیابت در برخی از زنان در دوران بارداری اتفاق می‌افتد. عمدتاً بعد از بارداری از بین می‌رود، اما اگر دیابت بارداری داشته باشید، خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع ۲ دارید.
چه فرقی بین دیابت نوع ۱ و ۲ وجود دارد؟
دیابت نوع ۱ و دیابت نوع ۲ دو نوع مختلف از بیماری دیابت هستند، که اختلافات مهمی در ریشه‌ها و مکانیسم ظهور دارند:
1. دیابت نوع ۱:
– دیابت نوع ۱ یک بیماری خودایمنی است. این به معنایی است که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول‌های تولید کننده انسولین در لوزالمعده حمله می‌کند و آنها را تخریب می‌کند.
– در نتیجه، انسولین به طور کامل تولید نمی‌شود و بدن باید از منابع خارجی برای تزریق انسولین بهره‌برداری کند.
– دیابت نوع ۱ به طور معمول در کودکان و نوجوانان تشخیص داده می‌شود. این به اصطلاح به عنوان “دیابت نوجوانی” نیز شناخته می‌شود.
2. دیابت نوع ۲:
– در دیابت نوع ۲، بدن هنوز انسولین تولید می‌کند، اما سلول‌ها به اندازه کافی به آن پاسخ نمی‌دهند. این به عبارت دیگر به مقاومت در برابر انسولین اطلاق می‌شود.
– بیشتر موارد دیابت نوع ۲ در بزرگسالان دیده می‌شود، اما اخیراً در برخی موارد نیز در کودکان و نوجوانان دیده می‌شود، که عمدتاً به اضافه وزن و چاقی مرتبط است.
خطراتی که در هر دو نوع دیابت وجود دارد:
– اگر قند خون به نظر مناسب کنترل نشود، ممکن است به اعضای بدن مختلف، از جمله چشم‌ها، کلیه‌ها، پایانه‌های عصبی، و دیگر سازمان‌ها آسیب وارد کند.
– پیش‌دیابت نیز می‌تواند به صورت میانجی در مسیر تبدیل به دیابت نوع ۲ وارد شود.
به عبارت دیگر، مهمترین اقدام برای جلوگیری از اثرات خطرناک دیابت در هر دو نوع، کنترل قند خون است. از طریق تغییرات در سبک زندگی، از جمله تغذیه سالم، کاهش وزن (در صورت لزوم)، و ورزش منظم می‌توان به این هدف دست یافت. برای تشخیص دیابت نوع ۲ و پیش‌دیابت، پزشک ممکن است به آزمایش‌های مختلفی از جمله اندازه‌گیری سطح قند خون و آزمایش خون A1C را بهره‌برداری کند.
عنوان: راه‌های پیشگیری از دیابت نوع ۲ و مواردی که می‌تواند قند خون را بالا ببرد
دیابت نوع ۲ یکی از مشکلات سلامتی روزمره است که بسیاری از افراد با آن روبرو می‌شوند. برای پیشگیری از این بیماری و کنترل قند خون، رعایت برنامه غذایی مناسب و ایجاد عادات سالم زندگی امری بسیار حیاتی است.
عوامل غذایی مؤثر در افزایش قند خون و افزایش خطر دیابت نوع ۲:
یکی از مهمترین عوامل در ایجاد دیابت نوع ۲، برنامه غذایی افراد است. انتخاب‌های غذایی مانند مصرف غذاهای چرب و شیرین می‌توانند به افزایش قند خون و خطر دیابت منجر شوند. بنابراین، رعایت یک رژیم غذایی سالم و متنوع می‌تواند به کنترل و جلوگیری از این بیماری کمک کند. از جمله مواد غذایی نادرست که می‌توانند قند خون را بالا ببرند عبارتند از برنج، نان سفید، میوه‌های خشک و نوشیدنی‌های ورزشی و انرژی‌زا.
راه‌های پیشگیری از دیابت نوع ۲:
۱- کنترل وزن: یکی از راه‌های مهم پیشگیری از دیابت نوع ۲، کنترل وزن است. با کاهش حتی ۵ تا ۱۰ درصد از وزن فعلی خود، می‌توانید خطر ابتلا به دیابت را کاهش دهید یا آن را به تأخیر بیندازید. حتماً باید تلاش کنید وزن کاهش یافته را حفظ کنید.
۲- برنامه غذایی سالم: رعایت یک برنامه غذایی سالم بسیار مهم است. کاهش مصرف کالری و انتخاب وعده‌های کوچک‌تر با کمترین مقدار چربی و شکر، به کنترل وزن کمک می‌کند. همچنین تنوع در مصرف غذاها از جمله غلات کامل، میوه‌ها و سبزیجات را ترجیح دهید. همچنین بهتر است مصرف گوشت قرمز و گوشت‌های فرآوری‌شده را محدود کنید.
۳- ورزش منظم: فعالیت بدنی منظم می‌تواند به کاهش وزن و کنترل سطح قند خون کمک کند. تلاش کنید هفته‌اندازه حداقل ۵ روز و حداقل ۳۰ دقیقه ورزش منظم داشته باشید. پیشنهاد می‌شود با پزشک مشورت کنید تا نوع ورزش مناسب برای شما را تعیین کنید.
۴- ترک سیگار: سیگار کشیدن می‌تواند به مقاومت به انسولین کمک کند و خطر دیابت نوع ۲ را افزایش دهد. اگر سیگار می‌کشید، تلاش کنید آن را کنار بگذارید.
۵- خواب کافی: برای پیشگیری از دیابت نوع ۲، خواب کافی اهمیت دارد. اختلال در خواب و کمبود خواب می‌توانند با افزایش مقاومت به انسولین همراه شوند و باعث افزایش وزن نیز شوند. بنابراین، توصیه می‌شود که برای حفظ سلامتی، به خواب کافی اختصاص دهید.
با رعایت این تدابیر و تغییر به سمت یک سبک زندگی سالم، می‌توانید خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش دهید یا آن را از طریق پیشگیری مدیریت کنید
آیا دیابت قابل درمان است؟
خیر! در حال حاضر هیچ درمانی برای دیابت وجود ندارد، اما این بیماری می‌تواند بهبود یابد. وقتی دیابت بهبود می‌یابد، به این معنی است که بدن دیگر نشانه‌های دیابت را ندارد، اگرچه این بیماری از نظر پزشکی هنوز وجود دارد. پزشکان در مورد اینکه دقیقاً چه چیزی باعث بهبودی می‌شود، به توافق نهایی نرسیده‌اند، اما همه آنها سطوح A1C زیر ۶ درصد را به عنوان یک عامل مهم در نظر می‌گیرند. سطح A1C نمایانگر سطح قند خون فرد در ۳ ماه گذشته است. با توجه به مراقبت از دیابت، بهبودی می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد:
– بهبودی نسبی: زمانی که سطح گلوکز خون فرد حداقل به مدت یکسال کمتر از سطح یک فرد دیابتی باشد، بدون نیاز به مصرف داروهای دیابت.
– بهبودی کامل: زمانی که سطح گلوکز خون به طور کامل به محدوده طبیعی بازگردد و حداقل به مدت یکسال بدون مصرف هیچ دارویی در آن باقی بماند.
– بهبودی طولانی مدت: زمانی که بهبودی کامل حداقل ۵ سال طول بکشد. حتی اگر یک فرد سطح گلوکز خون خود را به مدت ۲۰ سال در حد طبیعی نگه دارد، پزشک همچنان دیابت او را در حال بهبود می‌داند.
دستیابی به بهبودی دیابت می‌تواند با تغییرات در تمرینات ورزشی یا رژیم غذایی ایجاد شود. درمان و کنترل دیابت به نوع آن، میزان کنترل سطح گلوکز خون و وضعیت سلامت دیگر مبتلایان بستگی دارد. برای نوع ۱، تزریق انسولین روزانه ضروری است، زیرا پانکراس افراد دیابت نوع ۱ دیگر انسولین تولید نمی‌کند. برای نوع ۲، درمان ممکن است شامل داروها، انسولین و تغییرات در سبک زندگی باشد، مانند کاهش وزن، انتخاب یک رژیم غذایی سالم و افزایش فعالیت بدنی.
بهبودی در مورد دیابت بارداری نیز وجود دارد. اگر سطح گلوکز شما به طور معقولی کنترل نشده باشد، درمان اصلاح رژیم غذایی و فعالیت بدنی منظم ممکن است کافی باشد. اگر این تدابیر کافی نباشند، پزشک ممکن است داروها یا انسولین را تجویز کند.
اشخاصی که بیشتر در معرض ابتلا به دیابت هستند عبارتند از:
برای نوع ۱:
– افرادی که تاریخچه خانوادگی دیابت دارند.
– افرادی که از بیماری‌های لوزالمعده رنج می‌برند.
برای نوع ۲ و پیش دیابت:
– افرادی که بستگان نزدیکشان به نوع ۲ دیابت مبتلا هستند.
– افرادی که BMI آنها ۲۳ و بالاتر است.
– افرادی که فعالیت بدنی کمتری دارند و سبک زندگی کم‌تحرکی دارند.
– افرادی که تاریخچه دیابت بارداری دارند.
– افرادی که سطح کلسترول خونشان بالاست.
– افرادی که فشار خون بالا دارند.
– افراد بالای ۴۵ سال.
– افرادی که تحمل گلوکز آنها با اختلال مواجه است.
برای دیابت بارداری، این شرایط و عوامل زیر می‌توانند خطر ابتلا را افزایش دهند:
1. چاقی یا اضافه وزن: زنانی که دارای وزن اضافی هستند، در معرض بالاترین خطر ابتلا به دیابت بارداری قرار دارند.
2. سابقه خانوادگی: اگر در خانواده شما سابقه دیابت وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به دیابت بارداری برای شما بیشتر است.
3. سابقه زایمان نوزاد با وزن بالا: اگر قبلاً نوزادی به دنیا آورده‌اید که وزن تولدی آن برابر با ۴ کیلوگرم یا بیشتر بوده است، احتمال دیابت بارداری در بارداری‌های بعدی افزایش می‌یابد.
4. سابقه دیابت بارداری در بارداری‌های قبلی: اگر در بارداری‌های گذشته خود دچار دیابت بارداری شده‌اید، خطر ابتلا در بارداری فعلی نیز وجود دارد.
در طول زمان، داشتن میزان بالایی از گلوکز در خون می‌تواند به افراد مشکلاتی ایجاد کند، شامل:
1. مشکلات چشمی: تغییرات در سطح مایعات، تورم در بافت‌ها و آسیب به عروق خونی چشم می‌تواند مشکلات چشمی را ایجاد کند.
2. مشکلات پایی: آسیب به اعصاب و کاهش جریان خون در پاها می‌تواند مشکلات پایی را تشدید کند.
3. بیماری‌های لثه و دندان: مقدار بالای گلوکز در بزاق باعث رشد باکتری‌های مضر در دهان می‌شود و ممکن است به مشکلات لثه و دندان منجر شود.
4. بیماری‌های قلبی و عروقی: آسیب به رگ‌های خونی و اعصاب کنترل‌کننده قلب و عروق خونی می‌تواند بیماری‌های قلبی و عروقی را تسهیل کند.
5. بیماری‌های کلیوی: آسیب به رگ‌های خونی در کلیه ممکن است به مشکلات کلیوی منجر شود.
6. مشکلات عصبی (نوروپاتی دیابتی): آسیب به اعصاب و رگ‌های خونی کوچک می‌تواند مشکلات عصبی را ایجاد کند.
7. مشکلات جنسی و مثانه: آسیب به اعصاب و کاهش جریان خون در اندام تناسلی و مثانه ممکن است مشکلات جنسی و مثانه را تاثیر بدهد.
8. بیماری‌های پوستی: تغییرات در رگ‌های خونی کوچک ممکن است به بیماری‌های پوستی منجر شود.
عدم مدیریت مناسب دیابت می‌تواند مشکلات دیگری نیز به دنبال داشته باشد:
1. افزایش فشار خون و کلسترول: دیابت نوع ۲ می‌تواند سبب افزایش فشار خون و میزان کلسترول مضر در خون شود. این امر می‌تواند به مشکلات قلبی-عروقی منجر شود.
2. مشکلات سلامت مغز: دیابت ممکن است به آسیب مغزی و مشکلات ذهنی منجر شود.
برای مدیریت بهتر دیابت و پیشگیری از عوارض آن، مهم است که رژیم غذایی مناسب را دنبال کنید، فعالیت‌های ورزشی را انجام دهید، داروها را به دقت مصرف کنید و با پزشک خود همکاری کنید. همچنین باید سطح گلوکز خون خود را مداوم نظارت کنید و اقداماتی را انجام دهید که به کاهش میزان گلوکز در خون کمک کنند. همچنین فعالیت‌های ذهنی و جسمی را در روزمره خود جای دهید تا از سلامت مغز و بدن خود مراقبت کنید.
